Lesbók Morgunblaðsins - 16.03.1930, Blaðsíða 1
Æfintýr íslenskci hestliðans.
Hann heitir fullu nafni Kristján
Andrjesson Fjeldsted, sonur hins
nafnkunna merkismanns, Andrjes-
ar heitins Fjeldsted á Hvítárvöll-
um í Borgarfirði. Kristján Fjeld-
stéd fór ungur vestur, fyrir hjer
um bil árum, og miui snemma
hafa gengið í lögregluhestlið Kan-
ada, eitthvert frægasta lögreglu-
lið veraldarinnar, er gætir laga og
rjettar um alt þetta ógnarflæmi
jafnvel horður fyrir íshafsstrendur
og hefir að orðtæki: „Get your
man“ (náðu í. manninn)* sem
heimsfrægt er orðið.
Er til Kanada kom kendi Kristj-
áh sig til föðurnafns síns, og ltall-
aði sig Anderson. Sennilegt þykir
að hann hafi verið afburða
hraust.menni eins og þeir frændur
margir. Þó mun vit hans, áræði
og þrautseigja hafa framað hann
meira í hestliðinu, og er saga sú
er hjer fer á eftir, og er sönn,
órækt vitni um þá eiginleika. Enda
er hún í skilríkjum lögregluhest-
liðsins talin eitt helsta d«mi um
þá eiginleika, er heist eru kosnir
á góðum hestliða („Monnty“).
Gharles King og Edward Hay-
vard fóru til þess að afla sjer
grávöru norður í Sucker Creek hjer-
að, sem er nálægt Litla þræla-
vatni (Little Slave Lake), er ligg-
ur í Albertafylki, milli Athabasca
fljóts, að sunnan, og Friðarfljóts
(Peace River), að norðan. Hay-
ward var ungur Englendingur,
nýkominn til Kanada, fullur æf-
intýntlSn'sfUnár öfc
Kristján Anderson.
Hjer í Kanada hitti hann fyrir
sjer Charlés King, er var vanur
gullleitar og veiðimaður. Edward
Hayward var ljettlyndur, heiðar-
legur unglingur. King var honum
næsta ólíkur;' miðaldra maður,
er vonbrigðin um að verða skyndi-
lega auðugur í gullsleit, höfðu
gert stirfinn og beisklundaðan.
Fundum þessara tveggja manna
bar saman í þorpi einu í útjaðri
menningarinnar, og' tókst þegar
sá fcojgningeskapur -w'C þwm. síi
King stakk upp á því, að þeir
legðu lag sitt saman, og gerðu
með sjer helmingabú. Kvað hann
auðvelt að auðgast á grávöruveið-
um fyrir þá er kunnugt væri um
veiðisæl hjeruð, og kynni alt til
snöruveiða. Bauðst King til þess
að leggja í fjelagsbúið þekkingu
sina og yeiðfkunnáttu, ef Hay-
ward keypti allan bimað, er til
vetrarsetu þyrfti á mörkum úti,
og sæi þeim fjélögum fyrir lífs-
viðurværi yfir veiðitímann. Til
þess þurfti allmikið fje. Hay-
\.'ard gekk að þessu, og lögðu þeir
fjelagar síðan á stað til Sucker
Creek.
Kjett um það leyti er þeir fje-
lagar voru að komast út úr manna
bygðum, varð flækingshundur á
vegi þeirra. Hayward rann til rifja
hversu skinhoraður hundurinn var,
fór af baki, og gaf honum almenni-
ltga að eta. Rakkinn tók eðlilega
því ástfóstri við Hayward, að
hann rann á slóð hans jafnhfirðafi,
og þeir fjelagar lögðu aftut á^
stað. Varð það úr, að Haywaj^cf
tók að sjer rakkann, og hafði hajf^f
með sjer, er þeir King settustiJ
vetrarbúðir.
Kristján Anderson var þá,i‘ er
þetta gerðist, yfirliðþjálfi j hest-
liðinu og hafði á hendi löggæslu
i hjeruðunum kring um Litla
Þrælavatn. Einn góðan veðurdag
kemur til hans Indíánahöfðinginn
Mústús, er rjeði fyrir litlum flokk
Indíána þar um slóðir. Sagði hann
hestliðanum frá þessum tveinvur
hvítn njðnnum, w heJfVi ftjerr
j