Lesbók Morgunblaðsins - 20.03.1927, Blaðsíða 7

LésBók moíigunBlaðsíNs
liáir skór. — Seliun iná skjóta með Farið vel með fæturnar.
byssu, en jaí'uframt er nauðsynlegt
að hafa skutuliun, svo að seiurínn
sökkvi ekki og tapist, eftir að hanu
hefir verið skotinn. Skutullinn er
með járnoddj, sem stiugst í selinn
og eru agnhöld á, svo að hann losm.r
ekki aftur. Við broddinn er fest
snæri, en á hinum enda þess cr út-
blásin blaðra, sem lieldur seluuin
uppi. pessu er skolið með löngum
trjestaf. En skutuloddurinn dreiiur
oft ekki selinn og verður veiðimað-
urinn því að kasta einskonar spjóti
á selinn til þess að drepa hann. —
Síðau er seilaról fest í selinn og
róið til liinds.
Eu undir cins og veiðimaðurinn er
komiuu á þurt, drogur hann seliuu
uj>p úr fjörunni, kveikir sjer í vnidl-
iugi og stingur höndnm í buxuav
ana. Nú virðir halin selinn ekki v
lits frainar — liann hefir veitt haiin
og þar með er lums verki lokið. það
er kvcufólksins vcrk að flá selinn og
gera hanu til og elta skinnið.
pað hefir lengi brunnið við að
kvenþjóðin í hinum ýmsu löudum het-
ir lagt mikið kapp á það að vera fót-
nett. Allir hafa hevrt getið um kín-
versku stúlkurnar, sem ura aldir hafa
geugið í svo þröngum skóm, að fæt-
urnir á þeim, eru orðnir eins aflag-
Feng hershöfðingi.
Ungverskt blað „Pragai Magyari
Hirlap“ birtir nýlega grein eftir dr.
Sengya, sem er dómsforseti í Kaschau.
Dr. Sengya lýsir þar yfir því, að
kínverski hershöfðinginn Feng sje
bróðir sinn og fæddur í Ungverja-
landi. Var hann einu sinni liðsfor-
ingi í her Austurríkisinanna, en flutt-
ist svo til Ameríku. Var hann sjálf
boðaliði í her Ameríkumauna í Filips
eyjastríðinu. Um það leyti, sem heims-
stríðið bófst, var hann sendur til
Kína í erindum Bandaríkjastjórnar.
Síðan gekk hann í her Kínverja og
hettf smáni saman verið að ná sjer
í völd.
Frúin: pú ættir bara að vita livað
leiðinlegt er að vera einn heimu á
kvöldin.
Bóndinn: Jcg veit það — þess
vegua fer jeg að heiman.
Matteotti. Nýlega hel'ir það verið
ákveðið að láta torg eitt mikið i
Vhiarborg heita Matteottitorg, eftiv
jafnaðarmanninum ítalska, sem fas-
cistar drápu. — Hvað skyldi syng.ja
i MussoliniT
aðir og myndin hjer sýnir. En þa'r
voru ekki einar um þessa vitleysu.
Stallsystur þeirra í ýmsum lönduni
hafa varla verið eftirbátar þeirra í
þessu. Flestir munu kannast við sög-
una um „Höggvinhælu“, sem vann
það til að höggva af sjer hælana t í•
þess að komast í litla skóinn hennar
Mjaðveigar Mánadóttur.
peir, sem ganga á of þröngum skóni
og halda að það sje „fínt“, vita.ekki
hvað þeir gera. Með því móti gera
þeir fæturna vanskapaða, því að hin
mörgu smábein í fætinum þola ekki
slíka meðferð. Myndirnar lijer sýna
þetta ljósast, Önnur er af heilbrigð-
um fæti og sjást þar hvernig bein og
kjúkur eru. En svo er mynd af öðr-
um fæti, sem hneptur hefir verið í
of þröngvan skó.
Frá sjónarmiði heilsufræðinnar er
það óafsakanleg svnd að fara illa með
fæturna, og það verða allir að var-
s,
ast, þeir seni stunda ejuhverjur íþrótt-
ir eða fimleika. Fyrstu merki þess,
að þjer liafið farið illa með fæturna
eru þau, að á þá koma líkþovn, tæru-
ar verða bognar og brenglaðar, og
ueglurnar skerast inn í. holdið. Ekki
þætti það fallegar hendtir, sem svo
væri nieð farið.
pað hefir oft komið fyrir, að menn
sem liafa mist -tiáðar rrhendur, hafa
getað unnið fyrir sjer — með fótun-
um, vegna . þess, að . þeir yoru heil-
lirigðir. — Hjer á niyndinni má líta
þýskan listmálára, sem málnr með
fótunum. Sumir. v'inna að skrifstörf-
um og geta leikundi skrifað á vjel
með tánum.' Pcssir nienu iðrast síst
eftir því, að hafa farið vel með fæt-
urna á sjer.

Margir villimenn, sem aldrei liafa
í skó stigið, em mjög fiuiir í tánum,
og nota þær alveg eins og'.þær væru
fiugur. — iljer á niyndinni má sjá
mann frá Java, sem uotar tærriar
jafnt fingrunum til þess að knýta
höfuðdúk siun.