Lesbók Morgunblaðsins - 11.03.1956, Blaðsíða 14

r
LUSBðK MORGUNRL'AÐSINS
m
segja, og heillast af skynjan ljóo*-
ins frá stjörnunum.
Þráin til geimferða getur verið
ný, en hún á sér rætur í fomri arf-
leifð. Það getur verið að vér höfum
verið öpum líldr, er vér yfirgáfum
skógana og fórum að lifa á ber-
svæði, en vér gengum þá nokkurn
veginn uppréttir, horfðum út í
fjarskann og gerðum oss grein fyr-
ir fjarlægðum og því sem fyrir
augu bar. Þetta skeði fvrir 12
milljónum ára, og þá var heilinn
í oss litlu stærri en hann er nú í
chimpanza. Hvað hefir svo skeð á
þessum langa tíma? Minnstu heil-
ar nútímamanna eru í konum
frumbyggjanna í Ástralíu, og þeir
eru ekki stærri en svo sem 850
tensm. Þetta er ekki nema helm-
ingur á móts við stærð heilans hjá
inum höfuðstærstu hvítu mönnum.
Þó hafa konur þessar mannvit,
enda þótt þær séu engin gáfna-
Ijós.
í núlifandi öpum er heilinn 325
—650 tensm. Mannaparnir í Af-
rfku, sem steingjörvingar hafa
fundizt af, hafa verið með 450—850
tensm. heila. Það virðist því svo,
sem inn mikli vöxtur heilans hafi
verið tiltölulega hraðfara. Það er
engu líkara en að heilinn hafi
stækkað um helming á því 10 millj.
ára tímabili, sem þroskun mann-
apans nær yfir, og síðan hafi hann
enn stækkað um helming á sein-
ustu milljón árunum hjá mönnun-
um.
En hvort heilinn á enn eftir að
stækka f mönnunum, skal ósagt
látið.
Margir blóðugjr vígvellir hropa enn
til himna yfir einvaldsdrottna þá, sem
annaðhvort af hégómlegri metnaðar-
girnd eða einhverri annarri orsök. sem
einnig snerti þá sjálfa, hafa byrjað
stríð og baráttur og með bvj steypt
þegnum sínum í eymd og volæði (Qí&li
^ Brysjólfssoa).
Fljúgandi kringlur
UM MIÐJAN fyrra mánuð sáu starfsmenn á Orly-flugvelli hjá París
í ratsjám, að eitthvert furðulegt farartæki var á sveimi yfir borg-
inni. Þeir lýstu því svo, að það hefði verið helmingi stærra en venju-
leg fjögurra hreyfla flugvél, og hefði þotið á burt með 2500 km. hrað'a
á klukkustund. Flugstjóri 6 farþegaflugvél tilkynnti samtímis, að
hann hefði séð þetta fyrirbæri fyrir ofan sig, og að það hefði brugð-
ið upp rauðum ljósum með stuttu millibili. Veit enginn hvað þetta
hefir verið, en hitt er fullyrt að hér geti ekki verið um missýningar
að ræða. í sambandi við þetta er nógu fróðlegt að athuga hvað sagt
hefir verið áður um inar svonefndu „Fljúgandi kringlur“. — Birtist
hér útdráttur úr grein er Basil Viney skrifaði í „Contemporary Revi-
ew“ í London.
MENN bregðast mjög misjafnlega við,
þegar rætt er um geimflug og
fljúgandi kringlur. Sumir halda því
fram, að innan 30 ára muni vera hægt
að fljúga til tunglsins, og flestir trúa
því eins og nýu neti. En ef minnzt er
á fljúgandi krjnglur, þá á það að vera
af heimsku eða fáfræði. En fljugandi
kringlur sýna aðeins það, að menn á
einhverjum öðruzn stjömum hafa orðið
á undan oss að fljúga hnatta millL Og
þar sem nær allir visindamenn halda
nú áð byggð sé á öðrum hnöttum, hvað
er þá hlægilegt við að trúa þvi að
fljúgandi kringlur sé til?
Ég er vantrúaður á geimflug, en sé
haegt að fljúga milli hnattanna, þá er
það heim^ka að ræða ekki i fullri al-
vöru um fljúgandi kringlurnar.
Ekki ætla ég að rekja hér sögur um
það hvar og hvenær þær hafi sézt. Ég
ætla aðeins að benda inum vantrúuðu
eða þekkingarsnauðu á rit eftir þessa
menn: Scully: „Behind the Flying
Saucers“ (1950), Keyhoe: „Flying
Saúcers from öuter Space“ (1953),
Heard: „is Another World Watching?“
(1953). Adamskj; „Flymg Saucers
Have Ltmded" (1953) og Cramp:
„Space, Gravity and the Flyjng Sauc-
e»“ (1054)-
Eins o’g sjá má á þessu hefur margt
skemmtilegt og fræðandi verið ritað
um málið. Og þótt mikill munur sé á
getgátum og ályktunum höfundanna,
svo maður viti ekki vel hverju trúa
skal, þá eru þeir þó allir sannfærðir
um að inar fljúgandi kringlur sé til,
og taki langt ffam ölium farkostum
maana fcér á jörð. Enn frepiur eru þ§ir
iila sammála um að gamlar sagnir,
6e» fraa að þessu bafa verið taldar
stafa af heilaspuna og missýningum,
bendi til þess að um nokkrar aldir hafi
menn frá öðrum hnöttum komið hingað
í heimsóknir.
Geimförin eru tvenns konar: Kringla
og vindill. Kringlan er hringlaga með
kúf upp úr miðju; þær eru mjög mis-
munandi á stærð, sumar aðeins nokkur
fet, aðrar alít að þúsund fet í þver-
mál. VindiUinn er aftur á móti mjög
svipaður flugskipunum. Á báðiun teg-
undum eru gluggar. Báöar eru gerðar
úr einhverju gljáandi efru, máske
málmi. Á báðar slær stundum björtum
og mismimandi litum.
Stundum virðist svo sem þær valdi
rafmagnstruflunum á jörðinni, og til
er saga um það, að ejn fljúgandi kringla
hafi einu sinni stöðvað flugvél undir
sér og látið hana vera þar í lausu lofti
um hríð, eins og til þess að skoða hana
sem bezt og flugmanninn!
Farartæki þessi geta sjálf haldið
kyrru fyrir í lausu lofti eins leaigi og
þeim sýnist, og taka syo allt i einu
sprettlnn og fara þá með mjnnsta kost.i
8 km. hraða á sekúndu. Þetta hvort
tveggja, hraðinn, viðbragðsflýtirmn, og
að geta haldið kyrru fvrir i lausu iofti,
er jafn furðulegt
Ekkí hefur orðið vart við hvaða
hreyfiafl notað er, og höfundarnjr
koma með sfnar ágizkanir um það.
Cramp heldur að þeir hafi komizt upp
á lagið að nota aðdráttaraflið öfugt, og
þess vegna sé þeim í lófa lagið að
hækka og lækka flugið, eða halda
kyrru fyrir á einhverjum stað. En hinir
haliast helzt að þvi, að notað sé segul-
magu á einhvei-n hátt, sem vér hofum
ean ergi geteð uppgötvað. Allir eru
sámmála um, að faraxtækin sé ekki