Lesbók Morgunblaðsins - 21.08.1966, Blaðsíða 7

Bók úr safni Groliers.
A Frakklandi eru tvær konur með-
e’. frægustu safnara á 16. öld. Diane de
I’oitiers (1499-1566), vinkona Hinriks
II. Frakklandskonungs, var bókasafnari,
og eiginkona þessa sama konungs,
Katrin af Medici, var það einnig.
Medici-ættin ágættist meðal annars af
góðum smekk á bækur. Katrín átti um
4-5 þúsund bindi bóka og handrita á
flestum iþjóðtungum. Deilur urðu um
skipti þessa safns að henni látinni, en
því var bjargað af einum ágætasta safn-
ara Frakka, Jacques Auguste Thou,
barón (1553-1619). Hann var sagnfræð-
ingur og stjórnmálamaður og sankaði
að sér urmul bóka að þeirrar tíðar mæli-
•kvarða, alls um 8 þúsund bindi. Einn
írægasti franskra bókasafnara á 16. öld,
var Jean Grolier de Servin (1479-1565).
Hann var sendifulltrúi á Ítalíu og kynnt-
ist þar hinum fræga prentara Aldusi
Manutíusi. Hann mótaði mjög smekk
Frakka fyrir fagurlega bundnar bækur.
Grolier-bókband er í mjög háu verði, þá
sjaldan slík bindi eru föl.
Á Englandi myndast háskólasöfn við
(hinn stórkostlegi), hertogi í Firenze.
háskólana í Oxford á 14. öld og
Cambridge á 15. öld. Humprey hertogi
af Gloucester átti ágætt safn bóka. Hann
var í tengslum við ítölsku húmanistana
og gaf Oxfordsafninu bækur sínar og
handrit á 15. öld. Sir Thomas Bodley
(1545-1613) var diplómat og safnaði bók-
um af miklum ákafa. Hann er frægastur
fyrir safn það, er hann stofnaði til við
Oxfordháskóla, og ber nafn hans; stofn-
að 1598. Hann hafði umboðsmenn víða
um Evrópu til bókakaupa og gaf safn-
inu meðal annars 1300 handrit. Þetta
safn var opnað til almenningsnota 1602.
Meðal skozkra safna er Háskóiasafnið í
Glasgow elzt, stofnað 1453.
Bók, sem bundin var inn fyrir Diane
de Poitiers og Hinrik H. Frakkakonung.

■ ■■
WmmMm
Blað úr bænabók Maximilians keisa ra. Albrecht DUrer gerði teikning-
arnar á spásssíunni 1515.
Hagalagðar — Hagalagðar
KOLEA HÉR
Ásmundur hét maður og bjó á
Auðbjargarstöðum. Þetta var á þeim
árum er sauðir voru seldir á fæti og
fluttir til Englands. — Stundum
þótfi það við brenna, að með sauð-
unum slæddiist ein og ein lambgota,
eða jafnvel mylk ær ef hún var ung
og feit. Algeldar ær munu hafa ver-
ið teknar með sama verði og sauð-
ir.
Nú rekur Ásmundur sauði sína á
markað á Húsavík oig átti að vigta
þá þar. Þegar vigtarmaður og við-
takandi sauðanna yfirlítur hópinn,
verður honum starsýnt á kind eina
kollótta, grípur hana og fer um hana
höndum. Þá segir Ásmundur, fullur
furðu: „Nei, Kolla hér og Kollur
heima!“
Árbók Þingeylnga.
tJtsvarsskránni stolið.
Það vildi til um veturinn, er nið-
urjöfnunarskráin hafði verið lögð
fram á bæjarþingstofunni, að
skránni var stolið af einhverjum
þorpara. Var talsvert þref um það
hver bæri ábyrgð á skránni, en bæj-
arfulltrúar lýstu því yfir einum rómi
að skráin væri algerlega úr þeirra
ábyrgð frá því þeir hefðu sent hana
yfirvaldinu á löglegan hátt.
(Arbækur Reykjavíkur 1864)
Hvar er sálin?
Hallur lögréttumaður Bjarnason er
sagður hafa verið harðlyndur maður
og lítt þokkaður. Því var hann kall-
aður Hallur harði. Við útför hans er
sagt, að Magnús lögmaður Björnsson
væri ölvaður. Þá kvað hann vísu
þessa til ekkjunnar:
Kroppurinn leggst í kistu af tré.
Kann ei lengur bramla.
En hvar ætlarðu að sálin sé,
seima þöllin gamla?
(Sýslumannaæ vir).
Illt er aS biðja . . .
Eftirfarandi stöku orti Daði fróði
eitt sinn er illa lá á honum.
Illt er að biðja opt um lán,
illt er að vera hrakinn,
illt er að þola eymd og smán,
illt er að vera nakinn.
Daði var allvel skáldmæltur, en
mörg Ijóð hans eru bölsýn, enda átti
hann við fátækt og skort að berjast
alla æfi, og saknaði þess sárt, að hann
var ekki til mennta settur, en hæfi-
leikarnir ágætir og samsvöruðu ekki
lífskjörum hans. Æfiferill hans er
raunasaga gáfaðs alþýðumanns, er
lifið lék hart, en varð þó þjóðkunnur
fræðimaður. Hann varð úti 1856, 47
ára gamall. (H. Þ.)
(Blanda)
HETJAN GUÐRtN.
Þá sögu man éa eftir Steingrimi
(Thorsteinsson), að mannskaoa a sjó
hafði að borið á Alftanesi, og fór sr.
Arni (Heigason) að segja exkjunni.
Henni varð þá að orði: „Kn að fjand-
inn skyldi kenna honum að fara í
nýja skinnstakkinn í rnorgun" Síra
Árni kyrpti saman augunum (Stein-
grimur lék það) og sagði fastmælt-
ur: „Mikil hetja ert þú, Guðrún.“
(N. Kbl.)
21. ágúst 1966
LESBOK MORGUNBLAÐSINS 7