Lesbók Morgunblaðsins - 29.01.1950, Blaðsíða 3
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
47
f »
gripir og hestar til slátrunar. Svo
liggur leiðin um Grantham og
Stamford og undir kvöld hinn 7.
júlí sje jeg hylla undir London.
Jeg fekk þar inni í Hotel Wind-
sor House í miðri borginni, ná-
lægt Victoríu-járnbrautarstöðinni.
Og þótt jeg sje þreyttur eftir langa
og erfiða dagleið, fer jeg samt um
kvöldið út á Strand að skoða í
glugga og sjá verksummerki eftir
stríðið. En jeg sá lítið, enda er
London stór borg, með um 3 miljón
ir íbúa.
baðstaðanna í Margate og Dover.
Hjer er mjög fallegt landslag og
hjer eru akrar miklu fallegri en í
Skotlandi. Meðfram veginum eru
fagrar rauðar rósir og víða eru hjer
fallegir ávaxtagarðar með jarðar-
berjum og blómum. Á einum stað
sá jeg skógarhöggsmenn vera að
fella trje í litlu dalverpi.
Þótt vegurinn sje góður er hann
heldur seinfarinn, því að landslag
er hjer stórhæðótt og stundum verð
jeg að ganga upp brekkurnar og
teyma hjólið. En þetla var yndis-
lega skemtilegur dagur. Þegar
kvöld var komið fanst mjer ráð-
legast að fara heim að bóndabýli
og biðja um leyfi að sofa í hlöðu.
En bóndi bauð mjer inn og gaf mjer
mat, en konan kom með jarðarber,
sem voru á stærð við hænuegg, ljúf
feng og bragðgóð. Bóndi sagði mjer
að jeg skyldi fara snemma á stað
næsta morgun, svo að jcg misti
ekki af ferjunni yfir Ermarsund, en
hún færi frá Dover kl. 1. Svo bað
hann mig að gæta þess vel að vill-
ast ekki til Margate. Hann spurði
mig hvaðan jeg væri og þegar jeg
sagði honum að jeg væri frá ís-
landi helt hann að það væri sama
og Færeyar, og spurði hvort jeg
hefði verið á togurum og jeg sagði
honum að jeg hefði verið á stór-
um togurum og siglt til Grimsby,
Blyth og Aberdeen.
Snemma morguns lagði jeg á
stað til Dover, en þrátt fyrir aðvar-
anir bóndans fór svo að jeg viltist.
Það var vegna þess að vegurinn til
Margate er miklu breiðari heldur
en vegurinn til Canterbury, en jeg
hafði altaf gætt þess að fara aðal-
veginn. Það varð mjer tiíháþþs áð
(Tvo daga stóð höfundur við í
London og skoðaði þar ýmislcgt
markvcrt, svo söm vaxmyndasafn-
ið frœga, Pálskirkjuna, „Big Bcn“
klukkuna miklu, minnismcrki Nel-
sons á TrafaJgaisquare, málverka-
safnið „National Gallcry of Art“,
hinar miklu brýr yfir Thames-
fljotið og umferðina á fljótinu og
margt annuð).
ÞECiAlí jcg fór nú að athuga fjár-
ráð mín, komst jeg að þeirri nið-
urstöðu, að ekki væri heppilegt fvr-
ir mig að standa lengi við í Lond-
on. Jeg lagði því á stað suður eftir
Englatidi í besta veðri og glaða
sólskini Var þó 33 sliga hiti ó Celsi-
us. Fjöldi iólks var a hjólum hjer
a veginum, og var það að fara til