Lesbók Morgunblaðsins - 19.03.1972, Blaðsíða 7

beið hjá teinunum meðan lest-
in ók milli trjáviðarstakka
inná stöðina, þá óskaði ég
þess að ég hefði mátt deyja áð-
ur en ég færi að elska nokk-
urn annan en hana. Hún var
brosandi, sólin skein á yndis-
legt andlit hennar útitekið af
sól og mjöll, fallega skapað, og
það sló rauðum gullbjarma á
hár hennar í sólskininu og hár
ið hafðd feingið að vaxa í fal-
legri óreiðu allan veturinn, og
mr. Bumby stóð hjá henni,
bjarthærður og hnubbaralegur
með veðurbitnar kinnar eftir
veturinn eins og hver annar
góður Vorarlberg-dreingur."
Um vorið buðu Pfeiffersyst-
ur Hadley ásamt Bumby í öku-
ferð. um Frakkland. Hadley
var heilluð af landslag-
inu og gömlu kastalarústun-
um, en Pauline sar annars
hugar og svaraði önuglega, ef
á hana var yrt. Að því kom,
að Hadley spurði Virginíu,
hvort þetta gæti staðið í sam-
bandi við Ernest og Virginia
svaraði: „Ég held þeim þyki
mjög vænt hvoru um annað."
Á heimleiðinni var Hadley hin
þöglasta.
Vorið var votviðrasamt, og
Hemingvraymæðginin voru með
slæmt kvef, Bumby líklega
með kighósta. Ernest átti bágt
með svefn eins og oft áður, og
heimiiislífið var allt fremur
dapurlegt. Dag einn sagði
Hadley við Ernest, að hún
hefði ástæðu til að halda, að
hann væri ástfanginn af Pau-
line. Ernest reiddist og eld-
roðnaði, þetta hefði Hadley
ekki átt að segja, þvi að með
því hefði hún slitið síðustu
böndin, sem bundu þau. Hann
þaut út og gekk um regnvot-
ar göturnar, en Hadley sat
inni og grét.
Næsta sumar dvöldust þau
Ernest, Hadley og Pauline sam-
an á hóteli í Juain-les-Pins,
unz Ernest fór ásamt Pauline
og fleirum til Spánar, en
Hadley varð eftir i Frakk-
landi og stundaði sjúkan son
sinn. Þar kom að hún sendi
Ernest og Pauline skriflegan
skilmála: Ef þau Ernest og
Pauline sltu samvistir í
hundrað daga, en væru ást-
fangin eftir sem áður, skyfdi
hún gefa þekn eftir skilnað.
Ernest og Pauline fannst
vissara, að úthaf skildi þau að,
svq að Pauline sigldi til Banda-
ríkjanna og heimsótti foreldra
sína í Arkansas. Fjóra daga
var hún að safna kjarki, unz
hún sagði þeim frá fyrirhug-
uðu hjónabandi. Hinni strang-
kaþólsku móður hennar brá
við þessi tíðindi og fyrstu orð
hennar beindust að eiginkon-
unni vanræktu: „Hvernig líð-
ur henni? Hvernig tekur hún
þessu?" spurði hún hvað eftir
annað og tárin streymdu
úi1 augum hennar.
Pauline notaði tímann i
Arkansas til hvíldar og hress-
ingar. Hún hjólaði sér til
skemmtunar á drengjahjóli og
drakk mjólk til að reyna að
ná aftur upp kílóunum, sem
hún hafði misst við ástaræv-
intýrið. Hún las heilmikið,
górði upp kápu og kjóla fyrir
móður sína, spilaði bridge og
lét toppinn vaxa, svo að hún
gffeti skipt í vanganum.
Daglega skrifaði hún Ernest
gámansöim og fyndin bréf, en
í október fékk hún all't í einu

■
Hemingway með fyrstu eiginkonu
sinni, Hadley, á brúðkaupsdegi þeirra
1921.
Með Pauline, eiginkonu nr. tvö, í Ernest flautaði, þegar hann þjáðist. Hér ligg-
San Sebastian. ur hann særður á spítala í Milanó í júlí 1918.
Foreldrar skáldsins i heimsókn hjá syni sínum í Key West vorið
1928. Lengst til hægri er Pauline Pfeiffer, önnur eiginkona
Hemingways.
þunglyndiskast. „Ég veit ekki,
hvað veldur því,“ skrifar hún,
„kannski guð.“ Skjmdilega
kom það yfir hana, að þau
hefðu ekkert tækifæri gefið
Hadley, aðeins útilokað hana
griimmdarlega úr iifi sínu.
Þetta tók Emest óstinnt upp
og skrifaði Pauline um erfið-
leika sína og sálar>kvalir og
jafnvell boi'laleggingar um
sjálfsmorð, nú yrði Pauline að
standa sig, það sem eftir væri,
nú stæðu þau tvö saman gegn
heiminum.
Hann trúði vini sinum, rit-
höfundinum Scott Fitzgerald,
fyrir ástandinu, Hadley væri
ágæt, aJlit væri þetta honum að
kenna. Alltaf siðan Pauline
kom og dvaldist með þeim um
jólin i Austurriki, hefði hann
verið sem i helvíti og átt við
áhyggjur og svefnleysi að
striða. Og þegar kvisast tók
um skilnaðinn, og vinir hans
spurðu um ástæðuna, var svar
hans alltaf: „Af því að ég er
óþokki." FuiWjós varð honum
missir sinn, þegar hann fék'k
lista frá Hadley yfir þá muni,
sem hún bað hann að sltila sér
i hina nýju íbúð sina. Hann
fékk lánaðar hjó.'lbörur og ók
þessu í nokkrum ferðum. Þar á
meðal var spánskt málverk,
„Bóndabærinn“, eftir Joan
Míró, en mynd þessa haf ði
hann gefið Hadley á 34. af-
mælisdegi hennar og hún síð-
an hangið yfir rúmi þeirra.
Sagan segir, að Ernest brysti
i grát, þegar hann losaði fyrsta
hjólbörufarminn.
Aðskilnaðardagarnir 100
urðu 107. Þá kom Pauiine á
skiipi til Cherbourg. Þar tók
Erniest á móti henni, sólbrennd
ur eftir skíðaferð með vinum
sínum. Þau tóku sér langt vetr-
arfrí og voru á skíðum í ölp-
unum 27. janúar 1927, þegar
skilnaðurinn við Hadley varð
löglegur.
Á móti ósikum Pauline var
brúðkaupinu frestað fram
í maí. Ernest fannst ekkert
liggja á að gifta sig aftur.
Seinna sagði hann föður sín-
um, að jafnvel eftir að laga-
legur skilnaður var fenginn,
hefði hann vel getað hugsað
sér að snúa aftur til Hadiey.
Næst sá hann hana síðla hausts
Frá Parísarárunum. Hadley,
fyrsta kona Hemingways, held-
ur á syni þeirra.
i París og þótti hún fallegri og
blóonlegri en nokkrú sinni
fyrr. Hún hafði nú náð full-
komnu valdi yfir sjálfri sér og
tárum sínum og tók öllu með
ró og gaf honum í skyn, að
hún væri orðin ástfangin af
öðrum. Það var þó ekki fyrr
en 6 árum síðar, að hún gift-
ist Paul Soott Mowrer í Lond-
on, en hann var þá nýskilánn.
Hann var Evrópufréttaritari
fyrir Chicago Daily News
og var í þann veginn að fara
til Cicago til að taka við rit-
stjórastöðu við blaðið. Seinna
átti Emest í bréfaviðskiptum
við Hadley og sagðist alltaf dá
hana meira eftir þvi, sem
hann kynntist fleiri konum. Ef
hiimnariki væri nokkuð, sem
hægt væri að njóta hér
á jörðu fyrir dauðann, hefðu
þau Hadley fengið væna sneið
af því í Svartasikógi og Pamp-
iona á árunum 1922—3. Undir
bréfin skri'faði hann gamla
gælunafnið „Tatie“.
En þó að útlit Hadley væri
gott, þegar hún hafði náð sér
eftir skilnaðinn, verður ekki
hið sama sagt um útlit nýju
eiginkonunnar. Hún var nú
ófrísk í fyrsta sinn, 32
ára gömul, og átti það ekki vel
við hana. Rithöfundurinn
Sinclair Lewis var kunmingi
Ernests og hafði hitt hann áð-
ur með Hadley. Hann hafði
ekki heyrt um skilnaðinn
eða seinni giftinguna og brá
þvi heldur en ekki, þégar
hann sat boð Ernests og upp-
götvaði „að þessi litla, föla 6g
frsmur illa útlítandi og mjög
þögla kona var nýja frú
Hemingway". '
Pauline kaus að fæða frum-
burð sinn á amerískri grund
eins Oig Hadley á sínum tíma.
Hemingwayhjónin fluttust því
til Bandaríkjanna. Pauline var
mjög veik um meðgöngutim-
ann og svo fór, að taka varð
drenginn Patrick með keisara-
skurði. Það gerðist i Kansas
City. Um þetta leyti hóf Ernest
að skrifa sögu sina „Vopnin
kvödd", en þar d'eyr önnur að-
alsöguhetjain af barnsförum.
Yngri somur þeirra, Gregory,
var einnig tekinn með keisara-
skurði þrem árum seinna
í sömu bong.
En heimili þeirra var í Keý
West við suðurodda Florida.
Þarna eignaðist Ernest fyrsta
hús sitt, stórt gamaldags timb-
urhús, sem stóð á fögrum stað
nálægt hafinu, umlukt pálma-
trjám. Key West er við syðsta
odda Bandaríkjanna og þaðan
er aðeins hálftkna flug til
Kúbu. Þama geisa stundum fár
viðri og ílóð, en venjulega er
þarna rólegt og loiftslagið er
hllýtt og milt.
Á milli þess sem Heming-
way vann við ritstörf, fór
hann á sjó eða stundaði lítinn
bar í útjaðri bæjarins „Sloppy
Joe’s bar“. Leicester bróðir
hans segir í bók sinni frá ótal
veiðiferðum, sem þeir fóru saih
an og því, hve stoitur og ham'-
irngjusamur Ernest var, þegar
hann eignaðist snekkju sina
„Pilar". Á sumr'n dvaldist fjöl-
skyldan oiftast á Nordquist-
býlinu í Wyoming ásani't
Bumby, og þar gekk Patiline
um á gallabuxum með drengjá-
koll.
Niðurlag í næsta blaði.
19. márz 1972
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7