Lesbók Morgunblaðsins - 07.03.1926, Blaðsíða 7
7. rnars 1926.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS.
1
Fornaldardýr.
Myndin hjer að ofan sýnir eftirlíkingar af tveimur risavöxnum fornaldardýrum, sem nú eru
fyrir löngu útdauð. 1 Ameríku hafa fundist beinagrindur af þeim, og þótt flestar þeirra s.jeu tneira
og minna skemdar, geta menn þó gert sjer ljósa hugmynd um, hvernig dýrin hafi litið út í lifanda
lífi. Dýrið með langa liálsinn er af Dinosauros-ættinni svokölluðu. Voru sum þeiri'a 36 metrar á
lengd, með haus og hala. Eru það hin mestu ferlíki, sem á jörðunni hafa skriðið. Þau stærstu
lifðu af jurtafæðu. Höfuðið var lítið, lappir stuttar, en halinn ákaflega langur og sterkur, og vörð-
ust þau með honum. í Þýskalandi er verið að gera kvikmynd af skrímslum þessum.
sjaldan. En sálarlegur fráhrigði-
leikur var vopnið, sem hann not-
aði, og brá oft af fimlei'k. Hann
varð áreiðanlega mörgum ofjarl,
þegar barist var með orðum ein-
um, snarræði og frumleik tilsvar-
anna. pau hittu.
V.
Björn ljest á ofanverðum vetri
1907. Dánarstaður hans var jafn
dapurlegur og æfiferillinn. Hann
ljest í fjárhúshlöðu. Hann lagðist
þar til hvíldar áður en hann tók
sóttina, lungnabólgu, og hafðist
ekki þaðan fremur en endranær.
Var þó margt til þess gert að fá
hann inn í hæinn. En þær tilraun-
ir voru árangurslausar. Hann mun
hafa látið á sjer skilja, að dauð-
inn væri ekki þyngri í fjárhúsi
en annarstaðar.
Þegar hann var viss um, að
hverju dró, bað hann dóttur bónd-
ans á bænum, „að biðja fyrir
sjer. Hann gæti það ekki sjálf-
ur“. Hann hafði gengið um urðir
og hraun alla sína æfi, aldrei
mætt ást eða vináttu, engan átt,
sem var honum nærstæður; —
hann hafði í raun og veru orðið
utan við alfaralefð — var gestur
meðal mannanna. — En þó kvaðst
hann dej7ja sáttur við þá alla. Svo
mildu ljósi getur úrslitastundin
kastað yfir hraun og hrjóstur lið-
innar æfi.
S m æl k i.
Um mánaðamótin janúar og fe-
brúar, var Svertingi nokkur í
borginni Lexington í Kentuck.v
(Bandaríkjunum) ákærður fyrir
það, að hafa myrt hvít hjón og
tvö börn þeirra. Varð þegar óg-
urleg æsing út#af þessu máli um
öll Bandaríkin, og ætlaði lýður-
inn að drepa manninn þegar í
stað, án dóms og laga. Varð ríkis-
stjórnin að senda 1000 hermenn
með 3 fallbyssur og 30 vjelbyssur
til borgarinnar, til þess að halda
múgnum í skefjum. En það nægði
ek'ki, og urðu hermennirnir að
nota reykgas, til þess að verjast
aðsókn lýðsins. Nú var Sverting-
inn kallaðnr fyrir rjett, og eftir
15 mínútur hafði hann verið
dæmdur til að hengjast, og 15
míniitum síðar var dóminum full-
nægt. Þá rjeðist múgurinn að
gálganum, reif líkið niður og tætti
það sundur, en setti höfuðið á
stiing.
í frumskógum Síams hafa ný-
lega fundist fornmenjar. Eru það
rústir af æfagömlu hofi og tvii
grlðarstór Buddha-líkneski, sem
eru alveg óskemd.
Heimspeki: „Það er skiljanlegt,
að menn missi vitið þegar þeir
tapa stórfje, en hitt er óskiljan-
legt, að þeim skuli eigi aukast
vit, þegar þeir stórgrieða“,