Tíminn - 23.04.1967, Qupperneq 7

StJNNTJDAGTJR 23. aprfl 1967
TÍMINN
19
MEIí NÓTONQM
Keflvískar systur gera lukku
á miðnætui-skemmtunum.
Það sem vakti íhiváð mesta at
ihygli á miðnæturskemmtunum
þeim, er voru í Austurhæjar-
bíó, 6. og 7. apríl, var söngnr
tveggja æskumeyja, systranna
Þórdísar og Hönnu Karlsdætra.
Þær sungu m.a. lögin „Sugar
Town“, hratt skemmtilegt lag,
og ,,This is my song“, hið fal-
iega lag Ohaplins, sem Petula
Clark hefur gert feykivinsælt.
Plutningur systranna á báðum
þessum lögum var einkar góð-
ur, enda var þeim fagnað á-
kaflega.
Fimmtudaginn 13. apríl
komu þær aftur til Reykjavík-
ur, þeirrar erinda að syngja
inn á segulband í Ríkisútvarp-
inu fyrir þáttinn Á nótum æfík-
unnar, og var söpgur þeirra
fluttur í þættinum á laugar-
degi í sömu viku. Hljómar sáu
um undirleikinn eins og i Aust
urbæjarbíó.
Mér var kunnugt um þessa
upptöku og brá skjótt við og
fór niður í útvarp, þeirra er-
inda að rabba við þær og fer
árangurinn hér á eftir.
Hvenær byrjaði áhugi ykkar
á söngnum?
Við höfum alltaf haft gamán
af söng, en við byrjuðum að
raula fyrir alvöru í gagnfræða-
skóianum, en þá í sin hvoru
lagi, á ýmsum skemmtunum
innan skólans, svarar eldri syst
irin, en hún er 21 árs og hef-
ur að eigin sögn, ákaflega gam
an að leiklist. Fór t.d. með
hlutverk hjá Leikfélagi Kefla-
víkur í Syndir annarra.
. Við sungum í fyrsta sinn
saman opinberlega fyrir rúm-
um þrem mánuðum, bætir
Hanna við, en hún er 18 ára
gömui. Því gleymi ég aldrei.
Þetta var á þorrablóti og á-
horfendurnir allir komnir vel
yfir táningaaldurinn. Herra
minn trúr, hvað við vorum
„nervösar“. Enda hétum viðþví
að gera þetta aldrei aftur, en
raunin varð önnur.
Hvernig varð ykfcur við, er
ykkur var boðið að koma fram
á þessum skemmtunum í Aust-
urbæjarbíó?
Við vorum vægast sagt mjög
undrandi. Það er Þórdís, sem
hefur orðið. En eftiir nokkra
umhugsun, ákváðum við að taka
þessu og jafnframt vorum við
ákveðnar í því að gena okkar
bezta. Móttökurnar í Austur-
bæjartoíó voru alveg stórkost-
legar, en stemmningin var mun
betri síðara kvöldið. Við vor-
um í öðrum heimi af ánægju
yfiir þessum móttökum.
Á hvaða músik hlustið þið
helzt?
Við höfum mjög gaman af
Surpremes, segir Þórdís, en
það er mikill misskilningur að
við stæium þeirra söngstíi. Þá
eigum við margar plötur með
Herb Aiberts, sem okkur þykir
sérstaklega skemmtilegur
trompetleikari. Hvað klassískri
músík viðkemur, bætir Hanna
við, þá höfum við gaman af
einstaka tónverki eins og t. d.
Tunglskinssónötunni.
Að lokum kváðust þær syst-
ur ákaflega ánægðar yfir þvi
að hafa fengið tækifæri til að
syngja í útvarpið.
Surpremes syngja lög Sam
Cookes.
Þeir sem á annað borð hafa
einhvern, áhuga á dægurlögum
kannast við blökkustúlkurnar
þrjár, sem kalla sig Surpremes.
Þær eru í dag eitt eftirsóttasta
söngtrfó í Bandaríkjunum,
enda tíðir gestir í dýrustu næt-
urklúbbunum og vönduðustu
sjónvarpsþáttunum eins og t.d.
Ed Suilivan Show, eins og á-
horfendur Keflavíkursjónvarpé
ins kannast við.
Þær eru ekkert skildar eins
og sumir virðast halda, en
voru hins vegar saman í skóla
og þar byrjuðu þær að raula
saman allar þrjár, Dian, Mary
og Florence. Sennilega hefði
ekfcert orðið úr þessu, ef söng-
kennari skólans hefði ekki bit-
ið það í sig, að þær væru efni
í úrvals-skemmtikrafta, en það
var einmitt hann, sem kom því
til leiðar að þær voru teknar
upp til reynslu hjá hljómspötu
útgáfunni Tamba Matawn.
Til að byrja með voru þær
aðeins nafnlausar raddir, sem
heyrðust í fjarlægð á meðan
viðkomandi söngvari túlkaði
lagið. En brátt kom að því að
þær sungu einar sér inn á sína
fyrstu hljómplötu, undir nafni
sem átti eftir að verða á hvers
manns vörum: SUPREMES og
lagið var Where did your love
gone. Þær þurftu ekki að kvíða
móttökunum, því lagið átti eft-
ir að skipa efsta sæti bæði í
Bandaríkjunum og Bretlandi.
Skólasystuirnar þrjár voru orðn
ar heimsfrægar og nú rak hver
piatan aðra: „Baby love“, Stop
in the name of love“, „I hear
Systurnar frá Keflavík Þórdís og 'Hanna Karlsdætur.
a Symphony“ og margar fleiri.
Nýjasta lagið þeirra heitir
„Love is here and now you're
gone“, en það komst á topp-
inn á bandaríska vinsældarlist-
anum.
Fyrir stuttu síðan kom ný
L.P. hljómplata með Supremes
í liljómplötudeild Flákans, sem
ber yfirskriftina WE REMEM-
BSR SAM COOK. Eins og nafn
ið bendir til, syngja þær lög,
sem Sam Cook hefúr skapað
vinsældir á sínum tírna. Þetta
er mjög athyglisverð hljóm-
plata, sem u örugglega eftir.að
njóta mikilla vinsælda. Eins og
oft áður, hvílir mesti þunginn
á Dian og í sumum laganna
syngur hún sóló.
Þegar ég var búinn að hlusta
á plötuna og ætlaði eins og
oft áður að velja nokkur lög
úr til að minnast sérstaklega á,
komst ég í vanda því til að
vera sjálfum mér samkvæmur
hefði ég þurft að skrifa um
svo mörg lög, að rúm þáttar-
ins hefði ekki nægt. Það er
sama hvort lagið er hratt eins
og t.d. „Having a party“,
„Shake" eða „Only sixteen"
nú eða rólegt eins og „Cupid“
og „You send me“. Ávallt er
fiutninguir Supremes sérstak-
lega skemmtilegur og erfitt að
taka eitt lag fram yfir annað.
Þetta er í fáum orðum sagt
mjög eiguleg hlj'ómplata eins
og flestar plötur Supremes.
(í næsta þætti verður birtur
seinni hluti greinarinnar um
íslenzka dansstaði).
Benedikt Viggósson.
samræmi við vöxt þjóðartekna.
Síðan segir hann, að eðlileg og
lífsnauðsynleg kjarabarátta
vinnandi fólks sé nú komin í
sjálfheldu. Er það athyglis-
verður dómur.
Vill lengri
Verkalýðshreyfingin hefur aft-
ur á móti lagt til, að í stað
lagaboðs skuli koma til tak-
mörkun launahækkana, sem
núa geti fallizt á af frjálsum
vilja án lagaboðs. Á slíkt virðist
brezka stjórnin aftur á móti
ekki treysta.
Þegar þetta er ritað, stend-
ur verkfall lyfjafræðinga enn
yfir, og engin lausn á þeirri
deilu sjáanleg, enda lítið um
sáttafundi. Eru lyfjafræðingar
eini starfáhópurinn, sem hefúr
farið í verkfall nú síðustu mán-
uðina.
Kjaradeilunefnd
geröi ekki tillögu
Deila þessi milli lyfjafræð-
inga og lyfsala fór á sínum
tíma fyrir Kjaradeilunefnd lyf-
sala og lyfjafræðinga, eins og
lög kveða á um. Nefndin taldi
sér aftur á móti ekki fært að
leggja fram miðlunartilögu, og
byggði þá afstöðu sína á því,
að komin væru á lög um svo-
nefnda verðstöðvun.
Lyfjafræðingar boðuðu verk-
fall frá 12. febrúar að telja,
en aflýstu því verkfalli að til-
hlutan heilbrigðismálayfirvalda
meðan verið væri að kanna
Launakjör lyfjafræðingi. miðað
við aðrar hliðstæðar stéttir.
Bkkert gagnlegt virðist þó
hafa komið út úr þeirri rann-
sókn — a.m.k. ekkert, sem gat
orðið samningagrundvöllur, og
var því verkfall boðað að nýju
mánudaginn 10. apríl, og hófst
verkfallið þá.
Deilt um launakjör
Hið eina, sem fæst opinber-
lega um það, hvar ber á milli,
er að deilt sé um launakjör.
Elki hefur fengizt upplýst,
hverjar kröfur deiluaðila séu.
Það er í rauninni oft svo,
að deiluaðilar á vinnumarkað-
inum eru tregir að gefa upp þær
sröfur, s£\m fram koma hverju
sinni. Verður að telja slíkt all
furðulegt, þar sem kröfur laun
þegafélaga hverju sinni hljóta
að varða alla landsmenn. Það,
sem um er deilt, snertir alltaf
Skiptingu þjóðarteknanna —
þótt í misstórum mæli sé —
og það er mál, er öllum kemur
við. Ber að vona, að á þessu
verði breyting tii batnaðar.
Málmiðnaðarmenn
í fararbroddi
Þá er loks að komast ein-
hver hreyfing á kjaramálin eft
ir langt hlé. Sex félög innan
Málm- og skipasmíðasambands
ins hafa eins og frá hefur ver-
ið skýrt hér í blaðinu, boðað
verkfall tvo daga í viku hverri
— ætla sér sem sagt að stunda
svonefndan skæruhernað. Má
ætla, að það sé sterfcasti leik-
uir þeirra eins og allt er f
pottinn búið.
Það er ekki óeðlilegt, að
málrn- og skipasmiðir gangi hér
í fararbroddi, því þeir, sem í
járniðnaði eru, hafa mjög orð-
ið fyrir barðinu á samdrætti í
þeim iðnaði. Telja forráða-
menn málmiðnaðarmanna, að
af þessum sökum hafa tékju-
rýrnun þeixra, sem í járniðn-
aði vinna, orðið a.m.k. 25%.
Ekki er enn vitáð, hvort önn-
ur launþegafélög fylgja málm-
og skipasmiðum eftir — þrátt
fyrir diguirbarkalegt tal ein-
staka verkalýðsleiðtoga.
Kjaramálin í
sjálfheldu.
Ræða Björns Jónssonar, for-
manns Einingar á Akureyri f
útvarpsumræðunum fyrir
Skömrnu, var um ýmsilegt at-
hygiisverð. Einkum þó sá kafli,
er fjallaði um kjaramálin.
Hann benti á, að kaupmáttur
tímakaups verkamanna væri
því sem næst hinn sami og
1959 og kjarabætur væru í engu
iaunastöðvun
Eins og kunnugt er setti
brezka ríkisstjórnin á síðasta
ári lög um bann við kauphækk-
unum í landinu, og gilda þau
lög fram á sumar. Nú mun
ríkisstjórnin hafa í huga að
framlengja þessa stöðvun, að
vísu í öðru formi.
Brezki efnahagsmálaráðherr-
ann Midhael Stewart, tilkynnti
nýlega í neðri málstofu brezka
þingsins, að rikisstjórnin muni
leggja fram nýtt lagafrum-
varp varðandi launahækkanir.
í því frumvarpi felist, að til-
kynna verði ríkisstjórninni all-
ar launakröfur fyrirfram, og
jafnframt að vald stjórnarinn-
ar til að fresta greiðslu launa-
hækkana aufcist, þannig að
hún geti frestað slíkum greiðsl-
um í sjö mánuði. Samkvæmt
núgildandi ákvörðun hefur rík-
isstjórnin einungis vald til að
fresta þeim í fjóra mánuði.
Þessi ákvörðun stjórnarinn-
ar mun af skiljanlegum ástæð-
um hafa vakið mifcla andspyrnu
innan verkalýðríireyfingarinn-
ar. Þó hefur stjórnin gefið
nokfcuð eftir, því upphaflega
ætlaði hún að fara fram á 12
mánaða frestunarheimild.
Lífeyrissjóðirnir og
veðlánakerfið
Fjöimörg starfsfélög hafa nú
komið sér upp lífeyrissjóðum,
og eru sumir þeirra orðnir
mióg öflugir. Eitt hlutverk þess
ara sjóða er að lána
félagsmönnum sínum, sem í
íbúðabyggingum standa, fjár-
magn til þessara framkvæmda.
Nú hefur lögum þannig ver-
ið fyrir komið, að launþegar,
sem fá lán úr lífeyrissjóðum,
njóta ekki sama réttai og aðr-
ir landsmenn í hinu almenna
veðlámakerfi landsins. Þetta
hlýtur að teljast óréttlæti. Laun
þegar, sem í lífeyrissjóðum eru
hafa sjálfir byggt upp þessa
sjóði, og því á ekki að ganga
á almennan rétt þeirra, þótt
þeir njóti góðs af eigin sjóð-
um.
Mál þetta var nú á dögun-
um tekið fyrir á aðalfundi
Landssambanda llfeyrissjóða,
en í því sambandi eru nú 44
lífeyrissjóðir. Gerði fundurinn
tvær ályktanir, sem að þessu
máli víkja og þykir mér rétt
að binda þær hér í fyrri á-
lyktuninni ítrekar fundurinn
Framhald á bls. 23.