Lesbók Morgunblaðsins - 22.06.1969, Síða 7

dæmjjausri niðurníðslu, þegar
við fengum það.
Helgi: Víð höÆðiuim miMia á-
nægju af því að setja það í
stand. Og ekki má gleyma gest-
unum uppi — á kyrrum sumar-
kvöldum, þegar við hvíldumst
eftir erfiði dagsins, fóru rott-
urnar á kreik á háaloftinu.
Hallidór: Nú emu iþær honfin-
ar.
Ólafur: Þoldu ekki músík-
ina.
— Hvað heitir staðurinn?
Ólafur: Þambaravellir í
lúðrasveit.
Helgi: Kiðaigil.
Halldór: Eitt laugardags-
völd hét það Guðríðarstaðir.
— Hjólið í Þurríðarþar. Er
það takniræinit?
Halldór: Það er eilífðarhjól-
ið — sem að vísu snýst elkki.
Helgi: Eir til að miinma oklkiuir
á hjartaveirinid.
— Æfið þið samvizJkuisam-
lega?
Halldór: Flesit kvöld.
Helgi: Það er kannski of
mikið sagt. En alltaf 3—4 simn-
iuim í vitou. Og aruk þess æfuim
við áður en við komiuim fram.
— Takið þið sönigirnn hátíð-
Xega?
Halldór: Ja. —
Helgi: Auðvitað gei’um við
það.
— Teljið þið ytotomr reiða,
uinga meran — hafið kamndki
huiglsjónir?
Helgi: Nei, ég theld ekki. Við
eruim dagfarsprúðir og sóttir
að kalla við guð og menin.
Ólafur: Við eruim hógværir
og 'höfum oktour ekki í framimi.
Helgi: Lífilð er harda glott.
Við erum á móti ofbeldi, viljum
ekki láta meiða neinn, angra né
græta.
— Hvað með sjálfsálitið? Er-
uð þið góðir skemmtikraftar að
eigin viti?
Halldór: Við höfum að
minnsta kosti haldið vinsæld-
um — og eftirspumin vex.
Helgi: Dæmist gæðin eftir
vinsældum erum við í meðal-
lagi. Frá tónfræðilegu sjónar-
miði eruim við ófaglærðir. Enig-
inn okkar 'kuinmi nótulr, fyrr
en Ólafur fór í Tónlistarskól-
ann í vetur.
— Hvernig er samkomulagið
ininbyrðis?
Ólafur og Halldór: Mjög gott.
Helgi: Afleitt. Og þó. Eins
og Ólafur sagði eruim við hóg-
værir menn með smáar Skoðan-
ir, svo að okfcur greinir ekki á
um neitt.
Halldór: Gott samikonraulag
hlýtur að byggjast á því að
taka þátt í lifi hvors aninars,
vera ekki bana saman í sam-
barudi við músíkina. Við fömm
út saimiain, töluim samian um ann-
að ein söng og tómlist, það styrk
ir miónaliinin.
— Nú vairsit þú að Ijúka stúd-
eratsprótfi frá Verzluinanskiólan-
uim, Ha'llldór. Hvað ætiar 'þú að
leggja sturnd á í Háskóiianum?
Halldór: Ég ætlaði í læfcnis-
fræði.
Helgi: Þátíð. Lokaniðuinstaða
Ihefur ekki femgizt.
— Ertu igóðuf.' ináimsmaður?
Helgi: Hann er ekkert vel
gefinn, hann er bara duiglegur.
— Hafið þið áh’Uga á pólitík?
Helgi: Við höfum pólitískar
Skoðanir, þó nú væri. En þær
enu ákaflega ómótaðar. Hvem-
ig ætti annað að vera með rétt
tvítuiga menn. Mér finnst raiun
ar mikill galli, að menm þurfi
endilega að koma sér upp mót-
uðum Skoðunum.
— Hvað hafið þið sent frá
ykkur margar plötur?
Ólafur: Ein fjögurra laga
plata 'feom í fyr-rahaust. Önnur
er í undirbúnimgi, einnig fjög-
urra laga. Þrjú laganma eru
ákveðin „Beatmúsík“ — eins
konar ádeila á slíka tegund
tónlistar.
Helgi: Legg í lófa, eftir Öm
Armarson. Lagið eftir Ólaf.
Ólafur: Þriðja lagið ,,Ég fer“.
Textinin eftir Helga.
— Fæstu við yrkingar?
Helgi: Eg hlýt að yrkja mér
til hugarhægðar. Nei, ef satt
skal segja þá !hef ég lítið fenig-
izt við slíkt. Ég er með óþjóð-
legri mön'num, því að ég 'hef
ekki einu sinni komið saman
'klámvísu.
— Einhver sérstök eftirlæt-
islög?
Ólafur: Nei, ætli það. Þegar
við förum að æfa nýtt lag og
kynnast því, finmst okkur gam-
an að því. Við reynuim að bæta
mýjuim lögúm við eins oft og
unnt er, en af Skil j anlegum
ástæðum verður ekki hjá því
komizt að fólk heyri stundum
sörnu lögin. Eimnig er erfitt að
fá g’óða texta. Við erum
krötfuiharðir í þeim efnum.
Þó eiguim við hauka í ýmsum
hornuim.
— Þið ætlið væntanlega að
halda áfram að sy-mgja saman?
Halldór: Meðan eftir okkur
er óskað og við teljuim otókur
geta boðið upp á eitthvað sem
við erum ánæ'gðir með.
Helgi: Auðvitað gerum við
kröfur til okkar sjálfra. Og
reynum að vamda texta, lög og
flutnimg. Ég er á þeirri skoð-
un, að grínvísurnar hafi átt
sinn þátt í að það hefur lifnað
mikið yfir fluitiniinginium. Við
gefum hver öðrum tækifæri til
að Sltína svolítið hver fyrir sig.
En auðvitað erum við fyrst og
fremst tríó.
— Og bjartsýnir?
Halldór: Við erum mernn lifs-
gliaðiir að eðlisifairi. Ég helid að
óhætt sé að segja að við 'horf-
uim björtum augum fram á veg-
inn og næstu gengisfellimgu.
h.k.
22. j'úiná 1969
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7