Lesbók Morgunblaðsins - 16.08.1980, Síða 9

í Hvað er betra þegar maður á
1 frí en aö lóna í læknum,
liggja í skuröinum og láta
volgt vatnið streyma yfir
sig? Þessum ungu Reykja-
víkurstúlkum finnst það að
minnsta kosti, en til eru þeir
sem fara í lækinn á öllum
árstímum og ekki bara þeg-
ar sólin skín.
Ilaugar borgarinnar, taka sumir
ivík. Kannski er þetta frumstæöa
tti án efa útbúa frábæra aðstöðu
er ekki þar með sagt að allt þyrfti

Framtakið „Umhverfi 80“,
sem átti sér staö í sambandi
viö Listahátíð í vor var einhver
merkasta uppákoma í Reykja-
víkurborg okkar tíma. Þar var
reynt aö fá svar við þeirri
spurningu, hvort Reykjavík
þurfi óhjákvæmilega aö vera
dauð borg, sem tæmist um
leið og verzlanir loka og hvort
götulíf þurfi að vera bundið við
bíla — og það sem maður sér
úr bílglugga. í þessu sambandi
er vert aö minnast þess aö
undirstrika aö framtak Gests
Ólafssonar og fleiri með úti-
markaðinn á Lækjartorgi, var
þýðingarmesti vísirinn í þessa
veru og hefur leitt af sér alvöru
borgarlíf, að minnsta kosti
þegar sólin skín. Þar var líka
með lokun Austurstrætis og
breytingum á torginu búið að
búa í haginn fyrir athafnasemi
af þessu tagi.
Framhald á bls. 10
Óraði nokkurn fyrir því hér fyrrmeir, þegar Austurstræti var venjuleg
bflaumferðargata, hvað þetta höfuðstræti borgarinnar gat orðið lífrænt?
Og Lækjartorg (myndin að neðan) var eins og hin suðrænu torg, þar
sem öllu ægir saman í litríkri bendu, blómum, fólki og varningi.
i "\ . % 4 /v.>>

£i' Jjy
fi