Lesbók Morgunblaðsins - 03.03.1979, Blaðsíða 14

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
mfíÆ SKffr á£LT VAFA m'a,l íflfK- HlT. JrÁv- »vR
Xs- yw- Tfl CL V £> X A T Á R F A N A
J; C tf U M Á A ? F 'D L K \ £> 7 Ö
lTo»U X L r r o f> Mf !L 'n L i O# 'fZS 5 A K A
a A l A ir ▼ UR A F L "Sí' yituR T A K Hirfl L> y L
KV' e ih» £ M r 1 D ■i'F. F R o VC A R E s s
KV- 1 VAr (_- Af? N A ú £> A £> FLK- ÍKFf, K A n A N pá7«v> UK £ FKflM C'F/VI
a KlEKI' IÐ K '> s FUUL- /f-IN K L A K A AuPlÐ Á R 'A s í N
7 L A R DK K L A F 1 L r'f) rvtif. N £ s l
Hi-ur i L Æ K 1 ’# F/Cri ífNO- /N4 1 L Dv'ffí 1 s> LAVÞS K A L r
l u L B K Skíw i'flLH 1 A f> i^ R Uá R 'l K T ee % H«f ir IHHr S
X* e ; M u R K E N> u R —* H e i M
Ufíwu Ihcaí-í IíCÍT l f> A N Sr0c h A F l'i f- FÆRI IA A d. 1 o m r* >tA* 1* DV*M £> Á
N %V- U>L> 5 A T A N S UR. s K u N r> f\ R
A á. A L E a. T veii- LU ’A T s rfL X R í
m .V/C'l 1 / v FL- MKlm- UR Kl/tjO- 1 £> UKCc- flR ■FR'km- ■ efni K(?o?P oRf&K- /N)
v b$\i- U ',F' Whl
FLOKVC- \}£ R-K- F/€í?i£) ZX/NÍ
YC 7 KL'iM- 1 R.
11 v—' 3 "H- F TóÁþ- R Ní PTÁR'NS
X „X ÓIKuM MÓLÍ- llEgVIDri MA Usl- LEiS- Ulí
SKl\LP Siafí 'A L P4S7
’ A J> ' l?(=Xfí UM fccú AR
Kikjd- U R C/6.1 J
I R R£) Fm- LA «. f*AT- |
KR- opP- A R í RoB
Uh>DríM- tEkm - 1 N C. Mv> - SÁTt
SK'el- / N ■ ELDUK V£SÆ L
yipT MHFNi
£ 77rr VR s\<- í NA Kfl - O R.Q
KoM - U 4£ ú i
Ikl- ■ AKfl RÓTAR Tfi UC PR'/VCVC- uR FHUfl- EFSM HRVCDXfl j/LFRfi
L eto- írÆÐ i ' Vo ^ 9 FÆ<?|
Sl C.L- lURfi- LE ' Ð FÉi-Aá. HGöSS
1 N6.
VERK- FElRl KhRL-
VlLÍ- UC,T Mfluic- IflflT-
Deilur um fornritaútgáfu
LEIÐRÉTTING
í LESBÓK 10. þ.m. bls. 14 hefur fallið
niður tilvitnun í grein Ragnars Ásgeirs-
sonar á þessa leið:
„Hinn ágæti og mikilvirki rithöfundur
H.K. Laxness, hefir tekið mjög einarðlega
afstöðu til stjórnmála. Því verkar nafn
hans á pólitíska andstæðinga hans, sem
sumir hafa fengið slæmar og djúpar
rispur eftir penna H. K. L., — eins og
„veifað sé rauðri dulu framaní naut“. Og
er það fréttist að hann sé að vinna að
starfi sínu við Laxdælu, er farið að reyna
að telja landsfólki trú um að nú sé H. K.
L. að „umskrifa" Laxdælu, „þýða Laxdælu
á kiljönsku", og þar fram eftir götunum.
Andlegar pestir eða veikindi eru smit-
andi, eins og líkamleg, og hysteri —
svonefnd móðursýki — er bráðsmitandi.
Kom svo langt að H. K. L. var heitið
tugthúsvist, fyrir að þýða Laxdælu, í
blaði íslensku bændastéttarinnar“.
Ræðukafli eftir Bjarna Bjarnason á bls.
14 á að koma á bls. 5 á eftir orðunum:
Menntamálanefnd hafði athugað málið
nánar.
- Sðlrœnir þœttir
Framhaid af bls. 13
of mikil, hvað með áhugamál, listræn
áhrif, tónlist, lestur, leikhús, útvarp og
sjónvarp, hvers konar menningarefni
hefur viðkomandi mesta ánægju af, hvað
líkar ekki, og svo mætti lengi telja? Hvaö
með fjölskyldulífið, hvernig eru samskipt-
in viö maka, fjölskyldu, foreldra, börn, vini
og hvað með vinnuna veldur hún ánægju
eða álagi, hvernig eru samskipti við
vinnufélaga? Hvað með félagsstörf, trúar-
iíf, þjóömálaáhuga, lífsskoðanir?
Hvernig er hlutfall fjölmiölaneyslu og
skapandi starfsemi; er viðkomandi ein-
staklingur undir streitu vegna álags frá
fjölmiölum, sem hann eða hún ekki hefur
tök á að vinna úr. Finnst viðkomandi
þjóöfélagið þrúga sig, er hann eða hún í
andstöðu viö hvert stefnir, hverja mögu-
leika hefur viökomandi til þess að fylgja
eftir sannfæringu sinni?
Er persónuleiki viðkomandi í samræmi
við ráðandi þjóðfélagsgerð, eöa upplifir
hann eða hún sig sem utanaðkomandi
aðila í þjóðfélaginu, hefur hann eða hún
gert tilraunir til þjóöfélagslegrar virkni og
með hvaöa árangri? Hvaða líkur eru á
félagslegri þátttöku og þjóðfélagslegu
starfi hjá viökomandi í framtíðinni?
Til þess að fá greinargóð svör við jafn
margþættum og persónulegum spurning-
um er nauösynlegt að ætla sér góöan
tíma, á bilinu 2—4 klukkutímar, eftir
tengslum greinanda og viökomandi tján-
ingarhæfni. Til þess að einfalda og gera
slíkt greiningarviðtal hagkvæmara, hafa
ýmsir aöilar fariö út á þá braut aö gera
spurningalista um einstaka efnisþætti
slíks viðtals. Úr þeim eru síðan unnar
mikilvægustu upplýsingar. Ekkert vélrænt
kerfi getur hins vegar komið í staö hins
persónulega sambands og mannlegra
samskipta, þannig aö lágmarkstími slíks
greiningarviötals er að mati undirritaðs 2
klukkutímar, sem vitaskuld má dreifa á
fleiri og styttri viðtöl. Skemmri viðtöl en Vá
tími eru hins vegar ekki viturleg, þar eð
tíma tekur að ná persónulegum tengslum
í hvert skipti.
- Guðsbörnin
Framhald af bls. 7
Þá skírskota þau gjarna til hinna háu
siðgæöishugmynda hins unga fólksins,
ævintýralöngunar og andófshugarfars.
Jafnframt bjóða þau væntanlegum með-
limi að taka viö hinum æösta í staö alls
annars: Jesú, sem elski þau og sem þau
ætli að berjast fyrir sem byltingarmenn
gegn öliu illu í þessum heimi. En
byltingarmaöur geti sá einn oröiö, sem
„áfneiti öllu“ og byrji algjörlega nýtt líf.
Inge Mamay, 24 ára, frá Köln vildi það
líka. En hún hafði ekki fyrr verið tekin inn í
eina „nýlenduna“ en allt varð skyndilega
öðruvísi en lofað hafði verið. Inge Mamay
segir í viðtali við Stern: „Fyrstu átta
dagana mátti ég yfirleitt ekki yfirgefa
nýlenduna. Ég gat hvorki farið ein á
salerni eöa í bað, alltaf var stúlka hjá mér,
sem hvíldarlaust sagöi við mig: „Jesús
elskar þig,“ og ég myndi verða mjög
hamingjusöm, ef ég bara hlýddi lögum
safnaðarins. Ég mátti ekki lengur sofa ein.
Ég varð alltaf aö vera aö lesa boðorö
spámanns okkar, Davíðs, og læra biblíu-
tilvitnanir utan að — unz ég var orðin
örmagna. Ef ég svo dottaði, var ég vakin
upp eftir stuttan tíma til að halda áfram aö
lesa. Ég var fullvissuö um þaö, að allt
gerðist þetta aöeins fyrir Jesú. Þaö var
regiulegur heilaþvottur.1'
Oftast nægja aðeins nokkrar vikur til
þess aö nýr meðlimur verði orðinn
viljalaus manneskja, sem aðeins gerir
þaö, sem yfirmaður nýlendunnar segir. Því
aö nýliðinn er nær algerlega slitinn frá
umheiminum.
Símsamtöl eru óheimil án leyfis hirðis-
ins. Hoeft segir: „Hvert samtal er tekið
upp á segulband. Bréf eru ritskoöuö. Og
ég hafði ekki einu sinni peninga lengur til
aö kaupa mér dagblaö. Ég mátti líka
aðeins sjá það í sjónvarpinu, sem hirðirinn
stillti inn á. Ég vissi brátt ekki lengur, hvaö
væri að gerast í heirrtinum. Fyrir mér var
aðeins til hópurinn í nýlendunni og Jesús,
Jesús, Jesús.“
Það er nákvæmlega þetta ástand, sem
Davíð Móses vill koma öllum þeim í, sem
gefa sig honum á vald. í leynilegu
umburðarbréfi hefur hann gefið nýlendu-
hirðum sínum fyrirmæli:
„Þeir (nýliöarnir) veröa að gefa okkur
allt, svo að þeir hafi ekkert að snúa sér
aftur til.“
Og þeir láta allt af hendi. Hinir geðugu
meölimir afhenda hvern eyri, sem þeir
samkvæmt fyrirmælum í MO-brefum betla
á götum úti og fyrir utan stórverzlanir.
Þeim er sagt að segja: „Ég bið um skerf til
kristilegs hjálparstarfs ungs fólks.“
Hver meðlimur veröur að uppfylla
daglegar kröfur. Þær nema yfirleitt 50 DM
(ca. 10.000 ísl. kr.). Ef ekki hefur tekizt aö
betla þá upphæð fyrir kvöldið, verður
„Guðsbarnið" aö fara aftur út á götuna.
Hiröirinn tekur við peningunum daglega
og sendir þá jafnharðan áfram samkvæmt
þaulhugsuöu kerfi, sem gerir opinberum
eftirlitsmönnum sem og öðrum erfitt að
rekja slóðina.
Tölva upplýsir, hvar
hver meölimur er
En Guðsbörnin hafa einnig fundiö upp
aörar aðferðir til að dyljast og fela sig, til
dæmis fyrir örvæntingarfullum foreldrum,
sem vilja sækja börn sín og oft með valdi.
Safnaðarmeölimirnir fá við inngöngu
biblíunöfn svo sem Esekiel, Rakel eða
Jónas. Aðeins hirðirinn veit um hin
„borgaralegu nöfn“ þeirra. Samkvæmt
úthugsuöu kerfi eru Guðsbörnin flutt á
milli nýlendna eigi sjaldnar en á fjögurra
mánaöa fresti. Þáð getur verið frá
Oldenburg til Bremen, en einnig til
Istanbul eða London. Þeirra eigin tölva í
París sér fyrir því, að forstöðumenn
safnaðarins vita nákvæmlega, hvar hver
meölimur er staddur á hverjum tíma.
Það er því ekki aö undra, þótt hinn
opinberi ákærandi í Dusseldorf hafi ekki
náð umtalsveröum árangri í rannsóknum
sínum þrátt fyrir þúsunda blaösíöna
málsgögn. Norbert Blazy, 1. ákærandi
segir: „Vandamáliö er, að þaö er varla
hægt að ná taki á söfnuðinum frá
sjónarmiði refsiréttar. Guðsbörnin eru
leyfilegur og skráöur félagsskapur í Köln.
Og meðlimirnir eru allir fullveöja og geta
því gert við peninga sína, það sem þeir
vilja. Meöan við getum ekki sannað, aö
þeir hafi afhent söfnuðinum eigur sínar
vegna þvingunar eða kúgunar, myndi
hugsanleg ákæra veröa okkur til háðung-
ar.“
6. desember 1977 voru gerðar hús-
rannsóknir samtímis í 21 „nýlendu"
safnaöarins í Þýzkalandi. Lögreglan lagöi
hald á gögn varðandi fjármál, en þau voru
þannig úr garði gerð, að endurskoöendur
gátu trauðla botnaö í þeim.
Hin auknu afskipti hins opinbera af
þessum málum og athygli sú, sem blöðin
hafa vakið á söfnuöinum — en upphafiö
var grein í STERN í júlí 1977 — og síðan
bann við söfnunum „Guðsbarnanna" um
nær allt Vestur-Þýzkaland hafði þau áhrif,
aö Davíö Moses breytti stofnun sinni eða
skipulagi starfseminnar á róttækan hátt.