Lesbók Morgunblaðsins - 31.05.1953, Blaðsíða 8

ÚR SPANARFÖR
MEÐAL ZIGAIIMA
1 ALFRÆÐIOKÐABOKUM segk
svo um Zigauna:
Þeir munu vera upprunnir i Ind-
landi, á það bendir tungumál
þeirra. En hvers vegna þeir haía
farið þaðan og hvenær, er alveg
hulið. Þeir koma fyrst til Litlu-
Asiu og þaðan til Balkanskaga, og
þar er þeirra fyrst getið á 14. öld.
Nú eru þeir dreifðir um alla Ev-
rópu, um mikinn hluta Asíu og
Siberiu, Egyptaland, Norður-
Afriku, Ameriku og jafnvel Ástra-
liu, — Á 15. öld tók sig upp stór
hópur þeirra á Balkan, undir for-
ystu „hertoga“ og flakkar vestur
á bóginn. Þóttust þeir vera frá
„Litla-Egýptalandi“ og væri dæmd-
ir til að flakka í 7 ár, vegna þess
að forfeður þeirra hcfði úthýst
Jesúbarninu á flóttanum til
Egyptalands. Vöktu þcir samúð
manna með þessu og greiddu þjoð-
liöfðingjar götu þeirra. Annar lióp-
ur, scm seinna kom, þóttist eiga
að bæta fyrir syndir sinar með þvi
að fara á fund páía og ílakka síðan
i 7 ár. Þóttust þeir hafa fundið páí-
ann og hann hefði gefið sér einka-
leyfi á að stela. Þegar fram í sótti
urðu þeir öllum leiðir og hóíust
þá ofsóknir gegn þeim í öllum
löndum og viða voru þeir gerðir
útlægir. En þrátt fyrir allt heldust
þeir við þar sem þeir voru komnir
og hafa af borið allar ofsóknir. Er
talið að nú muni vera um milljón
aí þcim i Evrópu-
Zigaunar haía alls staðar íengið
bað orð, að vera svikulir, lygnir,
lic tezg'jáixnr, huglausir og þo
„Drottningin“ sem dansaði fyrir oss
i hellinum.
ósvífnir. Karlmennirnir hafa lielzt
ofan af fyrir scr með málmsmíðum
eða hestaprangi, konurnar fremja
galdra, spá og dansa, en krakk-
arnir betla. Á þessu lifa þeir aðal-
lega, því að þeim þykir minkun
að því að vinna. Öllum eru þeir
leiðir.
Einn hæíileika haía þeir í nkum
mæli. Þeir eru framúrskarandi
„músikalskir“ og nokkrir meðal
.þeirra haía orðið frægir sem
hljómsveitarstjórar. En þrátt fyrir
þetta hefir aldrei tekizt að mennta
þá, enda þótt alvarlegar tilraunir
væri gerðar til þess t. d. i Austur-
rih:- f-fc-r þykjast fylgja truar-
brögðum þess lands, sem þeir eiga
heima í, en hafa auk þess allskon-
ar hjátrú og hindurvitni, og sið-
gæði þeirra er ekki á háu stigi.
----o-----
Áður en lagt væri á slað t Spán-
arferðina, var gert ráð fyrir því,
að þegar ferðafólkið kæmi til
Granada, mundi það eiga þess kosl
að koma i byggð Zigauna og sjá
þá dansa. Munu margir hafa lilakk-
að til þcss og þótt það girnilegt
til fróðleiks að kynnast fólki af
þessum flökkulýð, er hvergi á neitt
föðurland. Fæstir höfðu séð
Zigauna áður, því þeir hafa sjaldan
lagt leið sína til íslands, sem betur
fer, enda gæti þeir ekki þrifizt
hér.
Vér komumst fyrst í kynni við
Zigauna í Barcelona. Vér vorum að
koma af nautaatinu og urðum að
ganga nokkurn spöl þangað sem
bíllinn beið. Engin umferð var á
götunni og vér gengum í hnapp. En
allt í einu kemur á móti oss litil
stúlka og það þurfti ekki annað en
lita íraman í hana til þess að sjá,
að hún var af öðru mannkyní en
því, sem landið byggir. Hún var
mjög hörundsdökk, augun stór og
dökk, meö gróft, blásvart hár,
bjúgncfjuð og andlitsfallið yfirleitt
annað en á Spánverjum. Hún var
í einum rifnum og ótrúlega óhrein-
um kjólgopa, sem náði ekki nema
niður ó hné. Berfætt var hún og
fæturnir og leggirnir svo ohrcin-
ir að hvergi sá hörundslit á. ífún
var a stærc \io J-Mj ara gauait