Lesbók Morgunblaðsins - 27.02.1966, Blaðsíða 13

• PK ÍW 5nOkkA WfcUMriAK
TAIKÍ1: HAHUÞ&WSOI*
ti'm seíib: sva eb í4c;t, /it/iis/aj/irr h/aiia/aj si sm
OK l)PP FRÁ PESSUH HlMNI, OKHEIVV Sti flNDLflNCR,
iN INH ÞHIDJI HIMINN SE ENN OPP FR’fl ÞElM, OK
HEIVR SÖ V'/E>EL'AlNN. OK 'A ÞEIM HlrtNt H'KQJUM
VÍR ÞENNfí STAÐ VERfl. EM LOÓS'ALFAR E/MIR HYCCOUAl
VER, /ÍT NÚ BVCÍV/ Þ'4 STA&t.
ÞA M£LTI CflMCLERi: \\mC,(ÍT-
IR PESS STflOflR, Þ'fl £R SUKT-
/JRl-OCI JSRENNIK HlMIN ok
JÓRÐ ?
þfl HÆLVGAMiLm: MVflOflN KENR VINDR? HflMM £R
STERKR'Sí/hATHANH HflMM HR/íRH?5TÖR HÖP, OK
HANM ÆS/R ELD. EMSVfl STERKR $íM HAMNER.ÞA
n'fl EiCI SJA HflMM; þv'/£R HflMM VMDflRU/J/l S/TflP-
flÐR. í>/3 SEGIR H'flRR:
sen her íeöir;
tíR/t$VELGR HEIT/R,
£S StTR A H/MIMS ENDfl,
JÖTUNN 'i ARMflRHflM.
/1F MflMS VÆNGJUM
KVEÐA VIND KONft
flLLfl MíNN VFIfí.
ÞAD KftNN ÍK VEL SECJfl Þ'ER. ’fl MOR£>ANV£RÐl)M
H/MIMS EMDfl SITR JÖTVMN i’fl, £R HEÆSVELCR
HElf/R. HflMM HEFIR ARMflRHflM. £MEJ? HflMM ö£/M-
/R FÍ.UC, AÝI WWDfl VINDflR UNDAH MNQJUHMNS,
P'A M/íLTí GflNQLERl: HVÍ SKILR SVfl ÞHKlT. flT SUM-
flR S/TflL V£Rfl HE/ri; £M VETR KALDR ?
H'flRR SEGIR; EIGIMUNDl SVfl FRÖÐR /fflí>RSPV/?Jfl,
l>V/ flT WTTfl VrfUALLlR ATSEGJA.EN EF ÞÚElNN
,£R7 ORÐIMM £Vfl F'flVlSS, AT EICI tíEFlR ÞETTfl
tíEYRT, þ'a vil ek þö pat VEL VJRÐA.At tíGLDR
SPVm ÞÚEITTSINN 'OFRÓÐHQA EM t>ú <TflNC/R
J.ENGR DUUOR ÞESS, ZR SKVLT £R flT V/T/J.
SVASUÐR tíEITIRS'A.ER FADlR SUMARSER.OK
ER HANN S'£LL‘iFRiSVA ATflFHflMS HEITI ER ÞflT
KflUflT SV^SLiqT, ER BúTTER.
EM FflÐlR VETRflR ER ÝAIlST KflLtflDR V/MDLJÓMI £Ðfl VIN-
SVALR. HANN ER vflSAÐARSON, ÖKV/ÁRU ÞEIR flTTUNGAR
qRIMMIR 0K SVAllRJbSTADlR, OK HEFIR VETR ÞElRASKAPU
LVNDt.
með reglulegu millibili lista yfir nýjar
bækur, er söfmmum berast. Hér hefur
þessu enn ekki orðið við komið, en í
stað þess eru nýkomnar bækur látnar
hafa nokkra viðdvöl í sérstökum hillum
á bökagangi innan við lestrarsalinn, áð-
ur en þeim er dreift um safnið eftir
efnisflokkum. Með þessu er þeim, sem
vilja, gefinn kostur á að fylgjast með
því helzta, sem safninu berst.
IX.
E inn er sá háttur, sem hamlar
verulega eðlilegri nýtingu safnsbóka, en
það er skortur á sætum fyrir þá, aem
nota þurfa bækur safnsins á lestrar-
sal.
Eins og nú háttar, hafa stúdentar sér-
lestrarstofur á fáeinum stöðum, ýmist
í háskólabyggingunni sjálfri eða ann-
ars staðar, og eru þær allar góðra
gjalda verðar. En í lestrarsal bókasafns-
ins ásamt hliðarherbergi eru aðeins 40
sæti. Námi stúdenta í sumum fjöl-
mennustu greinunum, þ.á.m. læknis-
fræði, er svo háttað, að þeir lesa fyrst
og fremst sínar eigin námsbækur og
þurfa lítið til safnsins að sækja um
bókakost. Hafa nú í vetur um 25 sæti
verið bundin við slíka notkun, og eru
þá aðeins afgangs 10-15 sæti handa
þeim, sem nota þurfa bækur safnsins
á lestrarsal lengri eða skemmri tíma í
senn. Heildartala stúdenta er hins veg-
ar um 1100, og má því ljóst vera, að til
stórvandræða honfir um lestraraðstöðu,
og hefur ástandið í því efni aldrei ver-
ið verra en í vetur. Þessu til bjargar
Ihefur einkum verið bent á þá leið, að
stúdentar fái að sitja á hátíðasal við
lestur, þegar hann er ekki frátekinn
til annarra þarfa, svo sem prófa og fyrir
lestrahalds. Til þess þyrfti ekki að gera
á honum neinar kostnaðarsamar breyt-
ingar að svo stöddu, borð og stólar
þurfa að vera þar til staðar hvort sem
er vegna prófa, og í frarhkvæmd yrði
notkuninni þannig hagað, að stúdentar
læsu þar fyrst og fremst sínar eigin
námsbækur, en auk þess bækur af safn-
inu, sem þeir tæku sjálfir með sér upp
gegn kvittun. Ætti þetta að létta svo á
salnum niðri, að sætarými fengist þar
fyrir þá sem mest nota bækur safns-
ins.
X.
I lögum um Lbs. frá 1949 er mælt
svo fyrir, að haldið skuli uppi sér-
stakri skráningarmiðstöð fyrir Lbs.,
Hbs. og sérfræðibókasöfn og megi fela
Hbs. forstöðu hennar að fengnu sam-
þykki háskólaráðs. í athugasemdum
kemst nefnd sú, er undirbjó lögin svo
að orði:
„Með skráningarmiðstöð notast bóka-
kostur safnanna að fullu, hvar sem
bækurnar eru varðveittar. Menn geta
gengið að skránni og fengið þar yfirlit
um bókakost safnanna og gengið síðan
að bókunum, þar sem þær eru. Auk þess
sem þetta fyrirkomulag tryggir hina
fyllstu notkun bókakosts þess, sem til
er, stuðlar það einnig að hagkvæmri
meðferð þess fjár, sem til bókakaupa
er varið, og kemur í veg fyrir óþörf
kaup sama rits til tveggja bókasafna
eða fleiri“.
í>au 16 ár, síðan þessi lög voru sett,
hefur þörfin fyrir skráningarmiðstöð
vaxið stórum, ékki sízt á sviði raunvís-
inda, og gera menn sér nú sterkar von-
ir um, að innan fárra mánaða verði
unnt að ráða bókavörð með raunvís-
indaþekkingu, er hafi aðsetur í Háskóla-
bókasafni og vinni að slíkri samskrán-
ingu fyrst og fremst.
XI.
Að lokum þetta: Háskólabókasafn
hefur dregzt aftur úr í framfarasókn
háskólans. Átaka er því þörf til að
vinna upp það, sem tapazt hefur. En
ekki nóg með það. Áætlun um mikla
fjölgun háskólakennara á næstu árum
og fyrirsjáanleg stórfjölgun stúdenta
kallar á framsýni og fyrirhyggju um
framkvæmdir í þágu hinna vísindalegu
bókasafna. Vert er og að leggja á það
megináherzlu, að efling bókasafnsins
er um leið efling sérhverrar deildar
háskólans. Af þeirri staðreynd má draga
einfalda ályktun: allir háskólamenn
ihljóta að ganga sem einn maður að þvi
nauðsynjaverki að stórauka ritakost og
notagildi bókasafnsins. I>á mun og vel
fara.
27. febrúar 1966
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 13