Lesbók Morgunblaðsins - 26.05.1979, Síða 3

Tryggvi Gunnarsson bankastjóri
og athafnamaður málar WC á
kamarinn, sem íslenzka ríkið lét
reisa á þingvöllum.
Konferensráð og kammer-
herrar á leiðinni til Geysis
1907.
Að neðan: Ungir sem gamlir stóðu
með hendur í vösum að horfa á
kónginn ríða yfir Ölfusárbrúna
1907.
Eins og fram hefur komið í
fréttum, á Kaupmannahafnar-
háskóli 500 ára afmæli um
þessar mundir og af því tilefni
var rektor skólans, dr. med. Erik
Skinhöj á feröinni hér en Ellerhöj
söguprófessor var einnig gestur
hér af sama tilefni og flutti hann
erindi í Norræna húsinu um
upphaf þess skóla, sem var
háskóli íslands í margar aldir.
Meö þessa dáindismenn fóru
framámenn Háskóla íslands
austur á Þingvelli, en einnig til
Geysis og Gullfoss. Það var síöla
aprílmánaðar á höröu vori, — og
þó áöur en maífrostin byrjuöu og
allt fraus saman á nýjan leik. Um
þetta leyti voru „fastir liöir eins
og venjulega" hvað vegina
áhræröi; reynt aö paufast áfram
á drossíum yfir hvörfin, — elleg-
ar yfir malarbyngina, sem sturt-
aö er í hvörfin og ekki hirt um aö
moka úr. Svo kom þar austur í
Grímsnesinu góða aö ekki voru
aörir kostir fyrir hendi en leggja í
foraöiö — og meö þeim afleiö-
ingum að drossían lá á kviönum
og heföu farartæki Friöriks 8.
hér um áriö ekki látið þann
farartálma aftra sér.
Nú uröu allir aö fara út í
svaöiö aö ýta. Rektorinn Ijómaði
af gleöi, þegar hann óð út í
aurinn, því þetta var svo ævin-
týralegt. Hann ýtti af öllum
kröftum og ekki lágu þeir heldur
á liði sínu Guölaugur Þorvalds-
son fráfarandi háskólarektor,
Guömundur Magnússon núver-
andi rektor, Þórir Kr. Þórðarson,
Gunnar Guðmundsson læknir,
Sönderholm í Norræna húsinu
og Ellerhöj prófessor. Einn maö-
ur tók þó ekki þátt í þessu
björgunarstarfi. Þaö var Guö-
laugur Tryggvi Karlsson, sem
gætti einskis annars en ná sem
. flestum heimildamyndum. Allir
komu þeir aftur og enginn þeirra
dó eins og þar stendur. Guö-
laugur Tryggvi er hestamaöur og
kom danska rektornum uppá
hross samkvæmt eindreginni
ósk. Hrossiö ku vera ættaö frá
Finnboga í Heklu^ en eftir útliti
þess aö dæma hefur Guölaugur
Tryggvi verið oröinn eitthvaö
tæpur meö hey undir voriö.
G.
Að neöan: Blööin ræddu um, að menn hefðu verið heimóttar-
legir og með hendur í vösum. Hér bíöa Flóamenn eftir
kónginum viö Ölfusárbrú.
i.
Jón úr Vör
VÍS UR LÍF
í rauninni
var líf mitt
ekkert nema skáldskapur,
dans eftir undarlegu lagi
sem enginn heyröi
nema ég,
dagar mínir,
stuttir og langdregnir,
vísur
sem rímuöu ekki.
SPURT OG
SVARAÐ
1.
Ekki þarf aö gylla gull,
gulliö þaö er nógu bjart.
Alltaf veröur bulliö bull
þótt búiö sé í rímaö skart.
2.
Þörf mína aö tala
þaggar ei ótti né hel.
En þegar ég er dauöur
skal ég þegja lengi og vel.
jfi
j

/
Oskar Magnússon frd Tungunesi
FERÐAMENN
Nú kveöja feröalangar bleika björk,
sem bauö þeim hvíld viö ungu brjóstin sín.
Vor hestaskál er gulliö gleöivín
í grænni vin í lífsins eyöimörk.
Þótt naum sé stund vér grípum gleöihnoss
er gægist morgunn inn um skýjarof
því feröamalinn þyngja ekki um of
þær ölmusur, sem lífiö réttir oss.
Vér tæmum full er dagsins dýra vín
í dropum rauðum fyllir næturskál,
því stundargleðin gestsins arinbál —
er gjall og aska er morgunstjarnan skín. (
/ austri rofnar myrkur næturmúr
og mánasigöin vesturhimin sker,
en skál er tæmd og bikar brotinn er,
— þeim bikar enginn framar sýpur úr.
Hver gjörö er spennt og tekið þétt í taum,
en tregi slítur gömul brjóst og ung,
því aldrei fæöist þögn svo djúp og þung
sem þögnin eftir dáinn veisluglaum.
Að baki hraþar stjarna í stjörnumar
— sem steypist glötuö sál í myrkraál —
Vér hefjum för því út er brunnið bál
og blessum þaö sem einu sinni var.
ZZ)