Lesbók Morgunblaðsins - 20.06.1981, Blaðsíða 16

VERIV VELKOMN
!R, MIKLUHETJ
UR AFHELJAR-
5LÖi> '
NU A ÞESSARI HAT/0 -
ARSTUNDU, VER0 ÉG A£>
FLVTJA HE/MFA6NAVAR
s. ÓÐ' y
ÞÚ/ZTT/RAV
REVNA ÞAV
HERNA ER &ULL -
SI&VIN ÞÍN, SJÓ0-
RÍKUR SEWKARL '
' SVE! MER,EFHIM-'
/NNINN HRUNPIEKK/
. VF/R OKKUR'. ,
'KOMDU ÞER UA
SPORUNUMJ
'ÞEIR ERU AL- >
GER/R VILLIMENN,
ÞESS/R CALLAR' )
rSTEINRIKUR'\fWSM,
Vl£> ERUM P' '
KOMN/R HEIMift jrLOTT'
KOMIÐ ALLIR!ASTR/KUR
00 STEINRÍKUR ERU J
K.KOMNIR HEIM
/O'.ÞEIR
r<KOMA MEO
NVJUSTUJ/SK'
UNA FRA LUT-
|fc-, F</U'
AUSTURRÍKI
Framhald af bls. 11
fá reykinn af réttunum. Þegar viö rákum
þar inn nefið, voru starfsmenn á sviöi
önnum kafnir aö taka niöur leikmynd úr
Luciu de Lammermoor og undirbúa
sýningu á Tristan og Isolde þá um
kvöldið. Þegar hljómsveitargryfjuna ber
fyrir augu, verður manni hugsaö til
tónskáldsins Gustavs Mahlers, sem var í
senn framkvæmdastjóri óperunnar og
hljómsveitarstjóri um aldamótin, — og
kallaöur einvaldur. Þaö var geipilega
stormasöm tíö í þessu húsi; baktjalda-
makk, skaeruhernaöur og taugastríð
eins og oft vill veröa meö listamönnum.
Frægt er upphlaup Mahlers eitt sinn,
þegar honum þótti tenórsöngvari einn
ekki syngja hreint. Hugöist hann veita
söngvaranum þá ráðningu, sem hann
myndi eftir; stökk upp á sviöiö, en
söngvarinn sá hvaö veröa vildi og flúöi á
bakviö og gat naumlega læst sig inni á
salerni. Bergmálaöi um húsið, þegar
Mahler lét hnefana dynja á hurðinni og
hrópaöi: „Þú ert þá bleyöa líka“.
Aö vísu hef ég einu sinni gist
Vínarborg áöur og af þeim litlu kynnum,
sem ég hef haft af þessari glæsiborg,
mundi ég ráöleggja ókunnum feröalang
aö sjá þó ekki væri annað en hinn ytri
glæsibrag á Gömlu og Nýju Hofburg og
söfnunum, fá sér göngutúr eftir hringn-
um, sem heitir ýmsum nöfnum; einnig
eftir Kártner Strasse, sem hefur veriö
lokuð fyrir bílaumferð. Sjálfsagt er aö
fara í óperuna, ef mögulegt er og hlusta
á Wiener Philharmoniker í Musikver-
einsaal. Sinfóníuhljómsveit Vínarborgar
er líka til og leikur einnig í þessu húsi,
eöa í Konserthaus, svo þaö er sannar-
lega um nóg aö velja.
Aö sjálfsögöu úir og grúir af góöum
veitingahúsum og kvöldstund meö
Sígaunum í Matthíasarkjallara þykir
ÁSTRÍKDR 06 GULLSIGÐIN
VINIR OKKAR TVE/R YFIRC-EFA
STÓRBOR&INA LÚTESIU, VOPN-
AÞIR EINNI &ULLS/&Ð....
FERÐIN I/AR VIOBURDALAUS,
FÁEINAR R/ENtNGJABUEKUS
AÐ MAvUR EKKI TAU UM V/LUMENN
ER ÞETTA H/N
FR/tCA GALL-
VERSKA kurt-
V. EISI '. .
SEM SA6T ALGERLEC-A
VIÞBURÐALAUS FERÐ
ÞEIR FERQUVUST !
GÖÐU YFIRL/ETI...
BESTIR VORU VILLIGELT
IRNIR (A BRAGÞ/0) I
\ ÞAKKA YKKUR
) FVR/R! ÉG VISSI
'ALLTAFfíf> ÞW
MVNPUÐ HfiFA ÞAB'
OG SVO SAMEINflST fíUOV/FfíÐ
fíUtR GfíULVERJflBJEINGflR í
EINNI S'AL OG ÞAÞ ER HALP/N
YEISLA T/L fíP FfíGNA HEIMKOMI/
KfíPPfiNNfí MEÐ S/GP/NA.
^JP^EN SJÓÐRÍKUR, ^
'SK'ALDIO ÓÞRIKUR L/ET
UR EKK/ SJA SIGJER
. HANN í FÝLU ?
vel varið. Spánski reiöskólinn, sem er til
húsa í innsta kjarna borgarinnar, er mál
útaf fyrir sig, en því miður gafst ekki tóm
til aö kynnast honum. Sumum finnst
ómaksins vert aö koma í veitingahús í
geysiháum turni meö útsýni yfir borgina
— og snýst veitingahúsið í hring. Og
þeim sem þykja búðir skemmtilegri en
flest annað í heimi hér, skal bent á
Mariahilferstraze. Fyrir utan Statsoper
er önnur minni ópera: Volksoper og
fjöldi af leikhúsum, — og Vínarbúar
fylgjast meö því sem gerist af áhuga.
Sagt hefur veriö, aö leigubílstjórar séu
yfirleitt meö þaö á hreinu, hvaöa verk er
verið að flytja í óþeruhúsunum, — og
hverjir fara þar meö aðalhlutverk.
í Vínarborg búa nú 2 milljónir manna;
fjóröungur allra landsmanna. Cg |33Ö er
eins og fyrri daginn í stórborgum, að
þaö margborgar sig aö búa fremur nærri
miöjunni, ef tíminn á aö nýtast vel.
í háborg tónlistarinnar
18. maí. Sólin hellir geislum sínum yfir
Vínarskóg á þessum morgni. Sum trén
uppi í brekkunum á aö gizka 40 metra
há, allt nýútsprungiö og ferskt eins og
lind undan hrauni.
Sumum þykir þó meira til annarra
skóga koma, þótt ekki teygi þeir sig jafn
hátt til himins. Skafti Sigþórsson víólu-
leikari og einn af þeim elztu í hljómsveit-
inni orti:
Ekki fannst mér Wienerwald
af Vaglaskógi bera.
Það mun einnig þjóöarhald
og þingeyskt álit vera.
Jú, Vaglaskógur er ekki síöur fagur,
og „þar er alltaf ilmur þótt aðrir skógar
svíki“, kvaö Davíð. En nóg um skóga;
alvaran er framundan hjá hljómsveitinni:
Æfing fyrir hádegi á þeim staö í
Vínarborg, sem atvinnumenn líta á sem
einskonar heilög vé í músíkinni: Grosser
Musikvereinsaal — stóra konsertsalinn,
heimkynni Vínarsinfóníunnnar og kunnur
íslendingum vegna nýárstónleika, sem
sjónvarpað er árlega þaöan.
Undarlegt aö koma inn í þennan mikla
sal og sjá allt þaö skraut: súlnaraöir
útskornar í líki nakinna kvenna og
annað, sem halda mætti að hindraði
hljómburö. En strax og æfingin hófst,
var Ijóst, aö þessi salur er einhverskonar
hljómburðarfyrirbæri, sem engin leiö er
aö útskýra. Og sem ég gleymi mér viö
mynaaioivur L'PJ?! 2 svölum, verö ég þess
var, aö búiö er að læsa öllum utgonyú-
leiðum. Meö handapati gat ég gert fólki
í salnum skiljanlegt, hvernig komiö var
og um síöir fannst embættismaöur meö
lyklavöld. Ástæöan: Hans heilagleiki,
Herbert von Karajan, var væntanlegur
eftir hádegið til að stjórna upptöku.
Hans heilagleiki kærir sig ekki um aö
einhverjir séu aö snuöra uppi á svölum,
svo þaö er vissara að læsa.
Framhald í næsta blaöi
l’tKríandi: H.í. Arvakur. Ht‘>kja\fk
Kramkx.stj.: Ilaraldur Swinssun
Ritst jórar: Matthfas Johannrsscn
Slyrmir (íunnarsson
Ritslj.fllr.: (ilsli Sij;urðsson
Rilstjórn: Aðalstræti 6. Sfmi 10100