Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1960, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
221
Veizla á Aulestad.
að auka tekiurnar. Og í þeim til-
gangi tók Björnson boði um að
fara til Vesturheims 1880 og halda
fyrirlestra í byggðum Norðmanna
þar.
En meðan hann var burtu, lét
Karolina gjörbreyta íbúðarhúsinu
og endurbæta það á allan hátt.
Slík breyting gat ekki farið fram
meðan hann var heima, því að þá
hefði hann ekki haft neinn vinnu-
frið. Hún sagði honum ekki frá
þessu, gat þess aðeins í bréfum sín-
um, að nóg væri að gera heima.
Björnson brá heldur í brún þegar
heim kom, og í bréfi til Georg
Brandes segir hann þá: „Meðan eg
var að heiman hefir konan breytt
heimili okkar í paradís. Nú er
þetta skemmtilegasta húsið í öll-
um Noregi“.
Ameríkuferðin hafði misheppn-
ast. Björnson líkaði ekki vel við
landa sína vestra. Hann varð hríð-
tepptur, hann kvefaðist og heim-
þráin kvaldi hann. Og svo hætti
hann við ferðalagið í miðju kafi
og þar með var loku fyrir það skot-
ið, að hann rétti við fjárhag sinn.
Og nú virtist ekki um annað að
gera en selja Aulestad. Jörðin var
auglýst, og einn kaupandi gaf sig
fram. Björnson sýndi honum eign-
ina, en til þess að vera öruggur um
að kaupandinn teldi sig ekki seinna
svikinn, lagði hann aðaláhersluna
á að sýna allt sem aflaga fór og
draga fram ókostina. Það varð til
þess, að maðurinn hætti við kaup-
in. Þau sátu því uppi með Aule-
stad, en með aðstoð góðra vina
tókst að bjarga öllu.
Björnson átti konu sinni margt
að þakka. Hún sá um að hann hefði
vinnufrið. Hún létti af honum öllu
umstangi og truflunum. Hún tók
á sig að vera húsbóndinn á heim-
ilinu. Hún sá um allt reiknings-
hald, hún skrifaði öll viðskiftabréf
og ráðsmaðurinn ráðgaðist um allt
við hana. Heimilisstjórnin kom og
öll á hennar herðar. Ef þau ætluðu
að ferðast, sá hún um allan undir-
búning, Björnson þurfti ekkert um
það að hugsa. Það kom einnig í
hennar hlut að mestu leyti að
sinna gestum, og þeir voru margir.
En auk þessa endurritaði hún öll
handrit hans, áður en þau voru
send til prentunar. Skáldsöguna
„Pá Guds veie“ endurritaði hún sex
sinnum og suma kafla hennar níu
sinnum, eftir því sem hann stryk-
aði út og breytti
Hún taldi þetta ekki eftir sér,
því að það var hennar æðsta unun
að lifa fyrir hann og skáldskap