Lesbók Morgunblaðsins - 29.01.1950, Blaðsíða 10

54
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
uðs Guiliano. Morguninn eftir brá
svo við, að um allar götur Róma-
borgar höfðu verið festar upp aug-
lýsingar þar sem heitið var 5 milj-
óna líra verðlaunum hverjum
þeim, sem gaeti handtekið Scelba.
Auglýsingarnar voru undirritaðar
af Guiliano.
í síðastliðnum apríl sagði Guili-
ano ítölsku stjórninni formlega
stríð á hendur. Jafnframt skipaði
hann öllum embættismönnum, lög-
reglumönnum og hermönnum að
hypja sig burt af sínu landsvæði,
sem hann nefnir „Guilianos Zone“.
Er það 100 fermílna svæði norð-
vestan á eynni. Tveir hermenn
ljetu þessa fyrirskipun sem vind
um eyrun þjóta. En þeir voru báð-
ir skotnir, flettir klæðum og skrokk
unum kastað á þjóðbraut öðrum til
viðvörunar. Upp frá þessu hefir
svo viðureignin harðnað. Er mælt
að árið sem leið hafi Guiliano
drepið 80 lögreglumenn og sært
mörg hundruð, en aðeins mist 5
menn sjálfur í viðureigninni.
Þótt undarlegt kunni að virðast
er Guiliano svarinn óvinur komm-
únista og telur þá fjandmenn al-
þýðunnar. Rjett fyrir kosningarn-
ar 1948 rjeðist flokkurinn á aðal-
stöðvar kommúnista í Palermo og
nærliggjandi hjeruðum, ljet þar
greipar sópa og rak kommúnista
burtu.
Einu sinni tóku yfirvöldin móður
hans og systur og settu þær í fang-
elsi. Guiliano svaraði með því að
skora á tíu ráðherrana að ganga
á hólm við sig, vopnaða marg-
hleypum. Hann hjet því, að ef
. hann felli, þá skyldi óaldarflokk-
ur sinn leystur upp, en ef hann
feldi alla ráðherrana, þá skyldi
hann einn ráða yfir allri Sikiley.
Hólmgönguáskoruninni var aldrei
svarað, en í þess stað voru 1750
þaulæfðar skyttur sendar á stað til
þess að ráða niðurlögum hans.
----------------o----
Margar eru sögurnar, sem ganga
af hryðjuverkum Guiliano, en þó
eru hinar líklega fleiri, sem ganga
af ástaræfintýrum hans. Allar
stúlkur eru bandvitlausar eftir
honum, jafnt bændadætur sem að-
alsmannadætur. í belti sínu ber
hann altaf mynd ástmeyjar sinn-
ar sem verndargrip, en það er sagt
að hann skifti um mynd svona ann-
an hvern dag. Og talið er að fleiri
eigi um sárt að binda vegna trygð-
rofa hans, heldur en vegna mann-
drápanna. Einu sinni rændi hann
greifadóttur og hafði hana í haldi
í helli þangað til lausnargjald henn-
ar var greitt. En ekki var hún fyr
komin heim en hún strauk og lagði
á stað fótgangandi upp í fjöllin til
þess að reyna að komast til hans
aftur. En hún rataði ekki og eftir
tvo sólarhringa varð hún að gefast
upp og snúa heimleiðis aftur.
Ekki fór betur fyrir sænsku
blaðakonunni Mariu Cyliacus. Hún
var send út af örkinni til þess að
ná fundi Giuliano og hafa tal af
honum. Það tókst. En í stað þess
að senda blaði sínu lýsingu á harð-
svíruðum óbótamanni, eins og bú-
ist var við, sendi hún grein, sem
var brennandi af hrifningu:
„Giuliano er glæsilegasti maður-
inn í Evrópu", sagði hún. „Hann
er framúrskarandi fallegur, með
tindrandi tinnusvört augu og
hrokkið hár. Hann er hinn sanni
karlmaður hvar sem á hann er lit-
ið, sterkur, einbeittur og stæltur.
Hann vill miðla auði, taka frá þeim
ríku handa þeim fátæku. Jeg varð
svo hrifin af honum, að jeg hefði
helst viljað vera hjá honum og
þola með honum blítt og strítt“.
Blaðinu blöskraði þetta og sendi
henni ávítur fyrir. Hún ljet sjer
það í ljettu rúmi liggja og ætlaði
að fara til hans Giuliano síns. Á
leiðinni tóku varðmenn hana fasta
og settu hana í »angelsi. Henni
tókst að strjúka þaðan, og lagði enn
á stað upp í fjöllin. Aftur var hún
'gripin og nú var henni blátt áfram
vísað úr landi.
-----o----
Margt hefir verið reynt til þess
að sverta Giuliano í augum ítalskr-
ar alþýðu. Meðal annars ljet stjórn-
in gera stóra kvikmynd, sem köll-
uð var „í laganna nafni". í þess-
ari mynd var sýndur hryðjuverRa-
ferill Giuliano og var ekki dregin
fjöður yfir neitt. Sagði frjettarit-
ari franska blaðsins „Franktire-
ur“ að myndin væri framúrskar-
andi eðlileg og sýndi glæpaferil
óaldarflokksins og líf þeirra í fjöll-
unum.
En myndin hafði ekki þau áhrif,
sem stjórnin hafði ætlast til. Al-
menningur kunni sjer ekki læti af
fögnuði og hrópaði stöðugt í hriín-
ingu: „Giuliano! Giuliano!“ Og
eftir sýningar var það jafnan við-
kvæðið: „Myndin er ágæt, en
Giuliano sjálfur er þó miklu
betri“.
Kviksögur hafa gengið um bað
að Giuliano ætli sjer að verða aðal-
foringi fasista á Ítalíu. Og þrátt
fyrir það þótt hann sje stigamað-
ur og ríkið hafi lagt fje til höfuðs
honum þá hafa menn svo mikið álit
á honum að bæði hægrimenn og
vinstrimenn reyndu að fá hann til
fylgis við sig fyrir seinustu kosn-
ingar.
Sumir halda að Giuliano ætli
sjer að verða konungur yfir Sikil-
ey, en það er víst misskilningur,
sprottinn af því að bændur þar
hylla hann við hvert tækifæri og
hrópa: „Lengi lifi Giuliano! Giuli-
ano á að verða forseti Ítalíu!"
Hann slær sjálfur á gaman þeg-
ar minst er á slíkt við hann og
segir þá: „Það er nú svona og svona
að vera stigamaður — en forseti,
nei, það eru takmörk fyrir því hvað
stigamaður getur látið sjer sæma.“
(Úr frönskum blöðum).