Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1968, Page 16

~á ðv* b® H/l u po LoCiM/J
1 3. f
’jrJU- HLEYPf? BÚMIR
rfe'pl* F R/E 5K5M MT LJNJM —v—
peirfl S'PK.
iTHtJOU
1 n iifruíii
MBT«A Hturi iTflFUR Kássfl Kyrrð >
H£lM - SK’lfiÐ PÝK- i e> BflfJD- i|EF|R
HYííiTD sri l T O FO N
Kíyyodj TotJN
E R L • T IT- ILL T FIUU ULfíV- R R.
LffTlÐ MflP
SPM- HUX M’hl- F)©l A1 /T*** o P fl Uflf
tftoÐ iUúfl (g 'B 0 Ý fí ,7
Hók- /N n * s / H L- RUP ífhm- úift
J)ýM' ritjov í'íúl1 ZPDIKL
QfíftQH úflBB
Smr- e KTK r u ítflÚKif M ftJH SffMHli ÍKSÓT
MflT F/CÍ>R LEM -4 (flMHLl ►
róHw Mi'Rfl- KflLDfl l'»k fíny HLur- DtrKKAlt J
t nr- 1 N N HÆfl vuLieCi jTElfl
S lf>R Kfl»l * ► Htíóp SK.5T. FLÓ'ítfq HflLS QU- ÓMfl
JNVKTi; VflTN ÓHRf'fl iNDl FlSK-
$U^ -fv/£iR £/NÍ L-a B LbM
nee- MEiJN L eir 6f?T ÓT
flf/ÍTI raem EÍMS
JVlP- RÐ
ÍVIF- JiýRlÐ J)ÝR-
' Lausn á síðustu krossgátu
BRIDGE
Eftirfarandi spil er frá leiknum milli
Frakklands og N.-Ameríku í síðustu
heimsmeistarakeppni.
Sagnir gengu þannig:
1 Lauf Pass 1 Hjarta 2 Tíglar
Pass Pass 2 Spaðar Pass
2 Grönd Pass 3 Hjörtu Pass
4 Hjörtu Pass Pass Pass
Norður.
A 9-2
V Á-9
4 D-7-3
* Á-G-6-5-4-2
Vestur. Austur.
A K-7-4 A D-10-8-3
V 4 V G-10-6-3
4 K-10-9-4-2 4 G-8-6
4-2 A 9-3
A K-8-7
Suður.
A Á-G-6-5
V K-D-8-7-5-2
4 5
A DIO
Erlc Murray sat I Sunur og var sagn-
hafi í 4 hjörtum, og Vestur lét út tígul
ás. Nœst lét Vestur, eftir langa um-
hugsun, út laufa kóng. Þetta útspil
orsakar áð sagnhafi getur ekki nýtt
laufin í borði, því hann kemst ekki inn
í borðið eftir að trompin hafa verið
tekin af andstæðingunum. Spilið virðist
í fljótu bragði mjög erfitt, en Murray
fann þó ráð við þessari snjöllu vörn hjá
Vestri.
Laufa kóngur var drepinn í borði með
ásnum, spaði var látinn út, drepfð
heima með gosa og Vestur fékk slag-
inn á kónginn. Vestur lét út lauf, sagn-
hafi drap heima með drottningunni, lét
út spaða ás og trompaði því næst spaða
í borði með hjarta 9. Nú var hjarta ás
látinn út og þvínæst laufa gosi. Austur
trompaði með hjarta gosa og sagnhafi
lét spaða og sagnhafi, sem hafði þegar
gert sér grein fyrir spilaskiptingu Vest-
urs, trompaði með hjarta 8 og þar með
var spilið unni'ð.
Sagnhafi trompaði spaðann frá Austur
óhræddur því hann gerði sér grein fyrir
að Vestur átti ekki nema eitt hjarta í
byrjun Vestur hafði þegar sýnt 3
spaða, 3 lauf, 1 hjarta og átti mjög
sennilega 6 tígla eftir sögnum.
7 síðustu Lesbók eggjaði Árni Óla
Reykvíkinga lögeggjan að vernda
bœjarstœði lngóljs Arnarsonar í
Reykjavík svo að þar mœtti koma
við rannsóknum áður en fleira fœri
forgörðum en farið er á þeim stað,
þar sem bœr fyrsta landsnáms-
mannsins stóð. Kvað hann fast að
orði er hann lagði til að staður
þessi yrði friðhelgaður og höfuð-
borginni síðan falin varðveizla
hans. Lagði Árni Óla áherzlu á, að
brýnt vœri að þessari friðhelgi
yrði komið á staðinn áður en
minnzt er ellefu alda byggðar í
landinu.
1 viðtali hér í Lesbókinni sl.
haust drap prófessor Magnús Már
Lárusson á þetta sama mál. Lagði
hann þar til,
I að ellefu alda
H byggðar í
landinu yrði
■ minnzt með
I því að runn-
saka svo vel,
I sem jöng eru
PH pl á bœjarstœði
I I | I fyrsta land-
I námsmanns-
" M ins. Einhver
hreyfing mun
vera komin á mál þetta í borgar-
stjórn og er þess að vœnta að því
verði fram hrundið í samrœmi við
það sem þessir ágœtu menn hafa
lagt til.
Það liggur í hlutarins eðli, að
þegar minnast skal byggðar í land-
inu, er ekkert nauðsynlegra að gera
sér grein fyrir hvernig upphaf
þeirrar byggðar hefur verið. Og þar
sem örlögin liafa hagað því svo
furðulega, að bœj arstœði fyrsta
landnámsmannsins er í hjarta
höfuðborgarinnar, og verndarhendi
hefur verið haldið yfir því í ald-
anna rás, þá œttu ráðamenn ekki
að þurfa mikillar brýningar til að
hefjast handa. Hamli fjárskortur
framkvæmdum, trúi ég ekki óðru
en landsetar Ingólfs mundu margir
hverjir láta eitthvað af hendi
rakna.
Þegar hugsað er til elztu byggð-
ar í landinu og frumsögu íslend-
inga, hörmum við það oft, að ekki
skuli vera til meiri sýnilegar
minjar um fyrstu byggðina en raun
ber vitni. Það er til dœmis leiðin-
legt að geta ekki gefið gestum, sem
til landsins koma, lifandi hug-
myndir um það hvernig menn
bjuggu hér á landi á öndverðri
söguöld. Mér varð þetta einkar vel
Ijóst er ég horfði og hlýddi á þátt
Harðar Ágústssonar í sjónvarpi
fyrir rúmri v'.ku. Hann lýsti svo
skýrt fátœkt okkar á minjar
fornra bygginga en dró upp Ijós-
lifandi þau brot, sem til eru og
hœgt er að fá fram sé öllu til skila
haldið.
Mér kom það til hugar, þegar
Hörður var að setja saman sögu-
aldarbœinn úr þeim brotum, sem
hann hefur tínt saman úr ýmsum
áttum, að gaman væri að láta reisa
slíkan bæ eftir fyrirsögn Harðar
og undir hans stjórn. Tillaga um
sögualdarbœ hefur komið fram hjá
nefnd þeirri sem undirbýr hátíða-
liöld í tilefni af ellefu alda byggð í
landinu og er á vegum þeirrar
nefndar unnið að þessu máli. Þess-
um bœ mætti kannski koma fyrir
hérna við vestanvert Aðalstrœti,
þar sem talið er að bœr landnáms-
mannsins hafi staðið. Auðvitað
yrði sögualdarbærinn ekki reistur
fyrr en að loknum svo ítarlegum
rannsóknum á bœjarstœði Ingólfs
sem föng eru á. Þœr rannsóknir
kynnu ef til vill að leiða eitthvað
nýtt í Ijós um gerð sögualdarbæja,
sem enn er á huldu.
Nú kann að vera að mönnum
finndist sögualdarbær ekki vel
staðsettur hér í Reykjavík og
illa njóta sín í nábýli þeirra stór-
hýsa, sem risin eru. Gœti ef til vill
farið betur á því að afmarka sér-
stakt óbyggt svæði í grennd borg-
arinnar fyrir slíka byggingu þar
sem einnig yrði þá rúm fyrir síðari
alda byggingar, sem vel gœti farið
á að koma fyrir á sama svœði.
Ef vel tœkist til um gerð slíks
bœjar œtti hann að geta sýnt
mönnum eins og í svip blœ þess
lífs, sem lifað var hér á landi í önd-
Framh. á bls. 15