Lesbók Morgunblaðsins - 14.11.1971, Blaðsíða 15

Peter Frampton liefur nú yfirg:efið félaga
sína í Humble Pie og hyggst reyna fyrir
sér á eigin spýtur. Við stofnun hljömsveit-
arinnar fyrir tæplega þremur árum varð
allmikið f jaðrafok. Hún olli klofningu í
tveimur hljómsveitum sem þá voru mjög
vinsælar, en þær voru SmaU Faces og Herd.
Stofnendur hljómsveitarinnar voru: Steve
Marriott sem kom úr Small Faces, Greg
Ridley sem áður var í Spooky Tooth,
trommuleikarinn .lerry Shirley og loks
Peter Frampton, sem nú er liættur, en
hann var áður í Herd.
I»eir hafa svo haldið saman þar tU núna
og ekki verið vitað annað en gott sam-
komuiag ríkti innan hi.jómsveitarinnar. Haft
er eftir talsmönnum þeirra að skilnaðurinn
fari fram í fullri vinsemd. Frampton telur
sig hafa náð eins langt og honum sé mögu-
legt innan þess ramrna sem hljómsveitin
setur honum og þvi sé bezt fyrir aUa
aðila að hann hætti. Búizt er við, að vel
þekktur amerískur gítarleikari taki sæti
Framptons í hljómsveitinni bráðlega og
verður gaman að fylgjast með, hvaða áhrif
það mun lial'a á tónlistarflutning hennar,
því að ekki veröur þvi neitað að Frampton
hefur verið miidls ráðandi innan hljóm-
sveitarinnar.
Frá því að Himibie Pie var stofnuð liafa
þeir geíið út f jórar stórar plötur, allar
mjög góðar. Og núna einhvern næstu daga
er væntanlegt á markaðinn tvöfalt albúm
undir nafninu „Performance“, tekið upp á
hljómleikum í Fillmore East í New York og
verður það þá síðasta platan sem Peter
Frampton leikur á með þeim.
FRAMPTON HÆTTIR
Roger Oaltray og
Pe(e Townshend.
THE
WHO
The Who er orðin gömul og
rótgróin hljómsveit. Hún hefur
gefið út margar plötur sem
selzt hafa eins og heitar lumm-
ur um heim a-llan. Nú i síðasta
mán.uði ko-m út plata með peim
félög-um er ber heitið „Who's
next“. Hún er allfrábrugöin
fyrri h-ljómplötuim hljómsveiíar
innar, að því leyti að nú hata
þeir fleiri hljóðfæri en venju-
lega og aukahljóðfæraleikara.
Einnig stjórna þeir nú í fyrsta
skipti upptökunni algerle-ga
sjálfir og he-fur það örugglega
sitt að segja um útkomuna.
Þessi plata er rólegi'i en
flestar aðra-r plötiur hljómsveit
AFTURFÖR
Þegar litið er á sjónvarpsþátt „TILVERU", sem sýndur
var mánudaginn 25. október, verður maður fyrir sárum
vonbrigðum. Þátturinn var i flesta staði misheppnaður,
bæði frá hendi hljómsveitarinnar og etkki siður sjónvarps-
ins. 1 fyrsta lagi var hljóðupptakan sú lélegasta, sem ég
hef heyrt í íslenzkum popp-þætti. 1 öðru lagi tókst hljóm-
sveitinni aldrei að ná góðu valdi á tónlistinni né áheyrend-
um í sjónvarpssal, sem sátu eins og illa gerðir hlutir með
reykelsi í höndum. Er ég smeykur um, að hljómsveitin hafi
ekki fengið nægan tima í upptökunmi og þvi ekki getað
„hitað sig upp“, og þvi fór sem fór. Tilvera er mun betri
hljómsveit en þátturinn gaf til kynna, og er þvi hryggilegt
að sjónvarpið skuli, með afar iila gerðum sjónvarpsþætti,
verða til þess að skaða orðstór hljómsveitarinnar, sem þátt-
urinn örugglega gerir.
Það hlýtur að vera frumskilyrði sjónvarpsins að vanda
til slíkra þátta sem þessa, svo það spilli hreinlega ekki
fyrir þeim hljómsveitum, sem þar koma fram. Auðskilið
er, að fáir geta labbað sig inn í upptökusal, beint utan af
götu, fram fyrir sjónvarpsmyndavélar og leikið af
raunverulegri innlifun. Það þarf tíma til að skapa gott and-
rúmsloft í hljómleikasal.
arinnar og meira í henni, og
þarf þvi að hlusta töluvert
vandlega á ,hana til þess að
hægt sé að kornasí að raun um
allt sem þar er að finna.
Flest lögin eru efíir gi;ar-
leikarann Peite Townshend en
ei-tt er eftir bassaleikarann
John Entwistle.
Hljóðfæraleiikur er mjög
vandaður og að minu áMti hef-
nr hann aldrei vexið betri. 5íér
lega finnst mér bassaleíkurinn
hjá John Entwásíle ag troimnu
'leikurinn hjá Keith Moon vera
göður. Roger Daltray sfeilar
sönghlutverkinu vel að vanda
og einnig er gitarleiikur Pete
Townshends raijög smekklegTir.
Platan í hei-ld er þvi afbragð
og ein bezta plata hijómsveit-
arinnar til þessa.
Þótt Who sé-u frægir fyrir
góðar hljómplöttur eru þeir þó
enn frægari fyrir hljómleika-
hald si-tt. Framlag þeirra á
hljómleikum hefur alltaf verið
með því furðuiegasta sem sé?.t
hefur. Fáum eða engum hefur
tekizt að sfeapa betri „stemn-
in-gu“ á hljómieiikum en þeim,
og ber þar hæst hina óviðjat'n-
anlegu sviðsframkomu Pete
Towns-hends, en hann brý-tiur
oftast öli tiltæk hl-jóðfæri á
sviðinu í lolc hverra hljómleika.
Hinir eru einni-g rnjög tilþrifa-
miikiir á sviðinu og framkvæma
hina f-urðulegustu hluti sem
engum öðrum dytti í hug að
igera.
The Who er af mörgum tal-
in meðal albeztu rockhljöm-
sveita heims nú. Allir eru þeir
fyrsta flokks hljómlistarmenn
hver á sínu sviði, og ná ótrú-
lega vel saman, og hver sem á
þá hlýðir ke-mst að þvi að beir
flytja mjög vandaða tónlist',
þótt villt sé og hvergi er hægt
að finna neina aivarlega galla
þar á. Það sem þeir gera er
mjög vel unnið og afar sjald-
an er hægt að finna að upptök
um og pressun á plötum þeirra,
Hljóðfæri þeirra fél-aga eru
slík að annað eins bekktst
varla í hljómsveit í sama stærð
arflolcki. f Melody Ma-ker, út-
gefnu á síðasta ári, las ég grein
er sagði að Pete Townshend
væri með stærsta gitarmagn-
ara á Bretlandi, 2000 wöct, og
nú fyrir stuttu er þulur I
brezku útvarpsstöðinni Luxein
burg kynnti nýju plötuna
þeirra, sa-gði hann urn leið að
ný'lega hefði Pete fengið nýj-
an og stærri magnara og er sá
eitthvað á þriðj-a þús. wött og
vega magnarinn og boxin um
1600 kg.
Að lokurn má geta þess, að
síðus-tu stórhljómieikar sem
Who komu fra-m á, voru haidn
ir fyrir sunnan London 18. sept.
en þá léku þeir með mörgum
heimsfrægum hljómsveitum,
þar á meðal The Faces. Aliur
ágóði af þessum hljómleikum
rann i sjóð til styrktar Bangia
De-sh flóttamönnum. Nú sem
stendur er hljómsveitin á hálfs
mánaðar hl jóm-leikaferðaiagi
um Bretland.
Vonandi fá íslenzkir ungiing
ar að heyra og sjá þessa heims-
frægu hljómsveit og tel ég
mun hyggilegra fyrir þá sem
útvega erlendar hljómsveitir
hingað, að fá hijómsveitir í
sa-ma gæðafl-okki og Who held
ur en lítt þekktar og
frekar 1-éle-gar hljómsveittr og
koma svo með stór api frá öllu
saman.
14. nóvember 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSIN3 1.5