Lesbók Morgunblaðsins - 15.04.1956, Blaðsíða 1
Kanada
Veiðimenn í
Eftir Björn Magnússon, Keewatin, Ontario
¥¥ÖFUNDUR þessarar greinar,
Björn Magnússon, er fæddur á
Grímsstöðum á Grímsstaðaholti í
Reykjavík 5. júlí 1876. í>ar bjuggu þá
foreldrar hans, Magnús Þorkelsson og
Vigdís Guðmundsdóttir vaktara Giss-
urarsonar í Grjóta. Var Björn áttunda
barn þeirra. Magnús stundaði sjó-
mennsku, gerði út sitt eigið skip, og
var talinn dugnaðarmaður. Hann hefir
og verið í miklu áliti eins og sjá má
á því, að er niðurjöfnunarnefnd var
kosin hér í fyrsta skipti 1872, þá fekk
hann næst flest atkvæði. Sat hann í
niðurjöfnunarnefnd fram til ársins
1877. Þá fór hann úr bænum og fluttist
að Auðnum á Vatnsleysuströnd, því að
þar þóttist hann betur settur með út-
gerð sína. Þarna bjuggu þau hjónin
svo fram til 1885. En þá brann íbúðar-
húsið á Auðnum og brann Magnús þar
inni. Segir svo frá því í ísafold:
„Aðfaranótt laugardags 3. okt. varð
það hryggilega slys á Auðnum á Vatns-
leysuströnd, að Magnús Þorkelsson,
merkur bóndi, áður á Grímsstöðum við
Reykjavík, brann þar inni í íbúðarhúsi
sínu og húsið til kaldra kola. Hann
var að bjarga úr brunanum ásamt
öðrum, en komst ekki út. Annað fólk
hans bjargaðist óskemmt, því nær
klæðlaust, og stendur nú uppi svo að
segja bert og bjargarlaust, 10 menn
fullorðnir og 4 börn. Húsmóðirin, kona
Björn og Magnús sonur hans.
Magnúsar sál., var fjarverandi með
syni sínum einum og sonarbarni, sem
hún hafði á fóstri hjá sér“.
Þegar þannig var komið brá Vigdís
á það ráð að fara til Ameríku ásamt
5 börnum sínum, Guðrúnu, Þorkeli,
Grími, Ingibjörgu og Birni, er þá var
11 ára. Þrjú elztu börnin voru þá gift,
Guðmundur, Margrét sem átti Sigurð
í Knarranesi og Vigdís sem átti Guð-
mund Þórarinsson í Vorhúsum (þau
fóru seinna til Ameríku). Vigdís eldri
andaðist í Grunnavatnsbyggð 17. des.
1908, og var þá um hálfáttrætt.
Björn Magnússon hefir átt heima í
Kanada síðan hann fór vestur og hefir
aðallega stundað smíðar og veiði-
mennsku. Og vegna veiðimennskunnar
hefir hann kynnzt vel óbyggðunum
norður i landi, dýralífi þar og gróður-
fari. Hefir hann og verið mikill áhuga-
maður um skógrækt, bæði í Kanada og
á íslandi. Hann verður áttræður í sum-
ar, ef honum endist aldur.
Þótt margt hafi verið sagt frá kjör-
um íslendinga vestan hafs, hefir eng-
inn lýst veiðimennsku þeirra fyr, og
mun því mörgum þykja frásögn þessi
harla fróðleg.
I. ÞÁTTUR
TVENNS KONAR VEIÐIMENN
yFIHLEITT skiija fáir til
fullnustu líf og atvinnu
veiðimannsins, enda fer það að
vonum. Margir álíta hanp blóð-
þyrstan og gráðugan varg, sem
tæplega sé gæddur neinum mann-
legum tilfinningum. Þeir halda, að
hans mesta ánægja sé í því fólgin
að drepa og eyðileggja ðll villt dýr
eyðimarkanna og skóganna, að
hann stundi atvinnu sína aðallega
einmitt í þessu skyni, aðallega til
þess að svala blóðþorsta sínum.
Það skilst aftur á móti fáum, að