Vísir


Vísir - 20.11.1975, Qupperneq 2

Vísir - 20.11.1975, Qupperneq 2
2 visutsm: Hvaö reykirðu mikið? Anna Maria óladóttir, af- greiðslustúlka: Það er svo mis- jafnt, allt upp i pakka á dag. Her- ferðin gegn reykingum hefur ekki haft nein veruleg áhrif, en þó vakið mig til umhugsunar. Vigdis K. Pálsdóttir, afgr. stúlka: Ég reyki um hálfan pakka á dag, stundum meira á böllum. Mig langar til að reyna að hætta. Oddný li. llalldórsdóttir, afgr. stúlká: Svona 15 sigarettur á dag. Ég reyki yfirleitt ekki meira. Ég ætla að hætta ef ég mögulega get. Ingibjörg Briem, nemi: Svona u.þ.b. einn pakka á dag, stundum meira. Ég er að hugsa um að hætta á morgun, þegar ég er búin með pakkann. Það er aðallega peningaeyðslan sem ræður þar mestu. Elinbjörg Kristjánsdóttir, afgr stúlka: Ég hef ekki reykt i 3 ár. Ég reykti svona pakka á dag, en hafði bara reykt 8 mánuði svo að það var ekkert erfitt að hætta. Mér bar gefin sparibaukur i jóla- gjöf og þá hætti ég. Magnús Þór Helgason, verkstj.: Ég hætti að reykja fyrir hálfum mánuði, en ég reykti rúmlega pakka á dag. Ég er maga- sjúklingur og þegar ég reyki, kom það miklu ljósar fram en ella, svo tel ég þetta lika mjög óhollt. Fimmtudagur 20. nóvember 1975. vism spum Ilalldór Kristjánsson skrifar: „Vegna þess sem „meyja” skrifar og birt er i Visi 17. nóv. finnst mér rétt að biðja fyrir nokkur orð. Þið nefnið ritgerð- ina áfengistoll templaranna. Ég mun nefna höfundinn „meyju” eins og hann gerir sjálfur erida má hann halda mey dómi sinum til æviloka min vegna. Meyja skrifar: „Vitað er, að við hvern seldan sigarettupakka og hverja brennivinsflösku rennur viss peningaupphæð til „templara” frá A.T.V.R.” Þetta er ekki vitað, heldur þvert á móti að þessi fullyrðing hjá meyju er helber heilaspuni, tilhæfulaus með öllu. Hinsvegar hafa vissar kvaðir legið á sigarettusölunni og þær eru þessar: Af h'verjum seldum sigarettu- pakka fær Landgræðslusjóður 1 krónu, Krabbameinsfélagið 75 aur, iþróttasamband tslands 50 aura og Slysavarnafélag ísland 50 aura. Þetta eru þvi samtals 2 kr. og 75 aurar af verði hvers sigarettupakka sem renna til þessara aðila. Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra fær svo 20 aura af hverjum eldspýtustokk sem seldur er. Enn er þess að geta að lög kveða svo á að 2 0/00 — 2 af þús- undi — af söluverði alls tóbaks skuli ganga til þess að segja satt um áhrif tóbaksnautnar opinberlega. Þannig er fjár- mögnuð sú herferð, sem meyja talar um og segir að tröllriði landsmönnum. Það þótti mér ógætilegt orðalag. Að tröllriða er að sliga. Tröllin voru svo þung að venjuleg hross báru þau ekki en sliguðust undir þeim. Mér sýnist að meyja þessi'sé ekki til mikilla hluta ef hún er alveg sliguð eftir þessar aug- lýsingar. Þess skal svo geta enn að A.T.V.R. leggur fram lögum samkvæmt nokkra fjárhæð i Gæsluvistarsjóð, sem á að standa undir áfengisvörnum. Það framlag nemur nú 20 milljón krónum á ári. Með þessu ætti meyja að vera upplýst um það að templarar hafa engan ágóðahluta af sölu á lÁfengis- Itollur lemplaranna j,,MEYJA” skrifar: „Ég hef oftsinnis veriö kominl |angt aö þvi aö rita þessari siöu 1 préf, en alltaf hefur einhver} tóskiljanleg leti brotiö þann vilja [ jniöur. Nú skal isinn brotinn. Ýmislegt leitar á fotvitni \ |undirritaös. Þaö fyrsta er hin svokallaöa |templarastúka. Vitaö er, aö viö hvern seldan Jsigarettupakka, og hverja ■brennivinsflösku rennur viss Ipeningaupphæö til „templara” |frá A.T.V.R. Þaö væri vissulega gaman aö I vita hversu stóra upphæö I emplarar fá á ári meö þessari j íaöferö, sem sé i gegnum sölu á I varningi þeim er templarar ] (sjálfir afneita og fyrirlita. Hvernig er peningunum Ivariö, til styrktar drykkjúsjúk- j |um? Þeir styrkja þá kannski best I |meÖ byggingu ,,templara-| |hallar” viö Eiriksgötu. Kannski er styrkurinn fólgin il lleigu skrifstofuhúsnæöis, fund-1 flarhalda, og gömlum dönsum á } |sunnudögum? Kannski meö byggingu B„templaraskiöahallar ’ i Skála- (felli? Hvaö gerir þessi fyrirmyndar j |stúka yrir drykkjusjúka? Ég er ekkert aö öfunda templ- Bara fyrir allar þessar hallir, 1 sþetta eru án efa fyrirmyndar Jhallir, en þar eö ég neyti bæöi Jáfengis og tóbaks og hef vita- i Jskuld af þvi vissa ánægju finnst j Jmér ég eiga kröfu á þvi aö vita Jhvert peningar minir renna. Já vel á. minnst. hver fjár- Jmagnar hina geysidýru herferö . ier nú tröllriöur landsmönnum l Jgegn tóbaksnotkun? Ðorga égi Bhana kannski lika?” varningi þeim er þeir „sjálfir afneita og fyrirlita”. Ef meyja vill i alvöru fræðast um það, hvað þessi „templara- stúka” gerir, má benda henni á það að um það getur hún fengið beina fræðslu i Templarahöll- inni við Eiriksgötu. Þar er skrif- stofa sem er jafnan opin kl. 2-5 og auk þess hafa einstakar stúk- ur þar stundum simavörslu milli 5-7 á fundardögum sinum. Svo hafa stúkurnar stundum opna fundi sem meyja fengi efa- laust að koma á til nánari kynna. En þar sem hún spyr hvað þessi „fyrirmyndarstúka” geri „fyrir drykkjusjúka” skal ég svara þvi. Við gerum fyrir þá það sem þeim kemur best og þurfa mest með: Sköpum áfengislaust um- hverfi. Það er ekki okkar sök þó að aðrir meti þá ánægju sem þeir hafa sjálfir af áfengi svo mikils að áfengislausa um- hverfið sé alltof takrparkað. En við reynum að hafa það sem viðast. Og þess vegna förum við kinnroðalaust fram á stuðning af opinberu fé.” Hver er verðtrygg- ing sparimerkjanna? Sparimerkjaeigandi spyr: „Töluvert hefur verið rætt og ritað um sparimerki að undan- förnu, sérstaklega i sambandi við visitölutryggingu þeirra. Þar kom fram að hingað til hefði ekki verið reiknuð út visitala á sparimerki nema einu sinni á ári, þ.e. fyrsta febrúar. Nú skilst mér að eigi að fara að reikna hana út oftar. Ég skil ekki alveg núgildandi fyrirkomulag með sparimerki og langar til að fá leyst úr nokkrum spurningum: Hvað eru háir vextir af spari- merkjum? Þegar visitalan var reiknuð út 1. febr. 1975 af hvaða upphæð var hún þá reiknuð? Þeir sem taka út sparimerkin sin t.d. núna i desember, fá þeir útreiknaða útreiknaða visitölu á sina upphæð um leið eða glata þeir henni alveg? Eru spari- merki visitölutryggð áfram, ef þau eru ekki tekin út, þegar við- komandi hefur aldur eða ástæður til? Hvers vegna eru visi- tölubætur ekki lagðar inn á höfuðstól, heldur settar til hliðar á sérreikning frystar þar og verðfelldar? Ef farið verður að reikna út visitölu á sparimerki oftar á ári, hve oft verður það þá? Ef af þessu verður fá þá þeir sem tekið hafa út sin spari- merki, t.d. i september s.l. leið- réttingu? Ég vonast til að fá skýr og skjót svör, þvi mér finnst það skipta verulegu máli hvernig farið er með þá fjármuni sem við erum skylduð til að leggja i sparimerki. Það er verið að guma af þvi að þau séu verðtryggð, en ég hef grun um að verðtryggingin sé ekki eins trygg og látið er i veðri vaka.” Visirsneri sér við veðdeildar Landsbankans með þessar spurningar og eru svör þeirra væntanleg á næstunni. Hvers eigum við að gjalda? Tómas Gröndal skrifar: Það liggur i augum uppi, að hver sá sem flytur vörur eins og t.d. sjónvarpstæki, hljómflutn- ingstæki o.s.frv., til landsins ber tvimælalaust skylda til að sjá kaupendum vara sinna fyrir varahlutum og viðgerðarþjón- ustu. Allt of lengi hafa allskyns fúskarar fengið að standa i inn- flutningi sem þessum óáreittir. Þetta leiðir af sér að ef tækin bila, standa menn uppi með tækin gagnslaus, þvi að viðeigandi inn- flytjendur trassa þessar skyldur sinar. Gott dæmi um þetta er verslunin Hverfitónar, sem allt of lengi hefur fengið að starfa óáreitt við innflutning á vönduð- um hljómtækjum. Eigandi Hverfitóna er verkfræðingur nokkur, sem virðist starfa hér og þar úti á landsbyggðinni, og sér hann jafnframt um alla viðhalds- þjónustu og varahlutapöntun fyr- ir hljómtæki þau, er hann prang- a"r inn á blásaklausa kaupendur. Þvi miður eru þessi tæki af mjög vönduðum gerðum, og þvi synd að innflytjandinn skuli eyðileggja það góða orð sem þau myndu annars hafa á sér með þessu fúski sinu. Undirritaður varð fyrir barðinu á þessu i júlimánuði siðastliðnum, þegar éin ræfilsleg skrúfa brotnaði i hljómflutnings- tækjum hans (sem keypt voru i Hverfitónum). Þó litil sé, er þessi skrúfa þess eðlis að án hennar geta tækin ekki gengið eðlilega. Var þvi strax reynt að hafa sam- band við viðeigandi innflytjenda, og tókst það eftir þriggja vikna erfiði. Þá kom i ljós, að i vara- hlutalager hans (sem var i göml- um skókassa) var enga slika skrúfu að finna, og lofaði hann þvi að panta hana strax. Nú er liðið rétt hálft ár frá þvi að inn- flytjandinn lofaði að panta skrúf- una og ekki bólar á henni, og ekki er hægt að ná sambandi við inn- flytjandann þvi hann er við verk- fræðistörf sin á Hornafirði. Auð- vitað er þetta ekkert einsdæmi, og hafa efalaust margir lent i svipuðu t.d. með bifreiðavara- hluti. Hvers eiga blásaklausir neytendur að gjalda? Hvenær verða settar dugandi reglur um varahluta- og viðhaldsskyldur innflytjanda og umboðsmanna? Ekki vœla út af þessu 3351-4425 skrifar: I þriðjudagsblaði Visis var birt bréf frá Gisla nokkrum, sem mislikaði misnotkun hins islenska gjaldmiðils i hinni miklu auglýsingagerferð um reykingar, sem hefur gengið yfir landsmenn. Veit maðurinn ekki, að eina leiðin til að sýna reykingamönn- um fram á skaðsemi reykinga, eru staðreyndir? Með þvi að brenna seðilinn umtalaða er verið að sýna reykingamönnum fram á að reykingar borgi sig engan veginn og eins gott sé að brenna blessaðan gjaldmiðilinn okkar. Mér finnst þetta gott hjá þeim sem stóðu að þessu, þvi það á að sýna fram á skaðsemina með áhrifamiklum auglýsingum. Það hefur kannski ekki hvarflað Ekki brenna aurana...! sem reykja brenni þannig upp| (jármunum sinum. Þessi aug-l lýsing er batfti sýnd börnum og| fullorönum. Eg er á móti þessu.l mér finnst þetta litilsviröing viö| gjaldmiöilinn okkar aö kveikja i I honum og brenna hann fyr'r I iaugunum á okkur ~iöo I t.isli (• uöjotisson hringdi: ..1 siðustu viku var gerö mikil uglýsingaherferö um skaösemi Ireykinga Eg reyki ekki sjálfur log er hlynntur þvi aö allir sem I eru byrjaöir hætti aö reykja En ðg get ekki alveg fellt mig viö eina auglýsinguna sem notuö var i sjOnvarpinu. Þar á ðg viö auglýsinguna þar sem hundraö króna seöill er brenndur upp i öskubakkanum. Meiningin er eflaust sú aö I að Gisla að þessi seðill sem brenndur var hafi kannski bjargað einhverjum frá reykingum? Og hvers vegna að vera að væla yfir einum hundraðkalli? LIGGUR ÞER EITTHVAÐ Á HJARTA? Utanáskriftin er: VÍSIR c/o „Lesendabréf" Síðumúla 14 Reykjavík

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.