Lesbók Morgunblaðsins - 23.05.1965, Blaðsíða 15

Takk fyrir alla tryggðina,
þó trúin færi í hundana!
Séra Halli segi mér
að sankti Páll og Lucifer
tryllist við mitt trúarbrjál
og togist á um mína sál.
Það kemur ekki mál við mig.
mega ei fleiri vara sig,
hrapi mestur heimsins fans
hvort sem er til andskotans?
Klukkan er margt. Öllum líður bæri-
lega og — Ingibjórg að verða albata.
■— Ef skip skyldi koma snemma (eða
hvenær sem er) vildir þú miskunna
mér með einn balla af pappír. Ég er
með þér þó ég sé skussi. Björn hefir
nú hviorki hús né pappír og Lýður
drepst því líka, en Ljósið kafnar.
Konan og krakkarnir blessa þig, kyssa
þig, en ég pressa þig bara ég ei missi
þig!
Gleðileg jól!
Þinn gamli vin
Matti.
(Brot úr bréfi)
Á 1. sumardag 1891.
Elskan mln sem aldrei brást,
alla þína trygigð og ást
þakkar hann maerðar-Matti.
Sólargeisla sendi þér
sá sem löngum vanur er. —
E g gríp nú eina örk, sem ég ætla
þér, sem ert einn af þeim gömlu ó-
dauðlegu, sem ég á eflir.
Það er skrítið, hvað ég ekki verri
manneskja get átt neyðarlega fáa vini
síðan ég fór að eldast! En svona fer
veröldin með fleiri eða flesta.....
Hér hakka allir i sig höfrungakétið
*— nema ég; tíðin er einstök, nú orðið
fiskvart úti í firðinum; öll skip komin,
sem von var á, og' Grána á Siglufirði.
Það er leiðinilegt hvað seint þú kemur.
Nú myndi ég þiggja ofurlítinn viðbæti
hjá þinginu, því tekjur hrökkva með
engu móti til. Kæmi ofurlítil bænaskrá
þess efnis einhvers staðar frá, er ekki
ómögulegt að ég fengi eitthvað — svo
sem 500 kr. á ári. Annars færi eins og
forðum og enginn fengi neitt.
Það er satt, hér liggur miði í skúff-
unni, sem ég í flug'hasti skrifaði þér
um daginn og ætlaði að senda með
Thyru, en hætti við; það byrjar með
þessari háfleygu vísu:
Kæra góða kempan fríð,
kvabba skal ég enn í gríð,
fákænn mjög í fjárkrókum:
fæddur skáld — á rassinum!
Mundu vinur, eftir fáein ár hætti ég
að ómaka Guð og menn, en þú tekur
þitt út _— í erfiljóðum — „og rúmlega
það“. Ég las yfir Laugalands-meyjum
lestur „Um menntun og frelsi forn-
kvenna í íslandi fram að siðabót."
Konan kyssir þig, krakkar blessa þig,
kýrnar krossa sig, kisa snuggar sig,
húsið hneigir sig, hesturinn brettir sig,
haninn herðir sig svo hænan drepur
sig'!
Akureyri 25. október 1892.
E lsku vinur! Ástarkoss fyrir allt
og allt og allt og allt !!!!
Með Rósu sendi ég þér afskriftirnar af
„Vesturförunum" og „Þjóðviljanum“,
sem ég á þessu auignabliki lauk við að
afskrifa — hefi ekki verið iðjulaus mteð
öðrum önnum og sorgum síðan þú fórst
— ég segi sorgum, þ.e.a.s. næringarsorg-
um, því oft hefi ég neitað mér um lán
eða líkn í vetur, en mig vantar bæði
kol og korn til hausts! Nú, það kluðr-
ast af einhvern veginn, þó öll sund
sýnist lokuð nú. Ég fór út á strönd og
fram í fjörð, en enginn vill lána póet-
anum með mörgu krökkunum — nema
Guð og Gunnarsson mín gamla hjálp
og lífsins von. Hjartans vinur, reyndu
nú að fá Hegel til að prenta leikina.
Forlagsréttinn máttu selja ef sýnist,
en ekki má ég gefa hann vegna erfingja
minna. Að hann borgi Douceur býst ég
ekki við, en telja má honum trú um að
minnst 1000 expl. seljist af leikjunum á
Islandi og Amerikiu, svo og á Norður-
löndum og Þýzkalandi, ef auglýst er og
duglega útsent. Ameriku-íslendingar
kaupa mikið af ísl. ritum orðið.
Ekkert að frétta nema dálitla síld
helzt hjá þér (allt of Mtið þó, eins og
vant er!) og einlæg logn. —
Ég sendi nafnlausa fréttagrein til fsa-
foldar, „Frá Akureyri“, og smurði þar
tilbærilega ofan á eina sneið handa
þér — og skal enginn sjá, að hún sé
eftir mig. Þú færð hana vist með Láru.
Bara skipgreyin ksemust nú klakklaust
út. Havsteen Jakob er að safna í gríð
samsljDtum handa Hovgaard. Clhr.
Havst. 25 kr. J.V.H. 15 kr. Jónassen 50
kr! Aðrir heldri menn 10 og niður í 5
og 1. — ég enga. Hann snuðaði mig á
Helga magra kassanum um 4-500 kr.
Cg hafi hann þær! Armars fékk hann
líka lofyrði í minni ísafoldargrein. —
Allt mitt hyski sofnað — himinninn
og jörð hrýtur, ég einn vaki — fæ óðar
en líður að sofna! — Guð varðveiti þig
og blessi þin störf og láti land og lýð
njóta enn í 23 ár eða lengiur!
Gleðileg jól!
Þinn garnli vinur
Matti.
Nú fer ég í mín Grettisljóð og ham-
ast — þau gera okkur báða ódauðlega!
Korn og kl»l kemur úr skýjunum og —
í jarðneskum smáskömmtum. Vertu ó-
hræddur um Matta, hann braskar eins
og hinir húsgangarnir! — sé Nellemann
í vandræðum með eina hömlu í hálsi,
þá skal ég miskunna mig yfir hann —
ef hann sendir mér sex krossa fyrirfram
og kóngsins kolakassa eins og hann er.
Rósa kemst ekki í dag fyrir logni.
Gú moren! og gleðilegt nýár.
Þinn gamli elskandi Hallfreður vand-
ræðaskáld.
Hagatagðar
Fyrsti húfræðingurinn
Sá fslendingur, sem talinn er hafa
farið fyrstur utan til búfræðináms,
var Þórður Þóroddsson (1736-1799).
Hann hafði áður verið djákni á Reyni
stað og síðan stundað nám við há-
skólann í K.höfn. Þórður dvaldist í
Sviþjóð árin 1773-1779 og stundaði
búnaðar- og náttúrufræðinám við há-
skólann í Uppsölum, en þar voru þá
haldnir fyrirlestrar um landbúnað.
Síðar var hann settur umsjónarmað-
ur með búnaði á Norðurlandi og leið-
beinandi í þeim efnum,
(Ól. E. St.: Þróun búvísinda.)
Þórarinn i Kotvogi
Hann bar mikla virðingu fyrir
Vídalínspostillu og kallaði hana al-
vöruna, en Passíusálmana kallaði
hann lærdóminn, en svo bætti hann
við og mælti: „En vegna Adamseðlis-
ins verða bæði gleðskapur og dikdak
að fylgja með.“
(Rauðskinna) I
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15
19. tbl. 1965