Lesbók Morgunblaðsins - 03.09.1944, Blaðsíða 8

392
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
FJAÐRAFOK
Þýddu þessi orð það, að nú yrði
hún að missa hann, þegar þau væru
nýbúin að ná saman aftur?
— En rjetturinn er fús, hjelt
fógetinn áfram. til að ryðja úr
vegi þeim hömlum, sem skilnaðar-,
úrskurðurinn setur. Rjetturinn er
reiðubúinn til að framkvæma hjóna-
vígslu og kotna þannig á lagaleg-
um sættum, sem blómgist í farsælu
og löglegu hjónabandi. Gjaldið fyr-
ir hjónavígsluna verður 5 dollarar.
Ariela hugsaði sig ekki lengi um.
Hún fór niður í vasann á kjólnum,
tók upp fimm dollara seðilinn og
rjetti fógetanum hann. Ilún var
rjóð í kinnum, þar sem hún stóð
og hjelt í hendina á Ransie, meðan
fógetinn gaf þau saman að nýju.
Ransie hjálpaði henni upp í vagn.
inn og.klifraði upp á eftir henni,
og svo lögðu þau af stað upp til
fjalla og hjeldust í hendur alla
leiðina.
Benaja Widdup fógeti settist á'
þröskuldinn, tók af sjer skóna.
Enn einu sinni handfjatlaði hanu
seðilinn í yestisvasa sínum. Enn
einu sinni reykti hann pípuna sína.
Enn einu sinni vaggaði hæna niður
stiginn og gargaði kjánalega.
— Jeg rífst við manninn minn
að minnsta kosti einu sinni í viku,
en þú? i
— Maðurinn minn fær laun sín,
mánaðarlega.
★
Klukkan tólf rak faðirinn höf-
uðið fram í gættina.og sagði: —
Hvernig er það, María, kann þessi,
ungi maður ekki að bjóða góða
nótt. «
María (í myrkrinu fyrir fram-,
an): — Jú, hann kann það áreið-
anlega betur en flestir aðrir. ,
Móðirin: — Áðan voru tvær kök,
ur fram í búri, en níi er bara ein.
Uvernig stendur á því, Kalli?
Kalli: — Það hlýtur að vera af
því, að það var svo dimmt þar —
jeg hefi ekki sjeð nema aðra.
★
Japanar líta á nefið sem mestu
prýði andlitsins. Ilvort maður í
Japan er álitinn fríður eða ekki
kemur alt undir því, hvernig nefið
á honum er. Þetta stafar sjálfsagt
af því, að það er í raun og veru
eingöngu á nefinu, sem Japanar
þekkjast að. Japanar hafa allir
svört augu, stór kinnbein og litla
höku.
I Japan er litið á nefstóran kven-
mann sem sjerstaka fegurðargvðju.
En stór nef eru sjaldgæf hjá Japön-
um og sá maður eða kona. sein hefir
verið svo heppinn að fá í vöggu-
gjöf stórt myndarlegt nef, getur
átt von á öfund hinna „smánefj-
uðu“. (
★
— Jeg hefi heyrt að óvitlaus
maður loki augunum, j)egar haun
sjer fallega stúlku.
— Jæja, en ef haun lokar öðru
auganu, er hann þá hálfvitlaus?
★
Hjón og einn maður til, ungur
og laglegur, voru saman í járn-
brautarvagni. Skyndilega fór lest-
in inn í jarðgöng og varð þreif-
andi myrkur.
Ungi maðurinn notaði tækifærið
og kyssti frúna meðan lestin var
í göngunum. Þegar lestin kom út
í dagsbirtuna, laut eiginmaðurinn
að konunni og sagði:
— Það kostaði nú bara tvær
miljónir króna að byggja þessi
göng.
— Og þau eru áreiðanlega þess
virði, svaraði frúin.
★
Nábúinn: — Maðurinn yðar virð
ist vera afar kyrlátur og hæggerð-
ur maður. Ilvað gerir hann'á kvöld
in?
Frúin: — Venjulega situr hann
og hugsar, en stundum bara situr
hann.
★
Það hafði verið rætt fram og
aftur um giftingar og Jón hafði set-
ið þegjandi og hlustað á. Loks stóð
hann á fætur og sagði: Eini mun-
urinn á brúðkaupi og jarðarför er
sá, að önnur lög eru sungiu við
brúðkaupið.
★
-— Ljestu son þinn verða skó-
smið cftir allt saman. '
— Nei, við ræddum uin j>að fram
og aftur, jeg og móðir hans, og af.
]>ví að hann hafði svo gaman af:
dýrum, ]>á ákváðum við að láta
hunn verða slátrara.
- Kvenskátar
Framhald af bls. 389
mörguni þeirra sárt að þurfa að
skilja svo skjótt.
Oss er það öllum ógleymanlegt
lán, að oss auðnaðist að dveljast
um hríð í skauti Vatnsdalshóla og
þökkum öllum, er greiddu götu
okkar, jafnt bílstjórunum, sem(
óku okkur ti(t og frá, seni bændum,
er leyfðu okkur að dvelja á land-
areignum sínum og scldu okkur og
færðu okkur mjólk.
Og en kurrar rjúpan alla í ró,
scm þarna gista.
Akureyri, þ. 12. júlí 1944.
Brynja Hlíðar.