Lesbók Morgunblaðsins - 20.03.1927, Blaðsíða 1

Í5lanÖ5ferð og Filþingishátíðin
1930.
Erinöi eftir sr. Rögnualö Pjetursson fluit ZO. ðes. 19ZG.
Margt er rætt hjer manna á milli um Alþingishátíftina fyrirhuguftu.
en um framkvæmdir til undirbúnings frjettist eigi annaft «*ji aft nefnd sje
kosin á nefnd ofan. Frá nefndunum frjettist ekki orft. — Hjer birtist ítar-
leg grein eftir sjera Rögnvald Pjetursson um fyrirætlanir Vestur-íslend-
inga. (Prentuft eftir Heimskringlu þ. 16. febr. 1927).
Undanfarin ár hafa menn af og til
verið að tala um og ráðgera almenna
skemtiför heim til Islands sumarið
1930. Hjá mÖrgum hefir þessU verið
flevgt fram í gannii, því eigi ófáir
munu finna til þess, er þeír athitga
aidur sinn og efnaliag, að svo geti
farið, að þeim verði fullerfitt Urrt
fararkost og fleira, er að þeim tíma
kemur; geti þetta því að líkindum
eigi annað orðið en draUmúr, er litl-
ar eða engar líkur eru til að rætist.
pó hefir ráðagerðum þessum fylgt
einlægari alvörukend, en flestu ef ekki
öllu öðrU, sem menn gera sjer til
gamans, til þess að stytta sjet sttind-
ír við. Osjálfrátt hafa menn teygt ur
Ííkunum, dregið ur örðugleikunum og
reynt að vökuleiða drauminn. — Af
þessu má matka, að vilja og löngun
skortir ekki til fararinnar, ef annað
brestuf ekki. Má því segja, að gamni
fylgi nokkur alvara.
Undarlegt getUr það ekki lieitið,
þegar þess ér gætt, að enga skemtan
cr unt að kjósa sjer, er fullkomnari
sje njc meiri en þessi. Stór hópur
manna varpar frá sjer hversdagsstörf-
unum, ferðast saman heim til átthag-
anna, heimsækir frændur og vini, um
hásumarleytið, þegar nóltin lýsir Scm
'dagurlnn og sólin gengúr ekki Undir
í hinu víðáttumikla veldi „Einbúans
í Atlantshafinu". Hvert augnablik
verður að æfintýri og fornar minn-
ingar, folskvaðar og máðar, að dag-
reyndum.
pótt nú ýinislegt hafi verið sagt
og jafnvel ritað um þetta fyrirhtig-
aða ferðalag, hefir fátt eða ekkert
verið sagt um það, hvernig því verði
komið við, eða hvernig því skuli hátt-
að. Lítið eða ekkert hefir verið sagt
uin það, hvernig undirbúningi sknli
Varið, svo að þátttakan geti orðið
sem almenntist. En nú er það þó hvað
nauðsynlegast, því ekkert hátíðabrigði
er að því, þó einstakir mettn fari
heim, sem oftsinnis hafa farið áðuv.
Ungum er það dulið, að almenning-
Ur leggUr ekki upp í þannig lagað
ferðalag f^rirvaralaust, eða án sæmi-
lega langs undirbúnings. Menti geta
ekki í einni andrá slitið sig frá störf-
um sínum, staðið upp frá vinnunni
og stígið á lestina. pá myndi og fáir
meðal alls fjöldans verða við því
búnir að leggja upp í slíkan leiðang-
ur sumarlangt, án þess að hafa um
lengri eður skemri tíma dregið sam-
an fje til fararinnar,
Um þetta langar mig til að fara
nokkrum orðum, eigi sökum þess, að
jeg álíti að jeg beri betra skyu á
það en aðrir, heldur af því, að tím-
inn er kominn til •þess að íarið sje
að hugsa um það og leita einhverrar
úrlausnar á því. Sá ljóður er á ráði
voru íslendinga, að á fæstu byrjum
vjer nógu snemnm, á flestu of seint
og með oflítilli fyrirhyggju. pví fer
líka sem fer. Margt fer forgörðuui af
því sem gera skal, en Öðru er flaustr-
að af fyrirhyggju og ráðdeildarlítið,
svo að verkinu ioknu, að á vafa leik-
ur, hvort þar var betur unnið en ó-
unnið. Ef færa þyrfti riik að þessu,
er næst hendi að benda á hina svo-
nefndu landnámshátíð vora, er hald-
in Var fyrir rútnu ári og sainiil
Var í því flaustri, af þeirri hugsjóna-
örtiirgð og geðlcysi, að svo djúpum
roða sló á Vanga Vora, að mjög er ti'
efs að hann hverfi burtu þaðan eft-
ir alla þá slund, er vjer eigum eftir
uð lifa i álfunni.
Stofnun Alþingis.
Ef vjer gerum oss ljóst tilefui
ferðarinnar, skýrist fyrir oss, að nauð-
svn ber til að sem flestir taki þátt
í henni, og að það sje ekki nóg, að
eigi fari nema einn í hóp og tveir í
lest. Að til mála hefir koniið, að ^
þessi ferð verði hjeðan farin og heim
einmitt á þessum tíma, sumarið 1930,
kemur til af því, að þá er Alþingi
þjóðar vorrar þúsund ára gamalt, eðn