Lesbók Morgunblaðsins - 18.09.1960, Qupperneq 5
LESBÓK MORGlfNBLAÐSINS
449
ir eftir skotvígi frá hernámsárun-
um. Þessi klettaröðull hefir náð
nokkuð fram í mýrina, en nú verð-
ur ekki lengur séð hvernig áður
hefir verið umhorfs þarna á sjávar-
bakkanum, vegna mikils jarðrasks,
sem þar hefir farið fram.
Fyrir mörgum árum var ráðist
framan á klettaranann og hann
brotinn niður, til þess að fá þar
efni í gatnagerð. Ekki þótti þetta
efni gott og var grjótnám bæarins
þá flutt inn fyrir Elliðavog. Árið
1949 þurfti á nýum grjótnámum að
halda og voru þá gerðar rannsókn-
ir á ýmsum stöðum. Upp úr því
var svo aftur hafið grjótnám við
Viðeyarsund, en nú var farið niður
í fjöru og brotið framan af sjávar-
klettunum. Þarna er grjótið þann-
ig, að ekki þarf að mala það, því að
það hrynur sjálft sundur í smá-
mola. Síðan hefur verið unnið í
þessari grjótnámu og hefir sjávar-
bakkinn verið skertur svo mjög, að
þarna er komið stórt vik inn í
hann, með sléttum botni frá flæð-
armáli.
Hér er öllu umturnað, en mér
sýnist sem mýri muni hafa verið
fyrrum neðan við Grjóthól og
klettaranann og mundi þá sá veg-
arkafli hafa verið verstur yfirferð-
ar, því að vatn hefir komið undan
hólunum og gert þar dý og smá-
tjarnir. Þarna hygg eg að Vatna-
garður hafi verið.
Nú er nafnið alltaf haft í fleir-
tölu og talað um Vatnagarða, og
þetta örnefni flutt inn að tjörninni
hjá Kleppsspítala. í landamerkja-
lýsingum er alltaf talað um Vatna-
garð, og að Líkavarða sé skammt
fyrir sunnan hann. Það nær auðvit-
að engri átt að Líkavarða — landa-
merkjavarðan — hafi verið inni á
Skafti, en þar hefði hún átt að
vera, ef Vatnagarður væri hjá
tjörninni.
Eg held að „vötn“ í þessu nafni
merki aðeins blauta mýri, þar sem
eru uppistöður og smápollar. Aust-
ur í Ölfusi heitir einn bærinn Vötn,
en þar eru engin vötn, heldur smá-
tjörn og mýrar. Hafi nú fyrrum
verið þannig umhorfs þar sem nú
er vesturhlutinn af grjótnámunni,
og að þar hefði ekki verið hægt að
komast yfir þurrum fótum, þá má
vera að staðurinn hafi kallast
Vötn. Síðan hafi svo verið hlaðinn
göngugarður yfir mýrina og hann
fengið nafnið Vatnagarður.
Mér þótti sýnt, að ef þessi álykt-
un væri rétt, þá hlyti Köllunar-
klettur og Líkavarða að vera þar
skammt fyrir sunnan (eða austan,
sem réttara væri að segja).
Nú vill svo til, að rétt fyrir inn-
an grjótnámið skaga tveir klettar
fram að sjónum og eru nokkru
hærri en umhverfið. Á öðrum
þeirra er fuglaþúfa, en á hinum
hrúgald nokkurt gróið. Skammt er
á milli klettanna, ekki nema um 25
metrar, og niður að víkinni á milli
þeirra er snarbrött brekka, en
nokkuð gróin á köflum.
Flakið aí „Geir“ í íjörunnL