Lesbók Morgunblaðsins - 13.02.1938, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
45
Pjetur hafði lengi verið með
Bretum -og gætti þess mjög í hátt-
um hans og skaplyndi.
Einu sinni var hann teptur
nokkra daga á Álftamýri vegna
ísalaga á Arnarfirði. Jeg var þá
á Álftamýri, tólf ára gamall. Við
ræddum saman og urðum ósam-
mála um ómerkilegt atriði, og jeg
bauðst til að veðja við hann.
„Hefurðu eittlkvað til að tapa í
veðmáli ?“ spurði Pjetur. „Já,
púltinu mínu“, sagði jeg, en það
var rauðmálað, hinn besti gripur
og aleiga mín að meðtöldum
nokkrum bókum og skriffærum,
sem jeg geymdi í því. „Jæja, jeg
veðja 10 krónum á móti“, sagði
Pjetur, og jeg tapaði. Jeg af-
henti honum púltið um leið og
hann fór, undir niðri í þeirri von,
að hann ógilti veðmálið, en hann
tók hiklaust við því og hafði það
burt með sjer. En hann gaf öðrum
manninum, sem flutti hann vfir
f jörðinn, púltið, sagðist ekki
þurfa að uota það sjálfur. „Þú
mátt ekki gefa stráknum það, en
þú getur selt honum það, ef ykk-
ur semur“. Og jeg fjekk púltið
aftur fyrir lágt verð og ofurlítið
af lífsspeki um leið.
Pjetur átti son, óskilgetinn.
Hann sá lionum fyrir góðu upp-
eldi og mintist hans í erfðaskrá
sinni. Pjetur hafði gert verstöð
í utanverðum Arnarfirði og
þrautalendingu fyrir róðrarbáta.
Heitir þar Pjetursvör og er mikið
og óvenjulegt mannvirki. Sonur
hans átti að eignast þessa útgerð-
arstöð með húsum, bátum og öllu
Pjetur Sæmundsson,
tilheyrandi og byrja að reka
þetta tvítugur. En ef honum tókst
ekki reksturinn sæmilega, þá fjell
eignin til annars manns, en son-
urinn fjekk farareyrir til Ame-
ríku. Og þangað fór hann eftir
að hafa rekið stöðina stuttan tíma.
Pjetur var ekki hvellisjúkur
maður um dagana, en varð las-
inn og lá í rúminu nokkra daga
fyrir andlát sitt. Gerði hann þá
ráðstafanir um útför sína og eign-
ir. Fanst ýmsum vinum lians
þetta óþarft að sinni, því hann
var hinn hressasti og virtist lík-
legur til að lifa lengi enn. Kvöld
eitt gerði hann þremur vinum sín-
um boð, að spila við sig „lomber“
og spilaði hann við þá góða stund,
en kvaddi þá síðan og þakkaði
samveruna og sagði, að þetta yrði
síðasta spilið sitt. Morguninn eft-
ir var hann látinn.
Þessar stuttu frásagnir lýsa
nokkuð skaplyndi Pjeturs. En því
get jeg bætt við, að hann stendur
altaf fyrir hugskotssjónum mín-
um sem ímynd festu og þróttar,
og var einhver heilsteyptasti mað-
ur, sem jeg hefi haft kynni af.
Þetta átti hvorki að vera eftir-
mæli eða æfisaga Pjeturs Björus-
sonar, heldur aðeins minst Is-
lendings, sem einu sinni dvaldi i
Ástralíu. En jeg nota nú tækifær-
ið til þess að skora á Helga Gr.ð-
mundsson sagnfræðing, sem bæði
þekkir og dvelur meðal þeirra
manna, sem best þektu Pjetur, að
safna sögnum um æfintýri hans
og skrifa æfisögu hans. Hann var
svo einkennilegur maður og merki
legur, að ekki má fenna yfir spor
hans.
Sveinn Árnason.
— Áður en við giftumst lofað-
ir þií, að við skyldum fá vinnu-
stúlku.
Andvaka.
„Aumasti hjegómi,
alt er hjegómi!“-
Prjedikarinn.
Fölvst bjarmi af vonavjeum,
vaka í harmi líður,
stormur eyðir stundarhljeum,
stökum leiði býður
yfir dagsins draumasæ.
Enginn varmi af vinarhöndum
veitir barmi ylinn.
eins og barn, á auðnarströndum,
eftir á hjarni skilinn,
jeg við gullin græt og hlæ.
Innan gætta himnahalla
huldar vættir búa,
þreyttir mæna, þjáðir kalla,
þangað bænum snúa
ift-aleið um loftsins haf.
Undan svörum andar flýja,
— orð á vörum fölnar, —
rísa hljóðar hallir skýja,
hjartans gróður sölnar,
grætur dögg við dyrastaf.
Rúms og tíma trygðir svíkja,
tapast glíman skapa,
brosin flýja, brestir ríkja,
borgir skýja hrapa,
upp á flúðir fleyin ber.
Ástarljóðin lifna og deyja,
langar, hljóðar nætur
efableikar helstríð heyja
hjartans veiku rætur.
Hver er næstur sjálfum sjer.
Órótt hjarta víða vega
velkist svarta nóttu,
lækir renna ljóðatrega,
—- líður senn að óttu,
utan glugga alt er hljótt.
Þó að undum öllum blæði,
enn um stundu vaka
skal við þrár og þetta kvæði,
þessa báru staka
á hafi þínu, nýársnótt.
Aq.
María Krupfa, sem er aðeins
29 ára gömul, heldur því
frarn, að hún sje yngsta amma
í heiminum. Dóttir hennar, Stan-
islava, sem er 13 ára gömul,
fæddi nýlega son. Þær mæðgurn-
ar eru af pólskum ættum.