Lesbók Morgunblaðsins - 04.05.1952, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
229
Iiljómsveit i Antilla
um Kúbu. Smákofar hróflað upp
úr kassafjölum. Ómálað og graut-
fúið, eða aðeins nokkrar spýtur
reistar upp á endann, síðan þakið
með hálmi og stráum. Allt dökkt af
elli og óhreinindum. Eitt broslegt
dæmi um þetta sinnuleysi er hús
nokkurt á einni eyjunni við inn-
siglinguna til Guyo Mambi í Tan-
amoflóa, sem blasir við okkur í
hvert skifti, sem leið okkar ligg-
ur um þær slóðir. Það hefur ein-
hverntíma verið sæmilegt í sam-
anburði við það, sem lýst er hér
að ofan, en nú er illa komið. Einn
veggurinn hefur af einhverjum
ástæðum fallið inn, og flatt þakið
sigið niður þeim megin. Með öðr-
um orðum, mjög alvarlegt ástand,
ef þetta heíði verið einhvers staðar
á Norðurlöndum eða heima á ís-
landi, en hér gerir það ekki svo
mikið til — Húsbóndanum hefur
einnig dottið snjallræði í hug og
hugsað sennilega alveg rökrétt: —
Þessi veggur hefur alltaf byrgt
fyrir útsýnið. Að reisa hann aftur
kostar mig auk þess milnð erfiði
og jaínvel nckkra r-agla. Ergo: Ég
flyt bara út fyrir vegginn. Og
þarna sitja nú hjónin með stóra
barnahópinn á fallna veggnum,
undir signa þakinu, sem veitir eftir
sem áður skjól fyrir sól og að
nokkru leyti regni.
4
Margir gamlir hafnarbæir og
sjávarþorp eru staðsett við svo
grunnt vatn (sjó) að nútíma með-
alstór flutningaskip fljóta ekki að
bryggjum, sem hin litlu tréskip
gátu athafnað sig við í gamla daga.
Þess vegna hafa nú slík mannvirki
verið byggð, eða eru í byggingu á
heppilegri stöðum, þar sem dýpið
er meira og þannig er það í
MARIEL
Þessi smábær stendur rétt fyrir
vestan Havana, eða um 25 sjómílur
og vel gætum við á Kötlu kallað
hann okkar heimahöfn hér vestra,
því þangað komum við ætíð fyrst
og byrjum losun þar, þegar komið
er með hinar ýmsu vörur frá Banda
ríkjunum. Innsiglingin í þessa höfn
er mjó renna milli tveggja land-
tanga, ekki ósvipuð mörgum öðr-
um innsiglingum í þessar landlok-
uðu hafnir á Kúbu, sem hafa spar-
að Kúbumönnum ógrynni fjár í
hafnargerðir.
•; «►
Þegar inn er komið blasir við
tveggja mílna langur flói, en vegna
grynnis verður ekki farið á skipi
að bænum sjálfum, sem stendur
innarlega við flóann, heldur að
bráðabirgðabryggju, sem er tveir
stórir pranunar við snarbrattan
marbakkann rétt innan við inn-
siglingaropið. Þar hefur verið
byggð afar stór vöruskemma og
unnið er að byggingu hafnarbakka
(uppfylling) rétt hjá.
Fyrir ofan vöruskemmuna og
hina nýju uppfyllingu er bær í
smíðum. 20 til 30 lítil einbýlishús
eru þegar fullgerð. Þau eru úr
steinsteypu og ekki er langt að
sækja sementið, því miðsvegar
milh þessa staðar og gamla bæar-
ins er afkastamikil sementsverk-
smiðja.
Mælt hefur verið fyrir götum,
og ljósa- og símastaurar reistir. —
Húsin eru flest auð ennþá og bíða
hinna væntanlegu íbúa. Bygging-
arstíllinn er harla einkennilegur,
að manni finnst. Helmingurinn er
opin verönd, með yfirbyggðu þaki.
Gluggar mjög fáir og litlir, en í
þeim er ekkert glerið, heldur tré-
rimlar, sem ganga á víxl. Þar fyrir
utan eru hlerar á hjörum, þannig
Suadbiugiá í Aatilla