Lesbók Morgunblaðsins - 03.08.1930, Blaðsíða 8
240
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
í Delfi. I forngríska bænum Delfi með hofinu fræga og
vjefrjettinni, eru nú í sumar sýndir hinir æfargömlu sjónleikar
Forngrikkja. Leikarnir fóru fram á hringleiksviði, sem bygt var
á 4. öld fyrir Krist. Rúm miljón manna hafa horft á leikana.
eru • nemendur Vogts. Einn
þeirra dvelur nú heima, Volf-
gang Mohr, og fleiri hafa í
huga að sækja ísland heim.
Það eru ekki einungis Þjóð-
verjar, sem sækja deildina. —
Nú eru þar t. d. tveir Amerík-
anar og einn Skoti. Það er
venja hjer, að hver deild held-
ur fagnað hvert skólamissiri, og
er þá boðið piófessotum og ýrris
um nemendum úr öðrum deild-
um. Jeg hefi tvisvar tekið þátt
í slíkum fagnaði hjá norrænu
deildinni við Kielarháskóla
og verið stoltur af, hversu
deildin hefir sveigt alla undir
ok íslenska bókmenta, sagna og
kvæða. Hver nemandi af öðr-
um hefir risið upp og flutt
kafla úr íslendingasögum eða
Eddu eða Heimskringlu — og
svo prýðilega, að menn hafa
hlustað hugfangnir. Það hafa
með sanni verið íslensk kvöld
— í framandi landi á fram-
andi tungu. Og jeg hefi fundið,
að stundum getyr verið gaman
að vera íslendin^ur.
Kiel, 12. júlí 1930.
Kristinn E. Andrjesson.
í ljónabúri.
Fyrir 35 árum, þegar cirkus
Hagenbecks var miklu minna
þektur en nú, auglýsti Hagen-
l eck gamli eftir kjarkmenni á
þessa leið:
„Sá, sem þorir að fara inn í
ljónabúrið, fær 50 þúsund
niörk borguð út f hönd.“
Aðeins einn maður gaf sig
fram. Og Hagenbeck auglýsti á
ný: „Á sunnudaginn kemur kl.
4, mun bóndinn Klaus Kalb-
flejsch ganga inn í búrið til
ljónanna!“
Það varð ógurleg aðsókn. Og
„spenningin“ komst á hástig,
þegar Hagenbeck kynti lítinn,
fölleitan mann með staf í hendi:
„Þetta er herra Kalbfleisch,
sem ætlar að hætta á það, að
fara inn í búrið til ljónanna.“
Hann leiddi því næst mann-
inn að dyrunum, sem yoru úr
Ste’rku stáln'eti. Ljónin .Óök'ruðu
Nú er farið að grípa til tónfilmunnar þegar samningar eru
gerðir fjelaga og manna á milli. Þegar Pathé fjelagið rjeði
Mai’y Lewis í þjónustu sína, fóru engir skriflegir samningar
fram. Það sem fram fór var tekið á tónfilmu.
hvert í kapp við annað. Hagen-p
beck bað rnanmnn að fara inn.
Þá sagði maðurinn ósköp ró-
legur: „Fyi’st vei’ðið þjer að
hleypa dýrunum út!“
Hagenbeck var neyddur til
þess að borga manninum launin,
sem honum höfðu verið heitin.
Það hafði ekkert verið tekið
pfram í auglýsingunni hvort dýr-
in ættu að vera í búrinu' eða
ekki. — Margir áhorféndanna
ui’ðu öskuvondir og heimtuðu
andvirði aðgöngumiðanna aftur,
en þó voru hinir fleiri, sem
gerðu sig ánægða með það að
hlæja að öllu saman.
ísafolSarprentsmiéj^ h.f" T