Lesbók Morgunblaðsins - 21.10.1934, Blaðsíða 2

338
LESBÓK M0RGTJNBLAÐSIN8
unnarlausuru varnarráðstöfunumer
það að þakka, að þetta kefir tek-
ist. Þar gilti regla sú, að almenn-
ingsheill skyldi hafa forrjett fyr-
ir einstaklingslieill. Og árangur-
inn er kunnur. Jafnvel í ófriði
hafa farsóttir ekki gert þann usla
sem áður.
En baráttan gegn utanaðkom-
andi óvinum er auðveldari en
gegn innri óvinum, þegar lieyja
þarf baráttuna g'egn skoðunum
og sálarástandi, sem ríkir innan
þjóðfjelagsins.
Þjóð, sem stendur á háu menn-
ingarstigi, og stendur í blóma
lífsins, virðir lög og reglur menn-
ingarinnar: Lögin um baráttuna
fyrir tilveru sinni, frjóvsemi, úr-
kynjun og erfðir- En afturför þjóð
arinnar sýnir sig í ófrjórri efnis-
hyggju, aga og lagaleysi og á-
byrgðarleysi gagnvart landi og
þjóð, sjálfsdýrkun, sem enga til-
finning hefir fyrir ætt og þjóð.
Af þessu er það ljóst, að þjóð-
vernd (Razenpflege) er nauðsyn,
þjóðvernd í tvennum skilningi, til
þess að fjölga fólkinu, og bæta
kynið, sjá um að hraustum af-
komendum fjölgi, en erfðasjúkum
afkomendum fækki.
Ekki þarf að fjölyrða fyrir yð-
ur um eðliseiginleika hins nor-
ræna kynstofns. Við gerum mun
á andlegu og líkamlegu atgerfi.
Þið þekkið einkenni norrænna
manna. Þeir eru hermenn góðir,
hraustir, nokkuð drambsamir, ó-
mannblenduir, nokkuð þverlund-
aðir, en um leið heiðarlegir og
traustir. Þeir standa öðrum fram-
ar sem stjórnmálamenn, herfor-
ingjar, skáld og rithöfundar. Þið
þekkið hina ljettiyndu áhrifa-
gjörnu Suðurlandabúa.
Sagan kennir okkur hver kyn-
flokkurinn hefir mest gildi fyrir
heimsmenninguna. Vafalaust er
það hinn norræni kynstofn.
Ef við lítum á minnismerki
Grikkja og Rómverja og athug-
um hvaða kynstofni þeir menn
eru líkastir, er myndir þeirra
sýna, sjáum við að hvort heldur
sem myndirnar eru af herforingj-
um, stjórnmálamönnum eða sögu-
hetjum, bera þær allar svip og ein
kenni hins norræna kynstofns-
Þetta sýnir greinileg'a, að menn
með þessum einkennum hafa haft
forgöngu á sviði stjórnmála og
lista.
Norrænir voru stofnendur hinna
núverandi Evrópuríkja. Og hinu
skapandi andi, og framfaravilji
liefir verið af norrænum toga
spunninn. En hin norræna íblönd-
un þjóðanna lieíir oftast aðeins
náð til bestu manna þeirra- Þeg-
ar þessi liluti þjóðanna annað-
hvort eyddist vegna ófrjósemi
ellegar af því að hann varð fyrir
kynblöndun, hrakaði menning og
gildi þjóðanna.
Evrópuþjóðir eru kynblandaðar,
í stuttu máli: Nokkur hluti
þjóðarinnar liefir hin norrænu
einkenni, andleg sein líkamleg.
Þessi liluti þjóðarinnar þarf að
fá sjerstaka umönnun og greiða
verður götu þessara manna til þess
m. a. að komast að sjálfstæðum
atvinnurekstri og reisa bú.
Glögt dæmi um blökkumenn-
ina sjáum við í Ameríku. Þar er
inikil barátta háð milli svertiugja
og' hvítra manna- En svertingjar
hafa þar vestra tekið sjer menu-
ingarsnið, og heimta viðurkeun-
ingu á jafnrjetti sínu við aðra-
Menn gætu haldið, að baráttan
Þjóðverjar, sem aðrir. En ráðandi t
kynþáttur hverrar þjóðar seturja milli blöklcumanna og hvítra
svip sinn á þjóðarheildiua. Þann-fókomi okkur Þjóðverjum harla lít-
ig eru Frakkar ólíkir Þjóðverj- ið við. En menn gæti þess, að
um og Þjóðverjar aftur ólíkir blökkumannahættan í Frakklandi
Rússum. En hinir evrópisku kyn-
stofnar eru í andstöðu við blökku-
þjóðir Austurheims.
Frá öndverðu heíir norræni
kynþáttur þýsku þjóðarinnar, ver-
ið þeirri þjóð dýrmætastur. Þjóð-
verjar hafa því altaf fyrst og
fremst haft norræn einkenni, enda
þótt aðrir kynstofnar hafi kyn-
slóð eftir kynslóð reynt að fá þar
yfirhönd. Verði hinn norræni kyn-
þáttur þýsku þjóðarinnar yfirbug-
aður, þá er afturför hennar óum-
flýjanleg. Yfirgangur Húnanna og
Bolsivisminn sýna okkur hvers er
að vænta, ef framandi kynflokk-
ur leggur landið undir sig.
Tilgangur þjóðverndar er tvens-
konar :
1- Gæta verður þess, að sá kyn-
þáttur þjóðarinnar, sem verðmæt-
astur er, hafi yfirhöndina. Kem-
ur þá til greina: a) Norræni kyn-
stofninn og viðgangur hans. b)
Blökkumenn og útilokun þeirra.
c) íblöndun Gyðingakyns.
2. Erfðasjúkdómar, og van-
heilsa er frá þeim stafar, útilokist
í framtíðinni.
Jeg hefi áður tekið það fram,
að aðaleinkenni þýsku þjóðar-
innar eru af norrænum toga
spunnin. Þar eð Þjóðverjar eru af
blönduðu kyni, er það mjög' þýð-
ingarmikið, að í æðum hvers ein-
asta Þjóðverja rennur norrænt
blóð, hvort svo sem maðurinn er
svo norrænn að ætt, að hann ber
norræn einkenni, ellegar hann
hefir fengið aðalerfðir sínar frá
öðrum kynstofnum.
eykst óðfluga.
í Frakklandi voru 36 miljónir
manna árið 1870- En nú eru þar
39 miljónir. Þá voru í Þýskalandi
40 miljónir, en nú 66 miljónir
manna.
Frakkar þurfa innflytjendur til
landsins. Ófriðurinn flýtti fyrir
því. Negrar börðust í ófriðnum
með Frökkum, í hundrað þús-
undatali. Eftir ófriðinn settust
margir þeirra að í landinu. Þeir
fengu borgararjettindi. t lögum
landsins er enginn munur gerður
á þeim og öðrum þjóðfjelags-
borgurum. Talið er, að nú sjeu í
París einni um 40.000 múlattar,
kynblendingar negra og hvítra
manna. Hættan sem Evrópu stafar
af kynblöndun þessari er augljós.
Og Þjóðverjar eru nágrannar
Fraklca. Þjóðvörn beinist að því,
að bægja blökkumönnum, neg'rum
og múlöttum, sem öðrum ókunn
um kvnstofnum, frá því að festa
rætur meðal þjóðarinnar.
Um kynblondun Gyðinga er
þetta að segja í stuttu máli:
Gyðingar eru ekki hreinn kyn-
stofn, heldur kynblöndun ýmsra
kynflokka, með ríkjandi einkenni
frá kynflokkum suðvesfur Asíu.
En við Þjóðverjar eruin fyrst og
fremst af norrænu kyni. Gyðing-
ar eru því vérulega frábrugðnir
okkur, og er kynblöndun við þá
því óhagstæð. Því viljum við að-
skilnað kynstofna þessara.
Hin svonefnda „Aria“-lagagrein
hefir vakið mikla eftirtekt um all-
an heim. Yið höldum því fast