Lesbók Morgunblaðsins - 29.05.1993, Blaðsíða 5

SÓLBORG ALDA
PÉTURSDÓTTIR
Afródíta
Þegar öldurnar leysast úr læð
ingi
og kraftur þeirra tryllir menn
ogskepnur
rís Afródíta úr bæli sínu
kemur til mín
strýkur mér ljúft um vanga
með vorkunn í augum
og tár á hvörmum.
Hverfur svo aftur í öldurótið
án þess að kveðja
ogsegja mérhvenærhún kemur
aftur
til að leysa mig úr ánauð ástar
innar
til þín.
Höfundur er bókavörður í Reykjavík.
Myndin er tekin vorið 1898 þegar Kjeld Stub, erindreki norrænu kristilegu stúdentahreyfingarinnar kom til íslands. Hann
situr fyrir miðju í fremstu röð og með honum eru félagar í „Guðfræðingaklikkunni“ svokölluðu. Séra Friðrik er lengst
til hægri í öftustu röð. Við hlið hans er Sigurbjörn Gíslason (faðir Gísla Sigurbjörnssonar á Grund) Fyrir miðju íþeirri röð
er Jónmundur Halldórsson prestur á Stað í Grunnavík og lengst til vinstri í annarri röð er Sigtryggur á Núpi og ekki
enn kominn með alskeggið, sem einkenndi hann síðar. Næstlengst til hægri í sömu röð er Ólafur V. Briem, sonur sálma-
skáldsins á Stóra Núpi og faðir þeirra Jóhanns Iistmálara og Olafs menntaskólakennara. Annar frá vinstri í fremstu röð
er Haraldur Níelsson, guðfrseðiprófessor og áhrifamikill spíritisti. Næstlengst til hægri er Jón Helgason, biskup frá 1917-
1938.
Á 85 ára afmæli séra Friðriks. Ásgeir Ásgeirsson, þá forseti íslands, í heimsókn.
um það hvemig hann ætlaði að undirbúa
stofnun KFUM á íslandi.
í ævisögu sinni segir sr. Fridrik að það
hafi síðan gerst einn góðan sunrmdag í lok
mars, að sr. Jóhann bað hann að „segja
eitthvað við drengina“. Notaði Friðrik þá
tækifærið og sagði frá starfi unglingadeild-
ar KFUM í Kaupmannahöfn og bauð
drengjunum að koma heim til sín næsta
miðvikudagskvöld ef þeir vildu fá meira
að heyra um þennan félagsskap. Friðrik
greinir síðan svo frá, að 48 drengir hafi
komið umrætt miðvikudagskvöld og gefur
í skyn að eftir fundinn hafi drengirnir nán-
ast krafist þess að fá að byija hliðstætt
starf strax: „Jeg endaði og þakkaði þeim
fyrir komuna, og góða athygli. - Þeir stóðu
ekki upp. En einn af drengjunum sagði:
„Gætum yjer ekki byrjað strax?““ Féllst
Friðrik þá á að byrja með „ofurlítinn til-
raunaflokk“ en vildi ekki gefa flokknum
félagsnafn. „Svo lagðijeg fram tvær arkir
af pappír svo að þeir, sem vildu, gætu
skrifað þar á nöfn sín. Þeir voru 45 sem
skrifuðu sig á listann. “
Þessi tilraunaflokkur kom vikulega sam-
an og lifði góðu lífí fram á vorið.
Sumarið 1898 lögðust hefðbundin fund-
arhöld af að mestu. I júní hélt Friðrik norð-
ur í Skagafjörð þar sem hann flutti m.a.
erindi um KFUM á prestafundi á Sauðár-
króki. Einnig stóð Friðrik fyrir sumarskóla
fyrir böm þegar á leið sumarið. Fór hann
þá stundum á góðviðrisdögum suður á
mela og hafði þar nokkurs konar heræfing-
ar og leiki.
Friðrik hélt áfram starfi sínu við sunnu-
dagaskólann næsta haust, kenndi meira
en nokkru sinni fyrr, og fór að standa fyr-
ir almennum samkomum fyrir fullorðna
þar sem hann lagði áherslu á einbeittan
afturhvarfsboðskap.
Starfið meðal fermingardrengjanna hélt
einnig áfram, en þó ekki eins reglulega
og áður. Er á leið haustið vildu fleiri piltar
fá inngöngu í „tilraunaflokkinnf‘ og fannst
Friðriki þá að hann yrði að gera alvöru
úr félagsstofnun eða hætta við allt saman.
Friðrik lét slag standa og hóf að und-
irbúa útgáfu söngheftis sem honum fannst
nauðsynlegt að hafa fyrir félagsstofnunina.
Einnig lét hann prenta upptökumiða og
skrifaði fundarboð langt fram á nótt á
nýársdag 1899 sem hann bar síðan út,
daginn eftir. Að kvöldi 2. janúar 1899 var
svo hinn eiginlegi stofnfundur KFUM hald-
inn í Framfarafélagshúsinu á Vesturgötu.
Stofnfélagar vora liðlega 50 en félögum
fjölgaði ört um vorið og vora fundir þá
haldnir í Borgarasal Hegningarhússins við
Skólavörðustíg.
Höfundur er guðfræðingur og naut árið 1991
styrks úr Vísindasjóði islands til rannsókna á
trúarlegum og félagslegum áhrifum sr. Friðriks
Friðrikssonar.
VALDIMAR TÓMASSON
Vor
Ég gaf þér öll mín aldin
og æskan brosti við
að unaðslendum ástar
þú opnaðir mér hlið.
Vondjörf angan vorsins
að vitum mínum leið,
við fundi okkar áttum
við yndisgrænan meið.
Fölskvalaust ég löngum
leiddi þig við hönd,
sá lækinn tæra tindra
tjaldhjón, blika og önd.
Allt er átti ég síðar
var aska á móti því
að hafa hjarta fundið
hreinu brjósti í.
Höfundur vinnur í pylsuvagni í Reykja-
vík.
PÁLMI EYJÓLFSSON
í þotu
Ys og biðröð, enskan hljómar,
önn við töskuburð.
Loksins þrungin leyndardómi,
lýkst upp vegleg hurð.
Hátt í loftsins Ijósu vegi
lyftir þotan sér.
Ferðahugur, en þó óljós
ótti um hugann fer.
Húsin verða minni og minni
málskraf gerist hljótt.
Litaspil sem landið sýndi
líka dofnar fljótt.
Skrýtilegar skýjabreiður
skríða glugga við.
Fararskjótinn, fákur loftsins,
fer með þungum nið.
Margra þjóða fólk að ferðast
fyllir sérhvern stól.
Sumir þrá á dimmum dögum
dropa af víni og sól.
Heim- og útþrá heilla og toga,
heimta báðar sitt.
Augum lít ég innan stundar
annað land en mitt.
Höfundur býr á Hvolsvelli.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 29.MAÍ1993 5