Lesbók Morgunblaðsins - 08.05.1949, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
251
Hershöfðinginn sneri sjer að
mjer.
„Jeg hefi mikla trú á mátt bæn-
arinnar, prestur minn“, sagði
hann. „Það eru þrjú ráð til þess
að öðlast það, sem maður girnist:
fyrirhyggja, vinna og bæn. T
hernaði er þörf mikillar fyrir-
hyggjn. Og svo þarf að hafa vel
þjálfaðar hersveitir til að fram-
kvæma fyrirætlanir herstjórnar-
innar. En milli fyrirætlana og
framkvæmda er altaf eitthvað ó-
þekt.Og það er undir þessa óþekta
komið hvort vel gengur eða illa.
Sumir kalla þetta óþekta tilviljun.
Jeg kalla það guð. Og fram að
þessu heíir guð haldið verndar-
hönd yfir 3. hernum. Vjer höfum
aldrei hopað. Vjer höfum ekki bið-
ið neinn ósigur, og engar drepsótt-
ir hafa komið upp í liðinu. Þetta
er alt vegna þess að fólkið heima
biður fyrir oss. En vjer verðum
sjálfir að biðja líka. Það er ekki
nóg að hermaðurinn sje duglegur
og hraustur. Hann verður að hafa
eitthvað innra með sjer. Jeg veit
ekki hvað þjer kallið það, en jeg
kalla það trú eða guð. Jeg vil að
þjer sendið íyrinnæli til allra
kennimanna um að þeir kenni
hermönnunum að biðja, Jeg vil að
hver einasti maður í 3. hernum
læri að biðja“.
Jeg fór heim og samdi þessa á-
skorun. Daginn eftir las Patton
lirna og hafði ekkert við hana að
uthuga. Hann mælti svo fyrir aö
prentuð skyldu 3200 eintök og
send í allar liðsveitir 3. hersins
Og af því skipunin um það kom
frá honum sjálfum var þessu lok-
ið 12. desember, eða tveimur dög-
um fyr en búist var við.
I áskoruninni ss.2Öi m n
ci cjiioc.1 o ^vovi‘ic'*,Vw
. r-»c-~-.-tv
VO rl » vrf i V- TT O 1*1 -1
2.2 2^"2- c2rm ^"22^« i V" o
var.trúuáugúg. um. f áí, aí
guð hefir verið msð oss. En hjer
skal ekki staðar numið. Erfiðir
dagar eru fram undan. Og nú er
kominn tími til þess að vjer biðj-
um, eigi aðeins með sjálfum oss.
heldur að allir, mótmælendur.
kaþólskir og gvðingar í 3. hernum.
sameinist í bæn til guðs. Hvetjið
alla yðar rnenn til að biðjast fyr-
ir, hvar sem þeir eru staddir Þeir
eiga að biðjast fyrir í skriðdrek-
unum. Þeir eiga að biðjast fyrir
meðan þeir berjast. Þeir eiga að
biðja í einrúmi, og þeir eiga að
biðja margir saman. Biðjið þess að
rigningunurn linni og bjart veður
komi, svo að vjer getum sótt fram.
Biðjið um sigur. Biðjið fyrir hern-
um og biðjið um frið“.
Sem sagt, bænin og fyrirmælin
voru komin til allra hinn 14. des-
ember. Hinn 16. desember gerðu
Þjóðverjar áhlaup á 1. herinn. Þeir
komu út úr Schnee Eifel skóginum
í rigningu og svartaþoku, svo að
ekki sá nema íáa metra frá sjer.
Þeir komu á óvart hinum fámennu
hersveitum á landamærum Luxem
burg' og hröktu þær. Þrjá daga stóð
órustan og það var engu líkara en
að Þjóðverjar mundu brjótast þar
í gegn og vinna sigur. Þeir komu
herjum vorum að óvörum. 6. skrið-
drekafylki þeirra sneið sjer braut
eftir Ardennafjöllum eins og heit-
ur hnífur i gegn um smjör. Þar
fyrir norðan ruddist 5. skriðdreka-
fylkið íram. Ef hið vonda veður
Iieíði haldist, þá er ekki að vita
hvað óvimrnir hefði sótl Jangt
fram.
Hinn 19. desember gaf Patton
hersveitum sínum skipun um að
ryðjast norður Saar-dalinn og
leysa Bastogne úr umsát. Og þá
kom bænheyrslan. Hinn 20. des-
ember bre^ttitt veður sk**ndklsscá
Vu fiitvi VC V +i 1 i-tiiLyilc 4-q ~ _
ticCV0v''’CLv%*' t? ^
,J,rk,?avÍ1"1 ^2^ 1*> ^ 11 gVV’
urútht-ð v$r h.ð sama. Ln 20.
desember birti og gerði sólskin.
Og nú var hægt að fljúga. Árás-
arflugvjelar vorar komu hundruð-
um og þúsundum saman á vett-
vang, og Þjóðverjar voru hrakt-
ir til baka.
Patton hershöfðingi hafði látið
hermenn sína biðja um gott veð-
ur. Og þeir fengu það.-------
Það var ekki fyr en seint í janú-
ar 1945 að jeg hitti Patton aftur.
Það var í Luxemburg. Iiann stóð
brosandi fyrir framan mig og
sagði:
„Jæja, prestur minn, bænir vor-
ar hrifu. Jeg vissi að þær mundu
verða heyrðar“.
(Úr „Military Chaplain“).
^ ^ ^
ÍS í STEINSTEYPU
Suður í Florida hafa menn tekið
upp þá nýbreytni, að blanda smá-
muldum ís í steinsteypu, rjett áð-
ur en henni er rent í steypumót-
in. Steypan harðnar, ísinn bráðn-
ar og eftir verða í steypunni hol-
ur, sem valda því að steypustein-
arnir verða miklu ljettari í vöf-
um en ella. Þessi steinar eru tald-
ir betra byggingarefni heldur en
heilsteyptir steinar, nógu sterkir,
og einangra vel gegn hita, kulda
og vætu.
iW ^
Franski sálfræðmgurinn Coué sagði
þetta tíl dæmis um það hvers vegna
menn gæti fanö i svefm það sem þeir
treystu sjer ekki til að fara í vöku:
— Leggið fjögurra þumlunga borð
á gólf og’ flestir geta gengið hiklaust
eftir því án þess að stíga út af. En
setjið göngubrú af somu breidd þvert
yfir götu milli veggjanna á tveimur
hæstu húsunum og enginn mun fást
til að ganga hana. Hvernig stendur á
því? Göngubrúin er hin same, menn -
imir hinír sóniu h.ésíiÍ6ikEr bsirrs. hm-
ii* sccv-i c&* vilíinn kinn ssini- Myn-
urir.r. or sá, sJS tsgsr borSið Ijggur á
gólír þá h.ugrr menr. aðeir.s urn
gor.ga. 2n tegar brúin er hátt uppi
b; þugsa þeú- aSeins um að þair muni
dstta.