Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1938, Blaðsíða 4
4
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
inn 0" horfinn af þessum slóðum,
hörfaður undan í norðurátt. Þar
er hann til enn, en þó svo sjald-
gæfur að farið er að tala um
friðun. Þó kom það fyrir í síð-
asta mánuði að bóndi einn var að
elta tóu en hún skautst inn í
hellisskúta. En þar voru 3 full-
orðnir birnir inni og einn húnn.
Bóndinn vánn þá alla og fekk 15
hundruð krónur í verðlaun, því
enn er fje lagt til höfuðs birn-
inum.
Suður-Frón þykir vera frjósam-
ast í Guðbrandsdal. Þar er Iluuds-
þorp, þar sem Ólafur helgi ljet
rota Þórslíkneskið og Dala-Guð-
brandur tók við kristinni trú.
Og svo er Hörpufoss í Legin-
um, eiginlega brattar flúðir í
þröngum giljum, þar sem greni-
trje hafa tylt sjer á hverja tó þó
tæpar sjeu þær sumsstaðar. En
á Norður-Fróni er mikið bratt-
lendi í bygðunum, en þó margir
bæir fagrir til að sjá. Ymist eru
þeir rauðmálaðir og fara vel í
hlíðum, við grænan skóg eða hvít-
an snjóinn. Einn bæjanna þar
heitir að Hágá. Sagan segir að þar
hafi eitt sinn búið bóndi er síðar
varð heimsfrægur maður og lifir
enn góðu lífi í bókmentunum
undir nafninu Peer Gynt (Pjetur
Gautur).
Og nú er dalurinn með full-
komnum fjalllendissvip. Þarna er
það einhvernsstaðar sem sagt er
að vangamynd af Björnstjerne
Björnson sjáist í hömrunum, en
ekki kom jeg auga á hana úr
glugganum.
Brautin hækkar jafnt og þjett,
dalurinn mjókkar ýmist eða
breikkar. Nálægt Rosti er hann
eins og stórkostlegt gil, þar sem
Lögurinn ólgar í botninum með
fossaföllum. Nú eru víða sprengd
göng inn í fjallahlíðarnar fyrir
brautina og lestin minnir á „urð-
arkött“ sem skýst úr einu fylgsni
í annað. Og þannig kemst maður
inn í Dofrahjerað sem er breið
og falleg bygð. Dalbotninn er
breiður þakinn furumóum og þar
eru margir bæir. Beggja megin
dalsins eru himingnæfandi fjöll,
enda nálgumst við nú sjálf Dofra-
FRAMH. Á NÆSTU SÍÐU.
I.
í kvöldsins hljóðu veröld svipir sveima.
Svartir skuggar loka dagsins augum.
Margir lifa milli tveggja heima.
Minningarnar rísa úr fornum haugum.
Lít um öxl! Þar langt í fjarska blána
logagulli roðnir bernsku-tindar.
Sjá tímans guð, með blómasveig um brána,
að baki sinnar fögru helgimyndar.
Lít þjer nær, — ,til æskuára þinna,
er orka og gleði fyltu þunga sjóði.
Þá heiminn allan auðvelt skyldi að vinna,
er eldur lífsins sauð í þínu blóði.
En æskan leið — og leikur tjöldum skipti.
Ljóma sló um svið — af fölsku prjáli.
Hamingjunnar gyðja öxlum ypti,
og aldrei framar var á sama máli.
II.
Dygðina og lífið
dýrt skal selja.
Hugrekki þarf
tii að hafna og velja.
Vjer teljum oss löngum
trú um þetta:
að undan hald
sje hið eina rjetta.
Glópsku og mannleysi
grímuklæðum,
hjúpum það alt
í helgislæðum.
Að sjá vorum holdlegu
hægindum borgið,
vjer leiðum sálina
á sölutorgið.