Vísir - 20.12.1975, Blaðsíða 11

vism Laugardagur 20. desember 1975.
11
Varaðu þig
á bridge-
spilurum
með gjafir
BOLS bridgeheilræðakeppn-
ina þarf varla að kynna nú orð-
ið, þvi þetta er annað árið sem
þetta þekkta vinfyrirtæki stend-
ur fyrir henni. Þekktir stór-
meistarar gefa heilræði og i
þættinum i dag er það Banda-
rikjamaðurinn James Jacoby,
einn af hinum frægu Ásum, sem
hefur orðið.
Varaðu þig á bridgespilurum
með gjafir.
Það eru ótal spil sem sanna
þetta. Hér er eitt úr úrslita-
keppni i Bandaríkjunum.
4 K-2
¥ K-D-7-3
G-10-2
K-D-4-2
„Bridgespilarar verða að
gera margt leiðinlegt svo sem
að spila spil, þar sem ekkert
sérstakt er að gera. Þetta deyfir
athyglina og skapar ef til vill
sjálfsöryggi á ekki mjög traust-
um grunni. Auðvitað á maður að
leggja sig fram til hins itrasta i
hverju spili, en hver gerir það?
Spákonan Cassandra aðvar-
aði Trójuher: „TimeoDanaos et
dona ferentis.” (Ég óttast
grikkina, jafnvel með gjafir).
Samt tóku hermenn Trjóuborg-
ar við tréhestinum og færðu
hann inn i borgina. Skáldið
Virgil vissi ekki að þúsundum
ára siðar myndi sagan af
Trjcuhestinum hjálpa mörgum
bridgespilaranum. BOLS
bridgeheilræði mitt er þvi:
4 D-9-3 . 4 G-10-7-5-4
¥ G-10-6-2 ¥ 9-5-4
X6-5 ♦ A-K-D-9
G-9-8-5 * 6
4 A-8-6
A 8
B-7-4-3
4 A-10-7-3
Sagnir gengu þannig:
Austur Suður Vestur Norður
P 1* P 1 ¥
D P 14 24
P 2G p 3G
Útspilið var spaöaþristur,
drepinn i borði með kóng og
laufahjónum spilað. Þegar
austur var ekki með i seinna
laufið, þá voru aðeinsátta slagir
öruggir. En sagnhafi teymdi
Trjóuhestinn að borgarhliðinu.
James .0. Jacoby, 42, er frá
Dallas I Texas. Hann er spilari
og bridgerithöfundur. H'ann
varð heimsincistari 1970 og 1971.
með Dallas-Ásunum frægu.
Hann er áttundi i röðinni af stór-
meisturuin — á undan honum
koma Róbert Hamman fyrrver-
andi makker hans og sex italsk-
ar stórstjörnur.
Hann spilaði tigulgosa úr blind-
um. Varnarspilarinn i austur
tók fjórum sinnum tigul og spil-
aði spaða. Sagnhafi drap með ás
og vestur átti ekkert gott afkast
— kastþröng i hjarta og laufi.
Annað spennandi spil, þar
sem Trjóuhesturinn kemur við
sögu, er úr heimsmeistara-
keppninni 1971, sem haldin var á
Taiwan. Bobby Wolff var
stjarnan en fórnarlömbin frakk-
arnir Svarc og Boulenger.
Wolff var sagnhafi i fjórum
hjörtum i þessu spili:
4 K-8-5
y K-10-3
i A-D-G-3-2
4 G-7
4 G-9-4-2
¥ 5
4 9-7-5-4
A-10-8-4
4 D-7-3
¥ A-G-8-7-4
ÍK-10
D-6-3
4 A-10-6
¥ D-9-6-2
♦ 8-6
4 K-9-5-2
Urnsjón: Stefán Guðjohnsen
Sagnir gengu þannig:
Suður Vestur Norður Austur
l¥ P 24 P
2¥ P 4¥
Svarc spilaði út laufatvist,
Boulenger drap með ás, tók
spaðaás og meiri spaða.
Frá sjónarhóli suðurs var
engin vissa fyrir þvi að Trjóu-
hesturinn hefði verið leiddur
upp að hliðinu og þó. Svarc var
það góður spilari að hann myndi
varla hafa tekið spaðaásinn,
nema hann ætti mjög góðan
möguleika á einum slag i viðbót.
Án þess hefði hann áreiðanlega
reynt að spila undan ásnum i
von um að félagi ætti drottning-
una.
Wolff drap þvi á drottninguna,
spilaði hiartagosa, Svarc Iagði
drottninguna á og kóngurinn
átti slaginn. Sagnhafi fór heim á
tigul, spilaði hjartaáttu og þeg-
ar Svarc lét lágt, svinaði Wolff.
Af hverju?
Mjög einfalt. Sagnhafi spilaöi
hjartagosa i fimmta slag, vegna
þess að hann grunaði Svarc um
að eiga drottninguna. Þegar
Svarc lagði strax á gosann
vöknuðu grunsemdirnar. Með
D-x eða D-x-x er öruggt að
Svarc hefði ekki lagt á og því
var drottningin grisk gjöf, sem
reyndi þolrifin i Wolff. Hann
reyndist vandanum vaxinn.
Þess vegna er þetta mitt Bols
heilræði: Þegar góöur and-
stæðingur virðist gefa þér gjöf,
þá vertu á verði. Athugaðu
hvort gildra sé til staðar. Var-
aðu þig á bridgespilurum sem
færa þér gjafir.
Sigtryggur og Sigur-
jón bestir á jólunum
Úrslit i jólatvimenningskeppni Tafl- og bridgeklúbbsins urðu þau,
að Sigurjón Tryggvason og Sigtryggur Sigurðsson báru sigur úr
býtum.
Röð og stig þriggja efstu var þessi:
1. Sigurjón Tryggvason — Sigtryggur Sigurðsson 593
2. Bragi Jónsson — Dagbjartur Grimsson 589
3. Sverrir Kristinsson — Vilhjálmur Þórsson 556.
Næsta keppni félagsins er Aðalsveitakeppnin og hefst hún 8. janú-
ar. Keppt er i meistaraflokk og I. flokk og er sá siðarnefndi öllum
opinn til þátttöku.
Kotungsháttur og
menningarkommisarar
Að Halldóri Laxness undan-
skildum má fullyrða að þeir lista-
menn sem borið hafa nafn tslands
hæst á erlendri grund siðustu
ár séu ballettdansarinn Helgi
Tómasson, listmálarinn Erró
(Guðmundur Guðmundsson) og
pianóleikarinn Vladimir
Ashkenazy. Það lýsir hins vegar
best hvernig starf þessara
snillinga er metið, að enginn þre-
menninganna er i heiðursflokki
listamannalauna, eða hlýtur
listamannalaun islenska rikisins.
Þetta er ekki skrifað af þvi ég
hafi fengið þá flugu i kollinn, að
þremenninga munaði um þær
krónur sem heiðurslaunin
innibera, eða það breyti fjárhag
þeirra, heldur vegna þess að
heiðurslaunin eru öðru fremur
hugsuð sem viðurkenning á list-
rænum árangri.
Einhver kann að þusa að
nefhdir listamenn starfi aðallega
á erlendri grund og við höfum þvi
engar skyldur við þá. en
hugsunarháttur þessarar
tegundar er sá afsprengur and-
legs ræfildóms sem er vaxinn úr
kotungshætti islenskra
menningarkommisara. Gunnar
Gunnarsson skrifar sin bestu
verk á dönsku, en hann skrifaði
um ísland, og tsland var hans
uppspretta. Hefði átt að varna
honum heiðursins, af þvi hann
skrifaði á dönsku?
Helgi Tómasson hefur marg
sinnis komið til landsins og
dansað i Þjóðleikhúsinu við ófull-
nægjandi aðstæður fyrir upp-
hæðir sem eru brot af þeim pris
sem honum er boðinn erlendis. Af
hverju? Af því aö hann er og
verður sonur þessa lands.
Vladimir Ashkenazy, sem er
eini) ágætasti landnámsmaður á
islandi, frá þvi Ingólfur og Hjör-
leifur stigu á land, hefur ferðast
um landsbyggðina og leikið á
hljómleikum i Reykjavik, fyrir
upphæðir sem erlendir umboðs-
menn myndu ekki trúa. Af
Ashkenazy
/" .. .V "V
Umsjón:
^ Hrafn Gunnlaugsson.^
hverju? Af þvi hann ann sinu nýja
heimalandi og hann er is-
lendingur eins og allir þeir lands-
námsmenn sem sest hafa hér að.
Erró er alstaðar kynntur sem
islenskur listamaður, þar sem
sýningar hans eru á ferðinni, og
nýlega kom út islenzk ljóðabók
þar sem frábærar myndir eftir
hann prýddu siðurnar.
Háttvirtu Alþingi hefur samt
ekki þótt ástæða til að heiðra
snillingana þrjá enda riður
heimóttarleg hugsun og pólitiskt
pot jafnan við einteyming þegar
heiðúrslaunum er úthlutað.
Leyfum okkur samt að vona að
tilséumenná Alþingi islendinga,
sem skilji, að eigi þjóðin að rækja
skyldur sinar við einhverja lista-
menn og viðurkenna þá, eiga
nefndir snillingar öðrum fremur
heiðurinn skilið.
Ellimörk
lýðræðis
Helstu ellimörk okkar ágæta
»lýðræðis er rikiseinokun útvarps
og sjónvarps. Ekki bætir heldur
úr skák að flest dagblaðanna eru
bundin á flokkspólitiskan klafa og
geta sig hvergi hrært ef atburðir
liðandi stundar snerta hagsmuni
aðstandenda þeirra eða eigenda.
Þótt margföld Water-
gate-hneyksli greru i þessu
þjóðfélagi er litil hætta á að is-
lenskir fjölmiðlar gætu flett ofan
af þeim. Fjölmiðlar, sem bundnir
eru i báða skó, gegna i rauninni
ekki nema broti af þvi hlutverki,
sem lýðræðið ætlast til af þeim:
að upplýsa.
Watergate-hneykslið er á sinn
hátt mesti sigur amerisks lýðræð-

Helgi Tómasson.
is á þessari öld. Dettur einhverj-
um i hug að islenskir blaðamenn
gætu velt æðsta valdamanni þjóð-
arinnar úr sessi, þótt hann hefði
framið sömu afbrot og Nixon, eða
enn verri?
Staðreyndin er að ef dagblöð
hefðu verið rikisrekin frá upphafi
hér á landi, væru þau það vafa-
laustenn. Svo svifaþungtogsjálf-
fitandi er rikisbáknið okkar.
En vill einhver fá rikisrekin
dagblöð? — Ég held að óhætt sé
að fullyrða að allir svari þvi neit-
andi.
En hvers vegna þá rikisrekið
útvarþ? A siðustu árum hefur
tækninni fleygt fram með slikum
hraða að i dag er miklu ódýrara
að reka útvarpsstöð en dagblaö,
en höfuðástæðan fyrir rikisreksti
i upphafi, var kostnaðurinn.
Tímaskekkja
Við sitjum nú uppi með ein-
hverja alvarlegustu timaskekkju
á þessari öld: rikiseinokun út-
varps. Skekkju sem staðnaður
hugsunarháttur og heimóttarlegt
hugarfar stendur vörð um.
Vonandi á þó snældutækni
framtiðarinnar eftir að sprengja
þetta kerfi innan frá. Frjálst út-
varp og sjónvarp hlýtur að vera
takmark allra lýðræðissinna, sem
berjast gegn einræði og
miðstjórnarvaldi.