Lesbók Morgunblaðsins - 08.09.1990, Blaðsíða 7

PHIL. BOSMANS NORMA E. SAMÚELSDÓTTIR
Hvað er orðið Fimmta
af blómunum? gönguferð
Henni er þungt
Segðu mér, æpandi óvissa
hvað er orðið af blómunum? lífið leiðinlegt
Blómum lífsgleðinnar, enginn matur
blómunum í hinum fögru og góðu hlutum, beiðast ölmusu
í fréttum sjónvarpsins og dagblaðanna ekki hennar vilji
og hinum venjulegu samtölum? grætur
Þau eru dauð og visnuð í lágkúrulegum frásögn- snýtir sér. í trefilinn
um klósettpappír ekki til
um hatur, ofbeldi, morð og allskonar hneyksli. grætui: og
Enginn hefur séð blómin. kveikir á kerti
Enginn hefur heyrt um þau. velur Messías
Þau eru visnuð og geymd I skjalaskápum tónlistin hljómar
handa þeim sem nærast á æsifregnum véhir Elgar
á sneplum spásagnanna. Dvorak prjónar
Segðu mér, prjónar
hvað er orðið af blómunum? og
Blómunum í eftirtekt okkar hvert á öðru. prjónar
Blómunum í gjöfum okkar á milli. gult
Manns til konu. rautt
Konu til manns. grænt
Mann frá manni. ljósblátt
Þau eru dauð í ömurlegri eigingirni, róast
visnuð í tómlæti okkar út
í köldu stríði hversdagsleikans. gengur út niðrí fjöru
Segðu mér, þangið margvíslegt
hvað er orðið af blómunum? liggur
Frá eilitlum vinarhótum og athygli í kross
sem við gætum sýnt hvert örðu. skóhælar
Þú átt hjarta og hér er maður sem þarfnast þín. glerbrot
Hafðu blómin tilbúin. hræddir
Hversvegna er svo mörgum lífið einskisvirði? litlir
Vegna þess þeir vita ekki hvað vinátta er, fuglar
þekkjarengan til að elska, fljúga burt
finna hvergi samúð gengur
og áhuga. meðfram
Vegna þess að blóm falla þeim aldrei í skaut. sjónum
Og samt sem áður gera blóm — kraftaverk. steinarnir
Það þurfa ekki að vera dýr sjaldgæf blóm. klæddir
Venjuleg einföld blóm: hvítu
bros, vingjarnlegt orð, einföld hreyfing. í dag
hinn minnsti blómhnappur tínir hún
sem gefinn er af heitu hjarta, ekkert upp
segir fagra sögu. ekki
gult slípað glerbrot enga skel.
Guðrún G. Jónsdóttir kennari í Ölduselsskóla þýddi úr norsku. Ljóðið er úr nýrri Ijóðabók hófundar
Bosmas er holleskur rithöfundur. Hann er prestur og byrjaði sem heitir „Gangan langa, — og
snemma á því að sinna þeim sem fóru halloka í lifiriu. Sölu- sextíu og ein-önnur". Þar er leitast
laun af bókum sínum notar hann til hjálpar þessu fólki. við að lýsa lífsgöngu miðaldra konu. •
PABLO NERUDA
Við erum margir
(eða andvarp)
Af öllum þeim sem ég er,
og sem við'erum,
get ég ekki komið mér niður
á neinn sérstakan.
Þeir hafa skipt um föt,
horfið fyrir horn,
eða yfirgefið borgina.
Þegar allt er til reiðú
og mál til komið
að láta ljós sitt skína,
losnar púki úr viðjum,
tekur af mér orðið
og herpir saman varir mínar.
Einu sinni sem oftar
er ég úti á þekju
í virðingarvöndum selskap,
en þegar ég herði mig upp
gýs upp í mér hugleysið
sjálfum mér að óvörum,
leggur undir sig vesaling minn,
og ekki er lát á undanbrögum.
Þegar svo ber við,
að einkar virðulegt hús
stendur í ljósum logum,
hver er þá fyrstur á vettvang,
enginn nema íkveikjumaðurinn,
og það er ég.
Hvað ætli ég geti gert
til að ná mér aftur á strik
og þjappa í mig stálinu.
I öllum bókunum mínum
er harðjaxlinn í öndvegi,
og sjálfstraust hans óbiiandi.
Eg gæti stundum dáið af öfund;
eða í bíó þegar kúlunum rignir
er kúrekinn öfundsverður
og hestarnir gera mig agndofa.
En þegar ég tek mig sarrían
og set í ávalar herðamar
hvað er það þá sem birtist
nema mitt gamla letiblóð,
svo ég get aldrei vitað
hver ég eiginlega er,
eða hversu margir við erum,
né hvað svo sem verður af okkur.
Það væri óskandi að geta
rétt eins og snortið við bjöllu
og hrifið sjálfan sig með,
sitt sanna sig,
því svo gæti farið að lokum,
að ég þyrfti á mér að halda,
áður en ég hverf út í buskann.
Þegar ég pára svona,
er ég óralangt í burtu,
og þegar ég sný aftur,
er það orðið um seinan.
Það væri gaman að vita,
hvort aðrir upplifðu sama;
hvort margir eru mér líkir,
og hvað þeim finnst um sig.
Þegar ég hef áttað mig betur,
ætla ég að taka mig í gegn,
og þurfi að útskýra eitthvað
ætla ég ekki að ræða um mig sjálfan
heldur um aðrar lendur.
Ljóöið heitir á frummálinu Muchas somos. Þýðingin er eftir
Þorgeir Þorgeirsson, lækni á Akureyri, unnin úr ensku með
hliðsjón af frumtexta.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 8. SEPTEMBER 1990 7