Lesbók Morgunblaðsins - 20.10.1963, Qupperneq 10

gera engan greinarmun á fag-
vinnu og einhverjum mynda-
kassa í Tivoli eða á Ráðhús-
torginu í Kaupmannahöfn.
— I»að er ósköp eðlilegt.
Fólk hefur svo gaman af að
eíga myndir af sér á Ráðhús-
torginu, hafa hana á kommmóð
unni hjá sér. >að eru svo marg
ir sem koma í heimsókn.
— Er það ekki úreltur hugs-
unarháttur?
— Jú, fyrir löngu. En menn
nota líka gamla bíla þótt þeir
séu úreltir.
— Já, mikið rétt. Við sætt-
um okkur samt ekki við þenn-
an hugsunarhátt. Hér eru kom-
in blöð og tímarit, sem prenta
góðar litmyndir. Blaða og tíma
ritaútgáfunni hefur faríð mjög
fram hér síðustu árin. Ætti
ekki þankagangurinn að breyt-
ast með nýjum tímum?
— >að má sjáifsagt til sanns
vegar færa — að svo ætti að
vera. En takið þið mikið af
þessum litmyndum, sem nú
orðið sjást í vikuritum og öðru
slíku?
— Já, við erum mikið í þvL
Líka bíóauglýsingunum. Við
vinnum þær að töluverðu
leyti. — En þig vantaði ljós-
myndara, er það ekki?
— Jú, mynd í símaviðtal . , a
má ég tala við hann Leif?
— Já, gerðu svo vel.
— Leifur.
— Lesbók Morgunblaðsins,
Viltu ekki taka mynd af hon-
um Oddi fyrir okkur?
— Ég veit ekki hvort hann
kærir sig um það.
— >ú sendir reikninginn svo
með myndinni.
SIIUAVIÐTALIÐ
Tveir v/ð /jósmyndun
Er annars mikið af auglýsinga-
teiknurum í bænum?
— Já, þeim fjölgar stöðugt.
Flestir læra á Norðurlöndum
og í >ýzkalandi.
— Og þeir hafa nóg að gera?
— Hver er það, sem ekki
hefur nóg að gera nú á dögum?
— Já, ég segi það með þér.
— Og samt á maður aldrei
pening. En við erum nýbyrjað
ir, þú skilur og verðskráin hjá
okkur er helmingi lægri en á
Norðurlöndum þar sem mynda
taka er samt einna ódýrust.
Samt ... — ... samt finnst
kúnnum myndatakan dýr?
— Já, það er einmitt það,
sem ég ætlaði að segja. >eir
eru furðu margir, sem enn
en svona eru þeir nú sniðug-
ir fyrir vestan.
Jæja, þessi plata er saimin
eftir sömu uppskrift og
hinar fyrri, þó er síðara lag-
ið hesldur láflegra.
>au Paul og Paula sungu
fyrst saman á skólaskemant-
un og síðan inn á fyrr-
greinda hljóaniplötu „Hey,
Paula“ og urðu fræg í dæg-
urlagaheiminum, hafa kom-
ið frain á skemim,tunum í
flestum fylkjum Bandaríkj-
anna og fóru meira að segja
í hljómleikaferð til Evrópu,
og vöktu náttúrlega alls-
staðar mi'kla hrifningu.
essg.
giftingarmyndina — og áttræð
ir með fertugsmyndina — í
hæsta lagi.
— >að er vegna þess að
menn átta sig ekki fyrr en
um seinan svo að enga mynd
er hægt að taka.
— Nei, það er af því að
menn eru svo ungir í anda.
— Jæja, þú um það. >ú get-
ur ekki viðurkennt þetta frek-
ar en aðrir.
— Ertu búinn að raka af þér
skeggið?
— Hví spyrðu?
— >að skrjáfar í símatólinu
hjá þér.
— Hvaða rakspíra notar þú?
— >að er svo fínt nafn á
honum að ég get ekki borið
það fram.
— Vertu ekki að reyna það,
en ég finn lyktina í gegn um
símann. Hvaða mynd á ég
annars að taka fyrir þig?
— Mynd í símaviðtal í Les-
bók. Er annars nóg að gera?
— Já, meira en það.
— En þú ert ekki einn?
— Nei, við erum tveir,
Leifur >orsteinsson rekur fyrir
tækið með mér. Hann lærði
auglýsingaljósmyndun í Dan-
mörku. Konan hans lærði þar
lika auglýsingateiknun, Frið-
rika Geirsdóttir. Hún vinnur
töluvert fyrir okkur, því að
við þurfum mikið á slíkri
vinnu að halda.
— >ið fullvinnið þá auglýs-
ingar?
— Ekki við sjálfir. Við tök-
um myndir, en við getum séð
um að láta fullvinna hlutina,
höfum samband við flesta aug-
lýsingateiknara bæjarins, ef
svo mætti segja.
— >etta fer mikið í vöxt —
að láta vinna auglýsingar — á
ég við.
— Já, enda sést það á blöð-
um og tímaritum. >au hafa
mikið breytzt hvað þetta snert
ir síðustu þrjú- fjögur árin.
Finnst þér ekki?
— Jú, það er satt. Mætti
samt gjarnan vera meira.
Paul and Paula:
Something old, something
new / Flipped over you.
Frá því að þau Paul og
Pauila sungu inn á sína
fyrstu plötu „Hey, Paula“,
fyrir tæpu ári hafa þau sung
ið inn á hverja plötuna á
fætur annarri, sem metsölu
hafa náð, þó söngurinn sé
hálf vellulegur og lögin
nauða ómerkileg.
Textarnir í lögunum
þeirra ganga allir út á ást-
ina oe látið í það skina að
Pálil og Pála séu kærustupar
en hún er raunverulega trú-
lofuð einihverjuim öðrum
gæja og hann annarri skvisu
„>að er erfitt að svara
hver sé uppáhaldsmatur Pét
1 urs. Honum þykir allur
i matur góður. Ég bý minn
, mat til fyrir manninn og
bömin með tilfinningu,
'i „með ást og umhyggju“, og
1 þess vegna verður upp-
i skrift mín ekki fullnægj-
andi, þar eð ég gef ekki
upp vog né mál. Fyrst og
1 fremst finnst Pétri bezt
i „Mömmusteik", lambalæri
' eins og flestum karlmönn-
um.
! Hér er svo ein af hans
i beztu máltiðum:
J Kjúklingar, læri og
bringa stráð salti og hvít-
' lauk, steikt á pönnu í ís-
' lenzku smjöri. Síðan sett í
I aluminíumpappír og látin
|, í heitan ofn, ca. hálfa klukku
stund.
! Sósa: í soðið sem kom á
i pönnuna og sem er í papp-
i írnum set ég í pott og bæti
í sýrðum rjóma (sour prem),
hvítlauksdufti eftir smekk
’ og papriku ca. 1 tsk.
i >ar sem íslenzkir svepp-
1 ir eru þeir beztu fáanlegu,
| sem sagt 1. flokks, þá sneiði
i ég þá niður og steiki við
hægan hita og set út í sós-
j una.
i Einnig er borið með soð-
in hrísgrjón, blönduðum
rúsínum, sem búið er að
J koma upp suðunni á. >eg-
i ar þau eru borin fram er
J stráð yfir þau smátt skorn-
1 um möndlum. Með kjúkl-
i ingunum má líka bera fram
1 venjulega karrý-sósu, sem
I nokkrum brytjuðum möndl
I um hefur verið stráð yfir“.
— 12812.
— Myndiðn.
— Oddur?
— Já, það er hann.
— Lesbók Morgunblaðsins.
— Blessaðir og sælir.
Hver er
uppáhaldsmatur
eiginmannsins
Spurningunni svarar frú
Bára Sigurjónsdóttir, eigin-
kona Péturs Guðjónssonar,
Drápuhlið 36.
,
— Viltu taka fyrir okkur
mynd?
— Alveg guðvelkomið.
— Gott.
— Hvenær.
— Strax.
—■ Af hverju strax?
— Af því að við þurfum að
fá hana strax.
— Allir eruð þið á síðustu
stundu með allt — ævinlega.
— Nú ekki skrifum við frétt
irnar fyrr en þær gerast — og
annað er eftir því.
— Jú, getur verið. En ef þú
ætlaðir að birta mynd af
ömmu þinni á áttræðisafmæl-
inu, þá mundir þú ekki hringja
og biðja um myndatöku fyrr
en daginn áður, þó þú hefðir
skrifað afmælisgreinina fjór-
um vikum áður.
— >á mundi ég birta mynd
af henni fertugri. >ú veizt, að
þegar menn éru fimmtugir,
birtist fermingarmyndin af
þeim, — sextugir eru þeir með
BRIDGE
Takmark varnarspilara er að
sjálfsögðu að sagnhafi tapi
spilinu. Til þess að svo megi
verða, reynir hann eftir
fremsta megni að gera sagnhafa
erfitt fyrir og villa fyrir honum
á allan hátt. Eftirfarandi spil er
gott dæmi um þetta:
♦ 643
•S Q Q
♦ KD 109 3
*ÁD10 9
* G 10 9 7 2 *85
»K5 ♦D G 8 7
♦ Á 8 2 ♦ G 7 6
♦ 8 7 3 ♦ D 6 5 2
* ÁKD
V Á 10 6 4 2
♦ 54
♦ K G 4
Suður var sagnhafi í 3 grönd-
um og Vestur lét út spaðagosa,
sem drepinn var heima. Sagn-
hafi lét því næst út tigul 5,
Vestur gaf og drepið var í
borði með níunni. í stað þess
að drepa með gosanum gaf
Austur slaginn og varð það til
þess að spilið tapaðist.
Augljóst er, að sagnhafi get-
ur auðveldlega unnið spilið ef
Austur drepur með gosanum,
því þá gerir hann tigulinn góð-
an og á innkomu á lauf í borði.
>ar sem Austur drap ekki,
áleit sagnhafi, að Vestur ætti
gosann. Lét hann því út spaða
úr borði og drap heima. Næst
lét hann út tigul 4, Vestur gaf
og tían var látin úr borði, en nú
drap Austur með gosa. Austur
lét nú út hjarta og sagnhafi
gat ekki unnið spilið, því tig-
ullinn í borði var ónýtur. Að-
eins ein innkoma (laufa ás)
var í borði, en það nægði ekki,
meðan tigul ásinn var hjá Vest-
ur.
Austur villti þannig fyrir
sagnhafa, að hann tapaði auð-
unnu spili.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
30. tölublað 1963