Lesbók Morgunblaðsins - 21.11.1937, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
365
í ST. PAULL suí.
leið, í allri þessari mergð af
fólki. Ef fil vill er búið að reka
öll slík ólánsmenni í háttinn og
kveða þaa í svefn!
Þarna er vínkjallari!
Það þarf reyndar enga glögg-
skygni til að koma auga á vín-
kjallara, því hjer eru margir slík-
ir kjallarar í hverri götu á þess-
um slóðum. í þessari borg eru
sextán þúsund vínveitingastaðir
— og einhversstaðar verða vond-
ir að vera. En það er samt sem
áður eitthvað skrítið við þenna
kjallara. Hann er svo til graf-
inn niður í gangstjettina, húsið
er gamalt og gatan þröng. Þessi
ytri fátækt gefur okkur nokkra
átyllu til að halda, að þetta muni
vera rónabúla, og það er jafnan
bæði fróðlegt og eitthvað æfin-
týralegt við það að skygnast inn
á slíka staði.
Yið ráðumst til inngöngu —
og þó með hálfum hug. Við göng-
um niður margar tröppur og verð
um að beygja okkur í herðum og
hnjáliðum til að reka okkur ekki
uppundir. Þegar við ljúkum upp
ytri hurðinni bylur við ej’rum
okkar þvílíkur söngur, óp og
glymjandi harmonikumúsik, að
margur mundi láta sjer nægja þau
kynni af þeim stað! En út yfir
tekur þó, þegar A’ið komum í
dyrnar á sjálfum veitingasalnum
og sjáum inn í móbrúna hring-
iðu af dansandi, drekkandi, hlæj-
aiuli og gleðirjóðu fólki, er bend-
ir á okkur og kallar í takt:
Hut auf!
Hut auf!
Hut auf!
Fyrst, þegar okkvir hefir skil-
ist, að við eigum að taka ofan
höfuðfötin, er okkur leyfð inn-
ganga í þetta gleðimusteri undir
gangstjettinni og rýmt til fyrir
okkur, svo við getum fengið sæti
á kút og drukkið bjór á tunnu-
botni eins og þeir, sem hjer eru
fyrir. Og þetta er ekki rónabúla
eins og við hjeldum, heldur stú-
denta- og listamannakrá, fornfræg
og velmetin. Hjer hefir þjóðsöng-
ur Islendinga oft verið sunginn.
Eigandi þessa kjallara er göm-
ul og pattaraleg kerling, sem flest
ir Hamborgarbúar þekkja eða
kannast við. Frægð sína hefir hún
áunnið sjer fyrir að heilsa hverj-
um gesti, sem til hennar hefir
komið, með handabandi og bjóða
þá velkomna. Eftir hverja kynn-
ingarferð hefir hún þann sið, að
syngja nokkur gleðilög til upp-
örfunar — en svo kynlega vill
til, að kerlingin er laglaus. Þetta
hvorutveggja hefir mælst svo vel
fyrir, að nú er hún bæði fræg,
efnrð, vinmörg og dáð kona.
I annari þröngri götu sjáum
við hanga upplýstan hálfmána
vfir kjallaradyrum. Þetta er
skjaldarmerki Tyrkja. Niðiú í
þessum kjallara harmar gamall,
lítill, mógrár, sperrbrýndur
Tyrkjaketlingur litla aðsókn og
býður okkur rjúkandi hundslifur
fyrir hálfvii’ði — því annars
verði hann að fleygja henni!
Steikt hundslifur er þjóðarrjett-
ur Tyrkja — og þessvegna vill
,,hundtvrkinn“ okkar góði ekki
þurfa að fleygja svo ágætum
mat.
Andspænis Tyrkjamm. í sömu
götu, er Kínverjakrá. Þar eru
gluggarúðurnar allar útflúraðar
með einhverju ki'assi, sem Kín-
verjar einir botna í. Það eru víst
bókstafir.
A gangstjettinni framan við
þessa krá hittum við fyrir nokkra
prúðbxina Kínverja, sem leggja
sig í framkróka til að koma okk-
ur í skilning um það, að hjer
inni sje ekkert kvenfólk og ekk-
ert um að vera. Við skiljum það
— og þökkum kynbræðrum okk-
ar xxr austrinu fyrir upplýsing-
arnar.
*
Eftir mikinn þvæling og
nxarga viðkomustaði. borðdans og
bjórþamb og marghátta kynningxx
af hinni frábæru hugkvæmni
Hamborgarbúans til að skernta
sjer og öðrum, sveigjum
við aftur inn á Reeperbahn og
virðum hugfangnir fyrir okkur
ijósauglýsingarnar, sem gnæfa
við dökkbláan, alstirndan himin-
inn og gera alla þessa götu að
einu tindrandi listaverki eins
langt og augað eygir til beggja
enda. Þessi fegursta gata hins
heimsfræga mannfagnaðarhverfis,
St. Pauli, hefir hlotið það hlut-
skifti að brúa djúpið milli hinna
fornu Hansastaða: Altona og
Hamborgar. Og yfir þessum sam-
runa systraborganna við Elbu
ffliin Reeperbahn vaka um aldir
alda.......
Fj’rir tíu pfenninga skjótum
við sundur rósastilk í gripahillu
riflaeigandans í skotþrautabúrinu
þarna og vinnum rósina til fuRr-
ar eignar. Svo stigum við upp í
sporvagú og ökum xxt vir St. PauR
með rauða rós í hnappagatinu.
Heila nótt af æfi okkar höf-
um við reikað fram og aftur um
stóra borg og ekki rekist á neitt,
sem okkur er ömun í að muna.
Lengi Rfi St. PauR!
Góðaxx daginn!
Sonur Mussolinis, Bruuo, sem
undanfarið lxefir verið í flugRði
Itala á Mallorca og tekið þátt í
loftárásum á Valencia og Barce-
lona.