Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1980, Blaðsíða 6
Einn kunnasti myndlistarmaður Breta af kynslóðinni, sem
spratt upp með Bítlunum og öllum þeim margháttuðu
þjóðfélagsbreytingum sem þá urðu, — og jafnt í listinni
sem fatatízku og músík.
Klattafjöllin og tveir þreyttir Indíánar. Mynd úr Ameríkuferð 1965.
©
Líklega má slá því föstu, að
tiltölulega fáir af lesendum Lesbókar
hafi heyrt getiö málarans Davids
Hockney, sem telst þó heimsfrægur
— og hefur verið það í aö minnsta
kosti 15 ár. Sú heimsfrægö er
hliðstæð við heimsfrægð Guðmund-
ar okkar Errós. Hún er ekki af sama
tagi og sú, sem þOþþstjörnur hljóta
ellegar knattspyrnuhetjur og íþrótta-
kappar á borö við Muhammed Ali,
Ingmar Stenmark og Björn Borg.
En meðal þeirra, sem fylgjast
eitthvað með framvindu nútímalistar
á breiðum grundvelli, eru nöfn
manna eins og Errós og Davids
Hockneys vel þekkt. Og báöir eiga
þeir þaö sameiginlegt að hafa mark-
aö sér nokkuð sérstakan bás; verk
þeirra skera sig úr og eru auðþekkt.
En David Hockney er aöeins einn
margra, sem hafa skapað sér eigin
stíl í nútímanum og teljast í farar-
broddi — en hafa aldrei sýnt á
íslandi og mega heita almennt
ókunnir þar. Það sýnir, aö þrátt fyrir
eina og eina glætu annað veifið,
erum við á menningarlegum út-
kjálka; sýningar, sem vekja feiknar
athygli báðum megin Atlantshafsins,
komast ekki einu sinni í fréttir hjá
okkur, hvaö þá nær. Þessu verður
aðeins breytt með okkar eigin til-
stuðlan, en það er annað mál, sem
ekki verður á dagskrá hér.
Frá því um miðja öldina, að nafli
myndlistarheimsins var ekki lengur í
París, hafa Bretar átt nokkra fram-
úrskarandi og áhrifamikla málara. Til
dæmis má nefna Graham Sutherland,
sem nú er nýlátinn og Francis
Bacon, sem kannski er áhrifamesti
málari heimsins síöan áhrif Picassos
tóku að dvína. Sá þriðji, sem hafið
hefur brezka nútímalist til vegs og
virðingar er David Hockney, — en
hann er af annarri kynslóð en hinir;
verður 43 ára á þessu ári. Hann er
einn þeirra, sem eru svo hepþnir að
fæðast á réttum tíma og berast á
réttu andartaki uppá öldufald mikilla
breytinga.
Líklega verður að telja, að bítlarnir
hafi verið áhrifamestir brautryðjend-
ur í þá veru að skapa nýjan lífsstíl;
nýjan stíl í músík, útliti og klæöa-
burði, sem hafði áhrif langt inní raöir
hinna virðulegri þjóðfélagsborgara
— og það á ótrúlega skömmum
tíma. London varö höfuðborg í
hverskonar poppi um 1964 og áhrifin
frá Karnaby-stræti bárust líka inní
myndlistina. Einmitt á þessum sama
tíma var David Hockney ungur
maöur viö nám í myndlist í Royal
College of Art í London. Hann hafði
fram að þeim tíma alið aldur sinn á
æskuslóðunum í Bradford í Jórvík-
urskíri og gengið þar í listaskóla,
sem var svo íhaldssamur, aö 50 ára
gömul verk Georges Braque voru
talin óskiljanleg framúrstefna.
í Royal College of Art lenti Hock-
ney í hópi, sem strax lét mikið til sín
taka; þar á meðal menn eins og
Allen Jones, Peter Blake og Joe
Tilson. Áriö 1963 stóöu þeir að
sýningu í Nútímalistasafninu í París