Lesbók Morgunblaðsins - 26.02.1956, Blaðsíða 10

m
LESBÓK MORGUNBLAÐSTNS
blátæru vatni 02 í þessum hvl
septn bpir af! pinhvpr vfirnáttúr-
n — -w« L • 'X- n’ rr 1
O fT '*V 1 pA pnrf’l rT*•*'•? r- 4"*-▼■» *> ^ 11 'f _
V.*-'*? Vin'+nr T^-»o rrí »0 ri
^nrrnVr’CT 't’lir liro 1 pafnr Qpy' V*ví
tit b'iff-^r bnmo að b°ðast bar, enda
þótt baðstaðurinn sé girnile?ur. En
sto var það í seinustu st-i,riö1d. að
tvær amerískar hiúkrunarkonur
höfðu bann fossbúans að engu og
fóru að hvlnum til að baða sig.
Hvorug þeirra kom aftur.
Þarna er líka eidfiab. spm beitir
LQmmÍm»tnr). Í>ar spm'a Panúar að
ppVV’ir e\i <*í V»ö’T>n*^ ocf nm
po 0 V fT'"' V olfT'a" VfíWii yaro?i
höurt cm Tríft ro’t'’ Vi*mo fil rpil^i.
J>or rnáfti pkki VPÍfia O? á pncran
háft trnPa ró ..ins mikia ands fialls-
ins“. En svo var það í stríðinu að
nokkrir hermenn fóru þangað til
skotæfinga. Lengi dags vom þeir
í hb'ðum fiallsins 02 skutu til
marks. En um kvöldið hevrðust
dnmur í fiallinu. og sló bá ótta og
skeTfingix á alla fmmbvggiana.
Þannig beTt betta áfram næstu
dsga. að oTlfsf var smám ssrnan að
drvnia í fiaTTinu. pins og bað væri
að ræskia siv. Ocf svo varð bað
næsta i5unnnrT''cr fbptta v’r í ian-
úarmánuði 19511 að fiolHð tók að
gíócq ákaflega. Snrakk bá öll fialls-
hTiðin fram oe kom 'H!ir benmanna-
ská’ana. Fórust bar 35 hvítir menn,
en auk þess fórust 4000 frumbyggj-
ar.
í siávarsveitunum er það talin
höfuðorvði á stúlkum, að þær sé
með hörundsflúr. Sumar stúlkur
eru bannig skrevttar frá hvirfli til
ilia. Þetta hörundsflúr er táknrænt
og 2eta menn lesið bað eins og stafi
á bók. Fvrst er þar skráð saga
stúUaxnnar siálfrar, en þegar hún
giftist. bá er þar einnig skráð saga
manns hennar. Gengur hún bví um
krinor með siðrp-ðisvottorð þeirra
beggja utan á sér!
EINFEI.DNI
Erumb'c'cJcfiarnir eru einfaTdir
erf rs* rt-' rtl m
r\rx V^offn ViTntrq
ra nnvio P- b-fi ~<~b vor
cf’a°t — kr>rpi»t b1 á bpim. bá b^Tda
b°iT- d'v’ð-'baidi f baua og rnffast
alveg ef frekari skilnings er þörf.
TiT skvringar á þessu er þessi saga:
Við vorum eínu sinni á bílferð
í fiallahéraði og komum þá að
nokkrum mönnum, sem voru að
selia ananas. Ég kallaði á einn
þeirra, ungan pilt, og valdi nokkra
ávexti hiá honum.
,.Hvað kostar þetta mikið?“
SOUrði é(f SVO.
. TSfo skiTdinga.” sagði hann.
Ég rétti honum einn skilding, sex
pence og tvo þriggia pennv pen-
in?a og lagði svo á stað. Fn þá
kváðu við óp og óhlióð. Pilturinn
kom hlaupandi, náði í bílinn.
flevgði peningunum í mig og
heimtaði ávexti sína aftur. Það
kom í bós að hann bekkti alls ekki
verðgildi peninga. Hann hafði ætl-
að sér að fá tvo jafnstóra peninga
fvrir ávexti sína og annað lét hann
sér ekki líka. Við grófum upp ann-
an skilding og begar hann hafði
fengið bessa tvo skiTdinga varð
hann harðánægður og hljóp fagn-
andi til félaga sinna.
I HÁLÖNDUM
Við fórum með flugvél yfir
strandfjöllin og upp í Hálöndin á
innanverðri evnni. Hjá Goroka, þar
sem héraðsstiórn hefur aðsetur sitt,
urðum við að skilja við flugvélina
og balda áfram gangandi. Þar eru
engir vegir heldur aðeins stígar að
fara eftir.
Við bræddum bessa stíga lengi
um frumskóg. bar sem „kunai“-
ei- svo bátt að bað nær manni
vfir höfuð. Hér vorum við komin
á ókunuar sTóðir. Meðal bessara
skógí vöxnu hálsa hafast við ýmsir
kynflokkar, sem enginn hvítur
maður hefur séð. Á bessum slóðum
ptti r»cr V>oírr>o irm vppmöi TCnVll-
Tnnnu-
fpt^v»* Ámm.
pVVuu 1ó itm cVóft-
prcffö’ ocf fonrftorV^rlarrur cfpncfii á
P^fir oVkur. A™t f ejrrn k^nfnqði ið
háa gras og hópur berfættra og
hálfnakinna manna busti út á stíg-
inn. Við stungum skiótt við fót-
um og lelzt ekki á blikuna, þvi að
allir voru þeir með þoga og örva-
mæla.
•
Foringi þurðarkarlanna sagði
þeim nú frá þvf að við værum frá
Mprpshv pcr værnm Vomin bingað
fí’ booc? -A f-b- nonfl'V ivtni f frnm-
cjVócrirtnm Vif! svnd,,rn bpim
mvrfl'VÓTar ekkar — ..töfrafcass-
ana“ sptu beir kaTTa —pu heir gáfu
bp,-m tortrvggnisTeet hornauga. —
Eftir nokkra ráðagerð sín á milli,
brosti sá stærsti við okkur og benti
okkur að fvlgia sér.
Svo var haldið áfram um brattar
hlíðar, fram hiá vel girtum aldin-
görðum, vfir gil og gliúfur á ein-
triáningsbrúm, og um sléttur vaxn-
ar háu grasi. Svo var komið að
skópi vaxinni fiaTTahTíð 02 mátti
Títq har briú TítiT born í rióðT-nm.
ATltaf hafði fóTk verið að s’ást í
hópinn og betta fólk var á leið til
þornanna. bví að þar fóru fram
mikil hátíðahöld.
Við vorum hissa á því hve brifa-
legt var í borpunum, en ið sama
verður ekki sagt um fólkið. Það
hafði makað líkama sína úr grísa-
feiti og hún var ekki oft bvegin
af. Kofarnir beirra eru lágir og
glu^gaTausir. ETdur logar bar á
miðiu góTfi. en enginn er strompur
á kofunum. Þaö pr gert tiT bess að
hitinn fari ekki út og velgia sé í
kofuuum á nóttunni. Af bessu leið-
ir að kofarnir eru alltaf fuTTir af
revk. og revkurinn sezt. ásamt öðr-
um óhreinindum. í grísafeitina. svo
að fólkið er síður en svo þrifalegt.
Voldug trjágirðing var um hvert