Lesbók Morgunblaðsins - 02.07.1950, Blaðsíða 4

336
LESBÓK MORGUNBLAÓSINS
ár skógarvörður á Vöglum í
Fnjóskadal. J’að var með góðfús-
legu samþykki skógræktarstjóra og
í samráði við hann, að þessi ráðn-
ing fór fram, og er sú tilhögun á
þessu, að Einar er að hálfu leyti
starfsmaður Skógræktarfjelags
Reykjavíkur, en að hinu leytinu er
hann nú skógarvmrður í Gulibringu
og Kjósarsýslu og í vestanverðri
Árnessýslu.
Þetta fyrirkomulag heiur geíist
mjög vel, en það sem jeg vildi
sjerstaklega benda á hjer í sam-
bandi við ráðningu Einars £æ-
mundsen til Skógræktarfjelags
Reykjavíkur, annarsvegar og frið-
un Heiðmarkar hinsvegar er það,
að viðhorfið breyttist nú mjög til
batnaðar, því að nú gat skógræktar-
fjelagið sagt við bæarstjórn: Við
skulum taka að okkur að girða
Heiðmörk undir góðri verkstjórn,
ef bæarstjórn vill samþykkja að
leggja fram fje til framkvæmd-
anna. Og þetta varð. Það er ekki
að orðlengja það, að það var byrj-
að að girða síðari hluta sumars
1948 og 17. desember það ár var
lokið við að girða það svæði, sem
nú er girt, og frá þeim degi má
segja að þetta svæði hafi verið
friðað fvrir ágangi búfjár.
Það var ekki sjerstaklega auð-
velt alls staðar að girða Heiðmörk.
Girðingarefhi var flutt á bílum og
jeppum eins langt og hægt var,
síðan var það flutt á hestum, á
klökkum, og loks urðu girðinga-
mennirnir víða að bera það langar
og ógreiðfærar leiðir. Veðrátta var
óvenjulega hrakviðrasöm haustið
1948, og hjer geta verið mjög stór-
feldar rigningar. En um þetta er
lítið eða ekkert skráð.
Á suðvesturlandamerkjum Vatns
endalands, eða því sem næst, er
sauðfjárveikivarnargirðing ofan af
Hjallabrún austur í Húsfell, og sú
girðing myndar suðvesturgaflinn í
Heiðmerkurgirðingunni. Þar fyrir
sunnan og vestan er hluti úr af-
rjetti eða beitilandi Garðahrepps
og Vílilsstaðahlíðin.
Stækkun
Heiðmerkurgirðingarinnar
fyrirhuguð.
Það er fyrirhugað að auka við
Heiðmerkiirgirðinguna, að líkind-
um í surnar eða haust, þannig að
þessi svæði verði einnig innan
Heiðmerkurgirðingarinnar. — Það
væri mjög æskilegt, ekki síst með
tilliti til þess að fá Vífilsstaðahlíð-
ina alfriðaða, því að þar er eins og
kunnugt er töluverður skógargróð-
ur, en syðsti hlutinn af völlunum
undir Hjallabrúninni og syðsti hlut
inn af Löngubrekkum, sem nú er
utan girðingar þyrfti líka að kom-
ast inn fyrir Heiðmerkurgirðing-
una, því að þá er alt gróðurlendið
á þessum slóðum suður undir Búr-
fellsgjá orðið friðað land.
Girðingin um Heiðmörk er öll
mjög vönduð, og til öryggis er
gengið með henni allri við og við,
til þess að athuga hvort nokkurs
staðar er ábótavant, og sjerstakar
gætur eru hafðar á girðingunni um
það leyti sem fje er slept úr hús-
um snemma á vorin. Þá getur líka
verið hætta á að girðingin sje meira
eða minna í snjó á stöku stað. Alla
þessa vörslu hafa þeir með hönd-
um, Einar Sæmundsen og aðstoð-
armenn hans, og það er óhætt að
segja, að þeim er öllum jafn um-
hugað um að friðun Heiðmerkur
sje sem fullkomnust.
í fyrra sumar var unnið áfram
við girðinguna, hliðstólpar steyptir,
bæoi hjer niður frá hjá Jaðri og
nálægt Vatnsenda. Þá gróðursettu
starfsmenn Skógræktarfjelagsins
um 8000 furu- og greniplöntur í
Heiðmörk í fyrra vor.
Síðastliðið haust var byrjað að
leggja veg hjer inn á Heiðmörk,
og eins og þið hafið orðið vör við,
er nú kominn mjög sæmilegur veg-
ur hingað og raunar dálítið lengra
upp eftir Elliðavatnsheiðinni.
Þá var í fyrra sumar gert upp-
kast að tveimur skjölum varðandi
Heiðmörk, samningi milli bæar-
stjórnar Reykjavíkur og Skógrækt-
arfjelags Reykjavíkur um umsjá
fjelagsins með Heiðmörk og starf-
semi þar, og Reglum um landnám
og skógrækt á Heiðmörk. Skjöl
þessi voru síðan tekin til meðferðar
í bæarráði og samþykt með litlum
breytingum.
Landnám og skógrækt
á Heiðmörk hefst.
Seinni partinn í vetur voru skjöl
þessi undirrituð af borgarstjóra og
formanni Skógræktarfjel. Reykja-
víkur, og þar með var alt tilbúið
til þess að hefja landnám á Heið-
mörk og undirbúa þá athöfn, sem
hjer fer fram í dag.
Sú tilhögun um skógræktarfram-
kvæmdir á Heiðmörk, sem upp hef-
ur verið tekið, að úthluta spildum,
nokkra hektara að stærð, til ýmissa
fjelaga í Reykjavík til skógræktar
og láta þeim í tje endurgjaldslaust
trjáplöntur til gróðursetningar,
virðist eðlileg, enda lofar hún góðu
um að gefast mjög vel.
En það sem gerir þessa tilhögun
mögulega og auðvelda er það,
hvernig þróunin hefur orðið hin
síðustu ár í skógræktarmálum
Reykvíkinga.
Reykjavíkurbær veitir Skóg-
ræktarfjelaginu mjqg verulegan
árlegan fjárstyrk og það hefur gert
fjelaginu auðið að auka mjög starf-
semina í gróðrarstöð fjelagsins í
Fossvogi, og þá einkum plöntu-
uppeldið.
Plöntuuppeldi í Fossvogsstöðinni
undirstaða að skógrækt
á Heiðmörk.
Þegar á þessu vori hafa verið
gróðursettar í Heiðmörk um 50
þúsund furuplöntur úr Fossvogs-