Lesbók Morgunblaðsins - 07.11.1948, Blaðsíða 3

LESBOK MORGUNiJLAÐSiNS m
ar í því tilliti skipa mjer að tala.
Eða er ekki kominn tími til að segja
sannleikann og aðvara þá menn,
sem af guði og kónginum eru sett-
ir til þess, að sjá um sannleikans
ríki í söfnuðinum? Er ekki kominr,
tími til að aðvara þessa menn með
sannleikans heilögu og hreinskilnu
röddu, þegar svo er komið, að guðs-
hús safnaðarins stendur hvern helg
an dag því nær ault og tómt og
þcir cru orðnir margir í söfnuð
inum, sem svo árum skiftir ekki
sækja að liinni heilögu kv’öldmál-
tíð?
Jeg bið þess vegna háæruverðan
biskupinn og velæruverðan dóm-
kirkjuprestinn, að þeir ekki lerigur
loki augum sínum fyrir slíkum
teiknum í söfnuðinum, og bíði þess
ekki, að þeir hlutir komi fram,
sem þvílík teikn eru vön að boða
hcldur að þcir taki til greina þá
ósk hinna mörgu í söfnuðinum, sem
jcg nú ber upp, aö þeir megi svo
fljótt sem kringumstæður leyfa fá
aunan prest, og þann prest, hvers
orð og kenningar þcir geli heyrt
sjcr til uppbyggingar, því að ef
lýðurinu ckki heyrir kenninguna.
hvernig a hann þá að trúa licmú.
cða verða sáluhólpinn fyrir hana?
En fyrir míua hond óska jeg þess
einungis, að þjer ekki dáeinið mig
of fljótt eða of hart fvrir þessa
dirfsku. heldur leyíið injer fyrir
iiana að falla eöa slanda minum
lierra, þcim, sem vjer állir eigum
yfir oss.“
Þetta kveikti í mönnuin
Á meðan sjera Sveinbjörn flutti
ræðu þessa sálu allir liljóðir í kirkj
uiiiii og vái' bvi liknist hujió
fj.’v r* ^ " 5, vyft ** i r*
íi7*í5i tslz,£: sí-5\
riitií i eftir. i.'ii.-. gar.g4 rr.4rm
1* ' r*'*' * r* - •• « 5TT -*» r+~
4-‘. þá r ait færi þar.ir svo stUL-
&& r.44öirmo...|j.v-e«*t ge|s*-
lega ólgu 1 hugum manna. itargir
áfeldust sjera Sveinbjörn harðlega
fyrir þetta frumhlaup og töldu að
kirkjan hefði verið vanhelguð með
þessu. Þannig litu og yfirvöldin á,
því að þetta var dæmt „helgidags-
brot“ og Sveinbjörn sektaður um
10 ríkisdali fyrir það.
En margir voru þó hinir, sem litu
svo á, að hann hefði talað þarna
í nauðsyn alls safnaðarins. Skiftust
bæjarbúar algerlega í tvo flokka,
með og móti sjera Sveinbirni. —
Komu nú undirskriftarskjöl á gang,
eins og títt var í þá daga þegar
mönnum hitnaði í hamsi. Mikill
þorri safnaðarmanna, einkum tómt
húsmenn og iðnaðarmenn, skrifað'
undir áskorunarskjal um það að
prestur segði af sjer. En svo kom
fram annað undirskriftarskjal. þai
Sém sjera Ásmundi var vottað
fylsta traust og höfðu embaettis-
menn og kaupnienn aðallega skrif-
að undir það.
Varð al öllu þessu svo mikil ólga
í bænum, að yfirvöldunum leist
rúðlegast að reyna að sefa hana
tíripu þau til þess einkennilega
ráðs að fbla kennurum prcstaskól-
ans að prjedika i dómkirkjuiini i
viðlöguni fyrst um sinn til skiflis
við dómldrkjuprcstinn! Var þcssi
ráðstufun stiftsyfirvaldamia rök-
studd á þessa leiö;
„’I’iI að gvfa studentum þetm sem
ganga í prestaskólann. færi á að
lieyra hvernig kennendur þcirra
bcri fram ræður, var sú skipan
gerð af yfirurnsjónarmönnum
prestaskólans, að kennendur við
þann skóla skuli eftirleiðis við og
við prjedika í dómkirkjunni, og til
að vejiief st'j-Jéntí sisiía við að pf ie
dfíC'i cf 111 1 ^4.ri 1 í * 5* * ♦
♦—., w r^ j —!—' ------^ -■
bh - ^C'x lc
. y::?i;?.e$ ur.-.sjá.a fcr-
cg þag*r ýltc.
fá ’."4 þjBss $^fa, pf-jí 4? jpcu*
nokkra stuhd hkfa hlytt fyrirlestr-
Ilclgi Thordarscn biskup
um á prestaskólanum og þur æft
sig í að prjedika.“
Þannig lauk þá þessu máli gagn-
vart sjera Ásmundi, og munu víst
flestir telja að Sveinbjörn hafi að
nokkru leyti haft sitt fram, þótt
hann væri dæmdur, sjálfur prest-
urinn, fyrir helgidagsspjöll Hann
hafði Svo mikið fylgi meðal bæj-
armanna, að stiftsyfirvöldin þorðu
ckki annað en beygja sig þótt þeim
liali eflaust fallið það þungt og
síst af ölltt borið hlýrri lmg til
Sveinbjarnar eftir en áður
Það er af sjera Ásunmdi að segja
að liaim sat kyr um hrrð. Eu þreirÞ
ur ármu seinna losnaði'Oddapréslá-'
kall. fekk bann J>á þ'a'ð b’ráúð'
aftur og þjónaði því til dauðaUágá
(t lö«Ö).
Dómkirkjuprestsembættið var nú
veitt Hallgrími prófasti Jónssyni á
Hólmum í Reyðarfirði en hann sá
sig um hönd og fekk að vera kyr.
Dr. Pjetur Pjelursson hafði verið
SSttlir tll áó bjC'!14 íJÓl!ll5Í!TÍ-ÍlÍl3í65t$-
einþáfcttirra í þili. Eíá hiiin- ijád
Ií-.-í: lilr'-.:* $5 v ijia £ig-‘
;u‘r- Melste.-i
^ ■— ......^ gæ.*
slg 5.A .•h/kju.ráiiriíuiiey*-
i * 4^utóéyfíi«t •ú4 jfð'í h)
slíkt væn gagnstætt kirkjurjétL og