Lesbók Morgunblaðsins - 18.10.1959, Page 1

XXXIV. árg.
31. tbl.
Sunnudagur 18. október 1959
Sá hét Bjarni Eyólfsson
Letursteinn hjá Stóra Knarrarnesi á Vatnsleysuströnd
Stóra Knarrarnes, vestra íbúðarhúsið og heimreiðin. í kverkinni þar sem grjót-
garðarnir mætast, er letursteinninn. Lengst til hægri á miðri myndinni sér á
leifar gömlu torfbæanna.
Þ A Ð var í vor sem leið, að eg
þurfti á ýmsum upplýsingum að/
halda viðvíkjandi Vatnsleysuströnd
og Vogum. Var mér þá vísað á
Benjamín Halldórsson sem hinn
fjölfróðasta mann í þeim efnum.
Mér var sagt að hann hefði átt
heima á þessum slóðum um fjölda
ára, en er aldur færðist yfir hann,
hefði hann tíðum setið í Þjóð-
skjalasafni til þess að grafa upp
ýmiskonar fróðleik um byggðirnar
þarna suður með sjó.
Nú var svo komið, að Benjamín
var mjög þrotinn að heilsu og
kröftum og gat því ekki gengið
lengur að fræðistörfum sínum.
Hann var „seztur í helgan stein“
eða með öðrum orðum orðinn vist-
maður á Hrafnistu, dvalarheimili
aldraðra sjómanna. Og þar hitti eg
hann á herbergi 402. Hann er þar
einn, en oft er gestkvæmt hjá hon-
um, því að mörgum vistmanni
þykir gaman að spjalla við hann,
enda er hann glaður og hress í við-
móti og heldur óskertu minni, þrátt
fyrir háan aldur. Hann er maður
fjölfróður og segir vel frá og sJdl-
merkilega. Er slíkt höfuðkostur
allra sögumanna.
Þetta var sunnudag í júní. Úti
var suddarigning og engin hress-
ing í því að fara út úr bænum. En
þarna naut eg sólskinsstundar á
herbergi 402, við að hlusta á frá-
sagnir Benjamíns af mönnum og
málefnum, staðháttum og atvinnu-
háttuxo, «tburðum og fyrirbæruœ;
því að yfir öllu hvíldi heiðríkja
minninganna. Og það er á við gott
ferðalag að skreppa með góðum
sögumönnum dálítið aftur í tím-
ann.
Margt bar á góma og margs
þurfti eg að spyrja. En svarið við
einni spurningunni hefir orðið mér
talsverð tímatöf í sumar.
Eg spurði hvort nokkrar forn-