Lesbók Morgunblaðsins - 31.03.1935, Qupperneq 1

„Lanra strandar.
25 ára minning.
Eftír Ludvíg C. Magnússon, endurskoðanda.
„Laura“ strönduð í brimgarðinum hjá Finnstaðanesi.
„Laura“ hafnar sig á Sauðár-
króki.
1 góðu veðri sigldi póstskipið
,Laura‘, eign Sameinaða danska
gufuskipafjelagsins, inn Skaga-
fjörð, þriðjudaginn 15. mars
1910, og varpaði akkerum á
höfninni á Sauðárkróki.
Hefði einhver látið svo um
mælt daginn þann, að skjótlega
myndi draga skugga fyrir heilla
stjörnu þessa fagra skips, og
dagar þess brátt verða taldir,
og þótt næsti dagur hefði ekki
verið tilnefndur í því sambandi,
er alveg víst, að sá, er þannig
spáði, hefði vart verið talinn
mcð öllum mjalla, því að svo
var traustið á skipinu mikið, og
var það síst að ófyrirsynju.
í öll þau tuttugu og átta ár,
er ,,Laura“ hafði þá verið í för-
um hjer við land, hafði hún v(er-
ið dæmalaust hepnisskip; aldrei
hlekst neitt á, — eða nokkurn
tíma mist út mann.
Geta þó allir gert sjer í hug-
arlund, að ósjaldan muni hafa
blásið óbyrlega, er hún var hjer
í vetrarferðum, og varðist áföll-
um í ofviðrum, með frosthörk-
um og blindhríðum, að ógleymd
um ísnum, sem tíðara lagðist að
ströndum kandsins þau ár, er
„Laura“ var í íslandsferðum,
hcldur en hin síðari dr.
Og hugdjarfir, vaskir, fram-
Úrskarandi gætnir og athugulir
hafa þeir sjómenn verið, er
stóðu á stjórnpalli skipsins um
svo langt árab.l, og stýrðu því
jafnan heilu í höfn.
Því var það að vonum, að
margan setti hljóðan daginn eft-
ir, er fregnin um það, að ,Laura‘
væri strönduð, barst út um land-
ið. —
Enn einu sinni var fengin
sönnun fyrir því, að alt er hverf-
ulleikanum háð, og fáu er að
fulltreysta.
Á Skagafirði.
Er lokið var afgreiðslu ,Laura‘
á Sauðárkróki, var degi tekið að
halla. Tilkynt hafði verið, að
þaðan mundi haldið af stað um
kvöldið, og voru því allir far-
þegar komnir út á skipið, að
afgreiðslu þess lokinni, en um
það leyti fór að þykna í lofti, og
mátti glögglega greina, að norð-
an garður var í aðsigi. Það varð
því að ráði, að brottferð var
frestað, og skyldi bíða birtu. —
Hinsvegar færði skipið sig um
kvöldið af legunni, en þar hafði
það legið frekar grunt, og
lengra fram á fjörðinn.
Margir farþegar voru með
skipinu, er það kom til Sauðár-
króks, og bættust þar nokkurir
við í hópinn, þar á meðal var
jeg, er þessar línur rita, ásamt
móður minni og tveim systkin-
um. Var ferð okkar með skip-
inu heitið til Dýrafjarðar.
Eins og títt hefir verið, er far-