Lesbók Morgunblaðsins - 21.10.1934, Blaðsíða 1
JíMorsMtiMaðsitt®
43. tölublað.
Sunnudaginn 21. október 1934.
IX. árgangur.
ínafold»rpr*ntimlðJ» h.f.
Hvað er þjóðvernd ?
Kaflar úr fyrirlestrí dr. Perníce, er hann
flutti á fundí Læknafjelags Reykjavíkar
þ. 14. okt.
Er þjóðvernd nauðsynleg? Er
ástæða til að halda kynstofni þjóð
arinnar lireinum?
Fjölmargar þjóðir hafa orðið
fyrir því böli, að verða fyrir
úrkynjun. Mikil og fjölmenn
menningarríki hafa fallið í rústir
og orðið öðrum færari og dug-
legri þjóðum að bráð. Babýloníu-
menn, Assyríumenn, Egyptar,
Persar, Grikkir, Rómverjar, all-
ar þessar þjóðir hafa haft yfir
heimsveldum að ráða. En þó við
enn í dag vérðum að dást að menn
ingu þeirra og inenningarstarfi,
hafa ríki þessi fallið í rústir, og'
mannvirki þeirra kæfst í ösku og
sandi.
Hví liðu hin miklu menningar
ríki undir lok? Ríki Babýlons stóð
í mesta blóma 2000 árum fyrir
Kristsburð. Þúsund árum seinna
voru hjarðir á beit, þar sem áður
voru hin ramgerðustu borgar-
virki.
1700 árum fyrir Kristburð voru
Egyptar á tindi valda sinna og
menningar. Fjórum öldum seinna
voru borgir þeirra í rústum og um
1000 árum f. Kr. hafði framandi
þjóð tekið landið herskildi.
Kringum 800 f. Kr. rjeðu
Grikkir yfir öllum hinum kunna
heimi. Þegar Rómverjar lögðu
Grikkland undir sig' 250 árum síð-
ar, voru yfirstjett þjóðarinnar og
akuryrkju-bændastjettin íitdauð-
ar. Það sem effir var, var af
þrælakyni, og óhæft til þess að
halda uppi ríkinu-
Og þá Róm. Á döguin Krists
voru íbúar Rómaborgar 2^2
miljón. En 300 árum seinna var
íbúatalan innan við 200 þúsund.
Sagan geymir og gagnstæð
dæmi.
Þjóðir, eins og Kínverjar og
Japanar eiga þúsunda ára gamla
menningu. Og enn standa ríki
þdrra í blóma. Farsótíir, hungurs-
iréyðir, styrjaldir, bvltingar og
stórfeid manntjón hafa Kínverj-
ar orðið að þola. En 500 miljónir
manna lifa í Kína, tengdar sterlr-
um ættjavðarböndum við land og
þjóð, er láta sjer hvergi bregða,
þó hinir stríðustu stormar geisi
yfir landið.
Fyrir utanaðkomandi áhrif og
umbyltingar allskonar, iíður eng-
in þjóð undir lok. Því ef svo væri,
þá væri Kínverjar löngu búnir að
vera. Þjóðin hefir mótstöðuafl í
erfðamenning sinni og í fjöl-
skyldu-trygðinni, er segir að vel-
ferð ættarinnar skuli ávalt metin
öllum persónulegum eiginhags-
munum æðri. Þetta er meginstoð
Kínverjanna, af þessu verður
skilinn lífsþróttur þeirra.
Hinir kynbornu og ættarstoltu
Japanar halda fast við þúsund
ára g'amlar venjur, er öldur tísk-
unnar g'eta ekki kæft. Á fáum ára-
tugum hefir þetta litla eyríki
með 30 miljónum íbúa, vaxið í
Dr. Pemice.
90 miljóna þjóð, er veitir sjer
olnbogariim, ýmist á friðsamleg-
an hátt, (eins og í Ástralíu, Suður-
Ameríku, Indlandi) eða með her-
valdi (þrátt fyrir Þjóðabanda-
lag!) í Koreu og Mansjúríu-
Þessi fáu dæmi í sögunni sýna
hættur þær sem ógna ménningar-
þjóðum, þegar afturför nær tök-
um á þeim, þeg'ar barnsfæðingum
fækkar, forystumennirnir deyja
lit, lágmenningin nær tökum og
l.jelegra fólkið tekur við.
En þegar menn þekkja sjúk-
dómseinkenni, þá rannsaka menn
sjúkdómsorsakirnar. En sjeu þær
kunnar, þá byrjar baráttan gegn
þeim.
Ef einhver hefði haldið því
fram fyrir 500 árum, að sá tími
kæmi, að enginn þyrfti að óttast
drepsóttir, svo sem svarta dauða,
kóleru og bólusótt, þá mundi hann
hafa verið talinn fífl.
En læknavísindunum og misk-