Lesbók Morgunblaðsins - 19.03.1972, Blaðsíða 16

L'lTtL- r'óT- LZCk s v e«.' HHh 1 H Á mr-. IJgoTd- MAbUR 1?ÁS iTfíf- uR £-JÐ|- 4R<,'6t|R- serr i díelísftjl
-?■ 'jI * +* • ifí- X tiu:
Vo- N- Df) Þoi?iÐ Tortrt
o / ■ Sr r fSBB j 2 ro í - Hí-X. LAM05
($ |Stí KimXN- pfl fN LOCiA Kí/ftUN
15 PR' euiiR Hfi- TPÍLH
ý—}} 1 e y r fí FÉLA4 V)>I|Ub V/
4
V/, • \ « faeiM F/EÐfl RflW- íflKI UfCR- /EÐl J 4*
•• ♦ £\y ÍARþJMi- n R »
\jetÐi- <at,-. pi b dif C£LT RfltJK- L'/WUP
rt/em ei/Js SifflR
EuR' ÓF0-' eR e kvci 'osyrj'- UfJíplf* HUDD LHiTu
Cifze/v- 1 N
RUS>- Lrt b* O Í>ÓL f) 1 5 P J'o T iÚM S féTTfí
Trufu- U N ÉMO- / Dýfi- 1 £>
FUCkL- 1 ÞJ N ?eius 6U0PPM SfflRp
ir n yrrA' y/YXdeJ £VÐ| þRÁÐ' attiSfJ fOÍ/í. D- r* t
hflFN í/ElTfí
^fíL- áoP- R R Y£l TIR
lElti 5 (mnts.
■ KyeiJ- D'iíRiÐ ^L'dP- IR f(c>LD- <JR £LDl- \) 1 ©- UR
| lltt urJO lB- STd'OK U'/Nf)
M rn kH to SSí m m vm jAl A
1 h m :T«j
MORGUNBLAÐSINS
14
Lausn
r
a
síðusiu
krossgátu
$81 L- f!5P- l>N V|fib í w™ ree>- ✓ i" .■nii; <“' m:r> VÍÉ'Sr BÉK. r-
tf « ó k R A' P u R >1CSN ijuj- Á' B V T R- K (SC.iT. Ö s K fl-
kK f T A' T u R. H h R T 1 A' 4 M A R K
efi- o" K KR‘ o?rn H1 s K R ft T T n (°t?A R A K A R
!p. £■ R 1 N h 1 H T •l U N ’íVH) R A t> R
l -HMQ K '1 N A c/tfir L T U F T Lídki 4 A F A 4 U£> R A
KAUKii mm lliilfj 6/.Í/.H DýR.
ovCR' H ó P A R cr/ír/R 4 b' L A i-A’j k I O L A s U bU/NQ SflURCf A M A [Mf«| U*H K A‘
0' s l Ð u R 6,'t.Vi’ H A F A L 0 A ■ Æ R A nm D s T SP/í- lO 1
(WtM A K A R. n l N a ac/tti fc R L f 4 Á R T u R N 1 N N
<*}: K R A N A N N A Mfuri A' R A L »R- , L 0 4 A R .'. FftKI A N 1 KV£/$ RAffi
Ltftil R 0' ]f£RK- U(l A jrljV- $ Aft A w £ R L A •fiTiU K U R R A pCÓpi N A' 1
S sf 1 T R é K A L A -ÍfHLT U N D i H A F T A N N
L A £> A & M A L L A 0' H A R «£? A A' L A’ N ■ f 4
A' T U K 0 Nl '/ -> 4 o' •£> A R —> P> A R F l R é" A
Godards, Bergmans (að frá-
töldum þeim síðustu) Q.fl.
6: Þær hafa fyrst og fremst
það gildi, að fölk getur þarná
gengið að listrænum myndum
eða einhverjum þeim kvik-
myndum vísum, sem á einn eða
annan hátt þykja markverðar,
og þá nýjum eða nýleg-
um myndum. Ekki virðast þess
ar mánudagssýningar hafa haft
teljandi áhrif á myndaval ann-
arra kvikmyndahúsa, enda
eru bíóstjórar þeirra húsa upp
teknir af samningum sinum við
bandarísk fyrirtæki eins og
áður er getið.
7: Þessi spurning fellur um
sjálfa sig - - það sanna mánu-
dagssýningar Háskólabíós 'ótvit
raat t. .'
8: Að kynna efni þeirra; á
hvern hátt þær taka tiltekið
vandamál til meðferðar o.fl.
Sömuleiðis fjalla um höfunda
þeirra, stíl og ’vinnuaðferðir,
fyrri verk o.s.frv. Þetta er
það sem ég a.m.k. reyni að
gera.
9: Að sumu leyti, já. Sér-
staklega á þetta við um al-
mennar fréttir, sem borizt hafa
varðandi einhverja ákveðna
kvikmynd.
10: Þetta nieð kröf ur . áhorf-
andans / lesand^ns virðist
því miður ckki ’ vera fyrir
hendi hér á lahdi. Allavega
hafa þan- ekki komið fram í
dagsljósið.
11: Já. Aðallega brezku tíma-
ritin Sight’ and Sound og Fiims
and Filming, sömuleiðis sænska
ritið Chaplin. Það er engin
ástæða til þess að þýða erlend
kvikmyndablöð, þar sem þau
taka náttúrlega mið af þvi sem
er að gerast í þvi landi, þar
sem þau eru gefin út.
Af
minnisblöðum
Framh. af bls. 9
sjómennina inn á Bæjarkletta,
en Stefán færðist undan því.
Hefur Sigurður Helgi ef til
vill haidið að geigur væri í
Friðbirni eftir sjóvolkið. Þeg-
ar Friðbjörn kemur til þeirra,
segir Sigurður Helgi honum
umræðuefni þeirra og það, að
Stefán vilji síður takast þessa
ferð á hendiur. Segir þá Frið-
bjöm „Þorir þú ekki að fara
tmeð mér?“ „Jú mieð þér þori
ég að fara,“ anzaði Sigurður.
„Jæja þá skuiju.m við fara i
herrans nafni,“ sagði Frið-
bjöm. Var nú búizt til ferð-
ar, kvatt og þakkaður góður
greiði í Málmey og litla f jórróna
bátnum hans Sigurðar Heliga
hrundið úr vör, sett upp segl
og siglt sem leið liggur inn
fyrir Þórðarhöfða til Bæjar-
kiletta og voru aiuk áihafnar
þeir Jónas og Dagbjartur með.
Á ieiðinni ræddu þeir Sig-
urður Helgi og Friðbjörn um
að réttast væri að lenda ekki
í Bæjarvör, því vera kynni að
einhver nákominn þeim, sem
fórust væri þar staddiur, en
hreppstjórann í Bæ, Konráð
Jónsson vildu þeir fyrstan
finna og segja honum hversu
komið væri. Varð þvi að ráði
að þeir sigldu fram hjá Bæj-
arvör en lentiu í næista bás
innan við Bæjarklettinn og
brýndu þar bátnum.
Biðu þeir þar nema Sigurð-
u-r Helgi, sem gekk heim á
flund hreppstjóra o'g sagði
honum frá S'ljysi'nu. Bað hann
Konráð auk þess að lána hest
handa Friðbdmi, svo hann
kæmist sem fljótast hei,m til
sín, og var það auðsótt mái.
Voru sjómennirnir sóttir og
fengu þeir góðar móttökur x
Bæ.
Nú víkur sögunni heim áð
Skálá. Daginn sem Friðbjörn
koim heim tiil sin, var fóikið á
Skálá að heyvinnu fram á Skál
árdal. Voru það Jónas Ás-
'grímsson faðir hans, Bernód-
us bróðir hans oig vinnukona
Bjargey Kristjánsdó'ttir að
nafni. Þá kiom og u.nglings
stúlka Björg , Sigvaldadóttir
með miðde'gismatinn til en.gja-
fóltosins og var það um kl. 3.
Sezt nú fólkið niður, en Jón-
as sezt á þúfu liítið eitt fjær
og horfir sem í iieiöslu niður
að á. Veitti Bjargiey Jónasi eft
irtekt, vissi að hann sá oft
það, sem aðrir sáu ekki og lét
hann hafa næði um stund unz
hún yrðir á hann oig segir
„Viltu ekki koma og borða
Jónas minn, eða sérð þú nokk
uð?“
„Ó, já,“ segir Jónas. „Ég sé
5 menn ganga fram með á og
eru þeir aHlir í skinnkilæðum.“
Hvarf þá sýnin. Um kvöldið
þegar engjafóikið kom heinx
tólcu þeir feðgar tal saman.
Sagði Friðbjörn að Þórður
Baldvinisson hefði farizt á báti
sinum og menn hans flestir.
Spurði þá Jónas hvbrt menn-
irriir hefðu verið 5 sem fór-
ust og stóð það heima. Var
þess getið til að það hefðu ver-
ið Þórður Baldvinsson og há-
setar hans, sem gengu fram
með ánni. Það var talið vist,
að Jónas hefði haft nokkurt
hu.gboð um atburð þennan og
ekki með öiiu óihiræddur ira
Friðbjörn son sinn á sjó, én
eftir þetta lét hann það oft í
ljós, að hann væri ekki
hræddur um hann. Seinna átti
Friðbjörn báta og stundaði sjó
með búskapnium. Var hann tal
inn sjómaður göður og stjónx
ari ágætur, lenti þó oft. siris
og fleir: í misjöfnum veðrum.
Bkkert verður um það sagt
hvernig formaður eða stjórn-
ari Þórður Ba'.dvinsson var,
eða hvort honum i þetta sinn
hefur að eimhvei-ju leyti ekki
verið sjálfrátit um stjóm, en
veður var ekki mjög vont, enda
mangir bátar á sjó í Skaga-
firði þennan dag og hMcktist
engum þeirra á að þessum
undanteknum.