Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1934, Page 7

LESBÓK MORGTJNBLAÐSINS
23
Skák.
Sikileyjarbyrjun.
Hvitt: Einar Þorvaidsson.
Svart: Hannes Arnórsson.
1. e4. cö. 2. (14. e6. 3. Rf3. cXd.
4 RX<14, Beö. (Vanale<;ra op
betra er He6) ó. Rb3, BXf‘2+?
fí’að er óvanalept aó fórna undir
eins 1. manninum, sem kemttr
framá borðiÓ). 6. Kxf2. Dli4+.
7. Ke3, (Hvítur á ekki aÓ vera
afS halda í Pe4. betra var 7. g3.
DXe4. 8. B<r2, I)f5+. 9. Bf3 og
svo Hfl o» Kfl. Hvítur fær
frjálsa o<r <róða skák). Rf6. 8.
Df3, 1 >el —{—. 9. De2, H<?4+. 10.
Kf4. eó+. (Svartur er óspar á
menn sína. liann fórnar þeim jafn
óðum o<? þeir koma fram á borð-
ið.) 11. KXf?4. (Hvítur er of á-
íí.jarn. betra var 11. Kf3, Dh4. 12.
t?3, Dh5. 13. K"2meðunna skák)
dð+. 12. Kf3, Dh5. 13. Db5+,
He6. 14. eXd. B<?4+. 15. Ke3,
fo. (Svartur sækir fast því liann
sjer að annað hvort er að duga
eða drepast). 16. Be2, (Staðan er
tvísýn o<r við lauslega athugun,
er fekki gott að sjá hverju hvítur
leikur hest. Jeg lield að óliætt sje
að drepa Rc6, t. d. 16. dXc, 0—0.
17. cXb, Had8. 18. Bc4+, Kh8.
19. Bdö, f4+. 20. Kd3. e4+. 21.
Kc3).
0—0—0! 17. dXc?? (Sjálfs-
morð fvrir hvítan, nú má liann
alls ekki drepa Rc6, því þá stend-
ur á hann mát í nokkrum leikjum.
BXgJ kom til greina).
Svart.
Staðan eftir 17. leik hvíts:
f4+. 18. Ke4, Bf5+ ! (Þarna fór 4.
maðnrinn). 19. K /fó, Hhf8+.
20. Ke4, f 3 +. 21. Ke3, Dg5+.
22. Kf2, fXg + ? (Leiðinlegt að
svártur skuli ekki sjá mátið,
I)Xg2+. 23. Ke3. I)g5+. 24.
Kf2. (24. Ke4. Hf4+. 25. Ke3,
Hc4+) fXe+. 25. Kel, Dh4+.
26. l<Xe2, Df2 mát). 23. Kgl.
Hfl+. (Ætlar að reyna að ná
þráskák). 24. BXfl. gXfD + . 25
KXfl. Hdl+. 26. Ke2. Dg4+.
Þegar hjer var komið, sömdu
kapparnir um jafntefli, því þeir
lijeldu að svartur gæti jrráskákað.
Jeg held að svartur nái ekki þrá-
skák, og skákin sje unnin hjá
hvítum.
(Athugas. eflir Jón Gnðmundsson.)
Skákþraut nr. 1
Eggert Gilfer.
Svart.
Hvítt
Hvítur mátar í 2. leik.
L
— Undarlegt er það hve fljótt
hinir lifandi gleyma þeim dauðu.
— Ekki er jeg einn í þeirra
hóp, — jeg gleymi ekki, því að
jeg er giftur ekkju.
Einkennilegur fugl.
í Japan hefir mönnuni tekist að
fá afkvæmi uudan liana og jap-
önskum fasan. Sjest kynblending-
ur þessi lijer á myndinni og er
stjelið á honum um þrigg.ja metra
langt.
Um Mark Twain.
Eimr sinni átti ameríska kýmni-
skáldið Mark Twain að halda fyr-
irlestur í einhverri borg. Hann
kom jiangað seint um kvöld með
járnbrautarlest, en vegna einhvers
misskilnings var enginn á stöðinni
til ]iess að taka á móti lienum.
Það var því ekki um annað að
gera fyrir liann en reyna að
bjarga sjer sjálfur, og að lokum
fann hann samkomuhúsið, þar sem
hann átti að lialda fyrirlesturinn.
Hann ætlaði þegar að ryðjast inn,
en dyTaVörður var uú elcki á því.
— Hvað er þetta? hrópaði Mark
Twain. Jeg er sá, sem á að halda
fyrirlesturinn!
En dyravörður var ekki af baki
dottinn. Ilann deplaði öðru aug-
anu íbyggilega og sagði svo há'tt,
að allir nærstaddir gátu heyrt:
— Nei, þetta viðgengst eklti.
Jeg liefi jiegar hleypt inn þremur
fyrirlesurum, og jeg hefi, svei
rnjer, áveðið, að sá fjórði skat fá
að borga inngangsej'ri.