Lesbók Morgunblaðsins - 31.05.1980, Blaðsíða 7

Rolf Jacobsen
SMÁBÓNDINN
Þaö er smábóndinn
sem er hallokinn í heiminum.
Þaö er smábóndinn
sem fallið hefur í öllum orrustum.
Smábóndinn, hvar sem hann býr í heimi,
sem þiö rænduð jöröinni og brennduð bæ hans
á leiö til vígvallanna. Hann sem þiö sviptuö sonum
og færöuö í leikbúning og létuö deyja
fyrir hugsjónir sem hann þekkti ekki, eöa kærði sig um
eöa vildi ekki þekkja.
Þaö er smábóndinn sem veröur að flytja úr dalnum sínum
til færibandanna og verksmiðjuhallanna.
Þaö var smábóndinn sem þeir rændu kúnum
og ökrunum vegna nýja vegarins.
Þaö er hann sem andvaka er á nóttum
vegna skulda sinna viö bankann
svo aö þeir geti byggt stórhýsin sem líkjast höllum
það er hann sem þeir hafa rekiö til borganna
og fyllt blakkirnar stóru meö (Hann aðlagast þeim, vertu viss)
Þaö er smábóndinn sem hefur mjaltað kýrnar
og borið burt grjót frá öllum ökrunum
þar sem viö makráðir getum nú sáö og uppskoriö.
Þaö var smábóndinn sem kunni aö sá bygginu
og vissi hvernig kálfarnir uröu til.
Hann þekkir á ský og vinda, og veturinn
— hvort hann verður haröur. Hneggið í hestum
þekkti hann vel. Nú þekkir hann dráttarvélina
og vextina af láninu, þegar borga ber.
En hann hefur ennþá dálitla rifu á hurðinni, smábóndinn.
Hann heyrir er grasið grær
og þegar jöröin skal fæöa aö nýju.
I. VIÐ MÆTUMST
Mætumst í langa rennistiganum
þú upp á leið
ég niör á leið
óbifanleg eins og myndastyttur
margir í för meö þér
margir í för með mér
enginn lítur á annan
enginn snýr sér
klapperapp klakkerapp klapperapp
segir rennistiginn
II. ÞÚ FUGL
Þú fugl í mér
— ég þekki vænginn þinn.
Ég finn nefiö hakka hakka
í spalirnar í brjósti mínu. Ég veit
þú ert fangi hér.
En bíö
stutta stund.
Aðeins stutta stund
og þú ert frjáls,
þú fugl í mér.
KLUKKURNAR í
ASSISI
Heyr klukknahljómana frá Assisi í morgunmund.
Þeir fljúga sem hópar fugla hátt á himni Úmbríu.
„Viö finnum þá — viö finnum þá — við finnum þá“.
Heyr klukknahljómana frá Assisi um aftanskeið,
er þeir sem þreyttir hópar fugla hverfa aftur heim:
„Viö fundum þá ekki — fundum þá ekki — fundum þá ekki“
— Engan sem vildi gefa okkur yfirhöfn sína.
— Engan sem vildi slíöra sverö sitt.
Sigurjón Guöjónsson þýddi.
BÆTT HEILSA — BETRA LÍF
Þættir um sjúkdóma,
lækningar og fyrir-
byggjandi aðgeröir eftir
dr. Michael Halber-
stam
SUND
EYRAÐ
„Börnin mín synda eins og selir allan
daginn í sundlauginni", sagöi vinur minn
einn viö mig.
Vissulega syntu þau eins og selir, en
þau höföu ekki eins og selirnir flipa eöa
blööku sem lokaöi eyrum þeirra fyrir
vatni. Selurinn fær heldur ekki „sund-
eyru“ en þaö gerir maöurinn.
„Sundeyru" eru mörgum til mikilla
óþæginda og ama. Þaö ber mest á
þeim seinni hluta sumars, þegar börn
og sundgarpar æfa fyrir keppni og eyða
mestum tíma í sundi.
Þessum sjúkdóm valda bakteríur,
sem komast í særindi í ytri eyrnagöng-
unum. Eyrnagöngin eru varin af eyrna-
mergnum, þunnu fituiagi, og ekki svo
öflugu af náttúrunnar hálfu, eöa hún
hefur ekki gert ráö fyrir því, aö
mannseyru væru daglangt á kafi í vatni.
Þegar svo er aö menn eru lengi í
vatni með höfuðið, ýmist alveg í kafi
eöa vatnsgusur skella á eyrunum,
kemst vatn inní eyrun og þá reynist ekki
nóg vörn í fitulaginu og þaö þvæst aö
hluta burtu úr eyranu eða stundum
alveg burtu. Sé eyraö ekki þurrkaö vel
af vatni, þegar komiö úr langvarandi
vatnsbusli, geta bakteriur hreiöraö um
sig, þar sem fitulagiö (eyrnamergurinn)
ver ekki lengur húöina inni í eyrnagöng-
unum. Bakteríur eru fljótar aö marg-
faldast þar sem þær ná fótfestu og
þegar þeim fjölgar vinna þær bug á
þeim sýrum, sem einnig eiga aö vera
eyranu til varnar gegn sýklum. Sýkingin
viðhelzt síöan af sjálfu sér.
íþróttalæknarnir M. Strauss, W.
Groner-Strauss og R.W. Cantrell segja í
tímaritinu Physician and Sport, aö
einkenni „sundeyra" sé verkur og kláöi.
Verksins veröur ekki vart strax og
komið er upp úr vatninu, heldur klukku-
stundum eöa jafnvel dögum síöar. Þaö
er hægt aö lækna „sundeyra“ með
upplausn, sem sprautað er í eyraö, en
miklu betra er að koma í veg fyrir
sýkingu.
Þaö er ekki sérlega mikil vörn í því aö
stinga einhverjum töppum í eyrað, eins
og margir gera. Þaö kemst alltaf
einhver vatnsdreitill inn meö töppunum
og jafnvel hinn minnsti dropi getur
orsakað sýkingu og í honum geta
tímgast bakteríur. Mestu máli skiptir aö
þurrka eyrun strax og komiö er uppúr
vatninu. Þaö dugir lítt aö hoppa og
hrista sig. Áðurnefndir íþróttalæknar
mæla meö því aö eyrun séu þurrkuö
meö hárþurrku. Einnig er gott ráö að
láta eyrnadropa drjúpa inn í eyrun aö
loknu sundi og þeir eyrnadropar eru
sambland af spíritus og ediki og þá
svipaöir þeim sýrum, sem af náttúrunn-
ar hálfu eiga aö verja eyrnagöngin.
Nú er þaö svo aö eyrnagöngin eru
missveigö í fólki og þá misgott aö ná úr
þeim vatni. Þaö fólk, sem á erfitt meö
aö ná vatni úr eyrunum, verður vita-
skuid aö hafa meiri gát á sér í þessu
efni en hitt, sem á auðvelt meö aö láta
vatniö renna burt.
©