Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1953, Page 26

784
LESBOK MORGUNBLAÐSINS
sem þá var flutt út í Istedgötu, og
þar bjó Ingigerður hjá henni sem
frændstúlka, en enga þjónustu-
stúlku höfðu þær.“
Áður en lengra er haldið er rétt
að gera nánari grein fyrir því
fólki, sem hér er nefnt. Fyrst er
þá Jón A. Hjaltalín skólastjóri og
Guðrún kona hans. Frú Thorgrím-
sen hét Sigríður (Jónsdóttir Vída-
lín) og var bróðurdóttir Geirs
biskups. Hafði Ingibjörg, kona
Jóns Sigurðssonar verið stoíu-
stúlka hjá henni langa hríð hér
heima. En þegar þau Jón og Ingi-
björg giftust, fluttist frú Thor-
grímsen með þeim til Kaupmanna-
hafnar; var hún ekkja og hafði
þeim Sigurði landfógeta ekki orðið
barna auðið. Magdalena Lichten-
berg var dóttir Jóhannesar gler-
skera Zoéga, systir Geirs kaup-
manns; giftist hún síðar Helga
Helgesen skólastjóra og fluttist þá
til Reykjavíkur. Ingigerður var
bróðurdóttir hennar, dóttir Tóm-
asar Zoéga og systir Geirs rektors.
Þegar hér er nú komið sögu,
skulum vér líta í dagbók Gröndals,
og þar stendur þá þetta:
12. okt. Hjá Magdalenu mcð Jóni og
Guðrúnu. Rifrildi. Inga og ég. Ég
vil gjarna hafa Ingu og hún vill
hafa mig.
17. okt. Fóru Jón og Guðrún Hjalta-
lín. Fylgdum þeim út á járnbraut:
ég, Siggi víkings, Sigríður Skafta,
Magdalena og Ir.ga og M. St. —
Siðan fórum við Magnús Stephen-
ssn heim með Magdalenu og Ingu
og átum. Inga gekk ein með mér.
19. okt. Hjá Ingu kl. 6 og lofaðist
henni. Við kysstumst náttúrlega
ailtaf allt kvöldið.
20. okt. Var hjá Ingu kl. 5—10.
Magdalena kom of snemma.
22. okt. Hjá Ingu. Magdalena var
heima.
23. okt. Magdalena fór i leikhúsið.
9. nóv. Vrövlið út af okkur Ingu
byrjaði, svo að ég skrifa ekkert
þennan mánuð.
Og nú verður að fara í ævisög-
una til þess að fá frekari upplýs-
ingar: ,.Þann 9. nóvember kom
póstskipið með Jón og Ingibjörgu,
og þá breyttist veður í lofti. Óðar
en Ingibjörg fékk að heyra þessa
trúlofun, þá byrjaði um mig sá
dómadags rógur og bakmælgi, að
ég væri hvorki hæfur né kirkju-
græfur, og hefði ekkert við konu
að gera, og þar fram eftir götun-
um, og Jón lét leiðast á sömu skoð-
un, en Magdalena snerist alveg
á móti mér. Þann 20. nóvember
var Jónsveizla, og orkti ég kvæði
til Jóns, eins og vant var, en það
var ekki með eins miklum gleði-
brag og vant var, af því að ég
var i þessum raunum; ég orkti og
kvæði fyrir minni frá Imbu, til
að blíðka hana, en það dugði ekki.
Þannig liðu nokkrar vikur: ís-
lendingar, eða allur sá flokkur,
sem var vanur að heimsækja Jón,
og það voru flestir hinir yngri
stúdentar, þeir fygldu þessum lát-
um, fyrirlitu okkar og enginn ósk-
aði okkur til lukku né minntist á
þetta, nema Stefán Thorsteinsson
og Sivert Hansen. Jón Sigurðsson
sjálfur minntist ekkert á þetta við
mig, en gekk alveg fram hjá því,
og við stóðum þannig ein uppi, og
hefðum verið enn ólukkulegri,
hefði ekki ýmislegt danskt fólk
tekið þátt í lukku okkar. Frú
Thorgrímsen var okkur alltaf hlý
og góð, og helt með okkur, en hún
hefir ekki haft neitt að segja. Kuldi
kom milli mín og Jóns út af þessu,
en samt fundumst við og ég skrif-
aði ýmislegt fyrir hann“.
Út af þessu skrifar hann ekk-
ert í dagbókina fyr en 29. nóv.:
„Hjá Ingu um kvöldið, og hinn
30. stendur þetta: Nú munu fjand-
menn okkar Ingu vera orðnir upp-
gefnir, þegar þeir sáu að það dugði
ekki. Og í ævisögunni segir:
„Magdalena varð aftur góð eins og
áður“.
Upp frá þessu er dagbókin svo
að segja öll um Ingu. Tuttugu
sinnum hittast þau í desember og
á jólunum gefa þau hvort öðru
gjafir. Á nýársdag 1868 stendur:
— Inga kom til mín kl. 7 og kl. 9
fórum við inn í bæ og sóttum
Magdalenu í Strandstræti og leidd-
umst öll á hálkunni, en duttum
ekki. — Það er eins og hann sé
dálítið upp með sér af þessu og
finnist það spá góðu um hið ný-
byrjaða ár.
Nú skulu aðeins teknar setn-
ingar á stangli úr dagbókinni:
6. jan. Hjá Ingu kl. 10Vg—1 f. m.
Hvar cr nú elskan mín í kvöld?
12. jan. Hjá Ingu og kysstumst gríð-
arlega.
10. febr. Hún kom um kvöldið kl.
6 V2 og ég fylgdi henni heim. Guð
blessi hana og mig.
23. fber. Snöggvast hjá Ingu. Imba
gerði atreið að Ingu.
24., 25., 26. febr. Veit ekkert um
Ingu.
26. febr. Hjá Ingu kl. 4. Hún var hálf
undarleg.
29. Hjá Ingu kl. 4—5*4. Magdalena
var alminleg núna.
3. apríl. Inga sagði mér frá lyginni
um mig og Augustu.
19. apríl. Hjá Ingu kl. 5—9*4. Magda-
lena kom bálill heim og rauk út
aftur.
20. apríl. Hjá Ingu. Magdalena var
strax orðin góð.
31. maí. Magdalena fór kl. 10 út á
Svanemöllen. Ég var allan daginn
hjá elskunni og gekk með henni
á járnbrautinni út í Söndermark-
en og inn á Vesturbrú.
Upp frá þessu er þess oft getið
að þau hafi farið skemmtigöngu,
eða þá á einhvern skemmtistað og
í leiþhijs. Hann getur þess að hann
hafi fengið 100 rdl. og borgað
skuldir. Svo kaupir hann hatt
handa Ingu fyrir 2 rdl. 2 sk. og hún
fer kvöldið effir í leikhús til að
sjá „Don Juan“. Á afmæli Magda-
lenu 3. okt. 1869 gefur hann henni
silfurskál og kramsköku, en Inga
bakka og bolla. Þremur dögum
seinna er aímælj hans og þá gefur