Tíminn - 10.06.1967, Qupperneq 7
LAUGARÐAGUR 10. júní 1967
VETTVANGUR
tíminn
ÆSKUNNAR
7
KYS FRAMSOKNARFLOKKINN
Sunnlendingar vieröur refcnir í
fenið.
— Þið enið að koma á tankvæð-
imgu hjá ykfcur aiustanfjalls í sam
bandi við mj ólkurflutnin.ga. Bveyt
ir það efcki rtokfcuð staTfseminni
við mjólkurbúið?
— Það hyggja sumir, og nú er
rekimn — aðallega leyní — haæð
ur áróður gegn ,,Framsófcnarfor-
ustunni", sem ætli sér að vélvæða
svo Mjólkurbú Flóiamaena, að þar
verði stóriaefcfcað starfsliðinu. En
þetta vil ég fuilyrða, að sé allt
úr lausu lofti gripið. Það kærir |
sig áreðianlega enginn bóndi um !
það, að þessi iðnaður á Selfossi
setji ofan. Vð Sunnlendingar erum
allir á samia báti, og viljum hlut
þorpa ofcfcar sem beztan. Samviinnu
menn hafa snúið svo þróuninni síð
ustu áratugina, að fólkið er hætt
að leita til Reykjavíkur. Og það !
virðist mór af þeim ráðamönnum j
austan heíðar, sem ég hef rætt
við, að auknir tankflutningar
mjólkur gefi svigrúm fyrir aukna
fullvinmslíu hennar austanfjalls, og :
með bættuim vegakosti hlýtur hún
að verða fluitt fullpökfcuð suður
að ein.hverju eða mestu leyti.
— Hverjar eru í stuttu máli
meginástæður þínar fyrir stuðn
ingi við Frtamsófcniarflofckinn?
— Ég hef víst eimhvem tím
ann áður lýst því, að ég sé „hvorki
fæddur né uppalinn í Framsókn".
Og óg átti á sfcólaárum mínum
ýmis tækifæri til þess að kynnast
ýmsum straumum í þjóðmálum,
| og fyrst í stað alls ekld orðaður; sóknairmanna að veganesti er þeir
j við það að fylgja Framsófcnar-: lyftu grettistökum fyrir stéttina.
i flokknum. En það voru hörð ár
j fyrir iahdbúnaðinn fyrst þegar ég j Og reymsla mín í flokkss-tarfi síð-
| hóf búskap, uppúr 1960. Og þá | ustu 4—5 árin hefur sannfært mig
' áitti ég jafnframt þess kost, gegn- um það, að þeir ungu bændur, sem
um 'visst verk sem ég vann, að ganga til stuðnings við Fr.amsókn-
rannsaba öfgalaust hverjir bezt' arflokkinn eru á réttri leið. Þeir
hafa haldið á máium fyrir bænda eru á sömu leið og forverar þeirra
stéttina. Mér virtist, þrátt fyrir í flokknum — og það er ekkert
það, að ég þekki ýmsia mæta bænd útlit fyrir því í næstu framtíð,
ur innan Sjálfstæðisflokksins, að flokkurinn kikni undir því
væru hinir þó miklu fremri og merki að vera öflu.gasti stuðnings
fleiri, sem höfðn stefou Fram flofckur bænda.
Ungir frambjóðendur hafa orðið
Tómas Karlsson:
Á forsíðu Morgunblaðsins á
miðvikudag, er mynd af fallegri,
ungri stúlku. Undir myndinni stend
ur þetta: „Með trú á landið að
bafchiarli . . “ Þessi mynd er birt
með sérstöku ávarpi Sjálfstæðis-
flokksins til ungs fólfcs.
Um síðastliðin áramót skrifaði
forsætisráðherra íslands langan
pistil í Morgunlblaðið, þar sem
uppistaðan var að gera hlægilega
„trúna á landið“. Tilefni forsætis
ráðherrans voru greinar, sem við
fimm ungir Framsófcnarmenn
höfðum ritað í Tí.mann á 50 ára
afmælisdegi Framsóknarflokks-
ins. í þessúm greinum okkar kom t
það fram hjá okkur öllum, þótt |
enginn ofcfcar vissi um efni greinia ‘
hinna, að trúin á landið væri sterk-1
asti þátturpn í lifsviðhorfi ungra j
Framsóknarmanna.
Forsætisráðherra fslandis sagði;
í áðumefndri áramótahiuigivekju
til þjóðar sinnar, orðrétt:
„FLestir skilja að ólíkar skoðan-
ir koma af ólíkum sjónarmiðum,
en eKki illvilja. Aftur á móti gæt-
ir eickennilegs hugtakaruglings í
tali sumra um, að nú eigi að greina
á milli manna eftir því, hvort þeir
trúi á landið eða ekki. fslendingar
höfðu þegar fyrir lcristnitöku flest
ir hætt að trúa á stokka og steina.“
Þama er „trúnni á landið“ líkt
við heiðinn sið horfinna tíma, sem
úreltum hugsunarhætti afturhalds
manna. Hin nýju viðhorf, sem for-
sætisráðherrann vildi túlka fyrir
þjóð sinm voru þau, að „vaxtar-
broddurinn í íslenzku atvinnu-
Mfl og grundvöllur afkomu fslend-
inga 1 framtíðinni væri erlend stór
iðja á íslandi, Það sem átti að
fcoma í staðinn fyrir „trúna á
landið“, sem forsætisráðherrann
reyndi að gera skoplega með þeim
orðum, sem hér eru tilvitnuð að
ofan.
Því ryfja ég þetta unp hér, að
ég vii vara ungt fólk við þeim lyga
áróðri og blekkingum. sem Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur orðið upp-
vís að beita gagnvart ungum kjós- (
endum 1 þessari kosningabaráttu.-í
Ráðherrar hafa undanfarin ár í
varla haldið ræðu án þess að minn- j
ast á það. að ísland sé á mörkum j
hins byggielga heims, landið séi
hrjöstugt og erfitt, við svo fáir!
og sináir. og gætum ekki staðzt í
samkeppni í iðnaðarframleiðslu
við stærri þjóðir og fleira í þeim
dúr.
Það er einmitt þetta, sem verð-
ur Kjarna ungs fólks hvatning til
átaka ekki aðeins andófs, heldur
sóknar og það sannar hinn vax-
andi fjöldi ungs fólks, sem kýs
að siyðja Framsóknarflokkinn.
i Ung:, fólkið vill ný viðhorf, sem
grunctvallast á bjartsýni og bjarg-
fastri trú á landið og þjóðina,
menningu hennar og lífshlutverk.
Vantrúin og bariómurinn á ekki
við lenzka æsku og því hefur
nú rett fyrir kosningarnar breytzt
tónmnn í skrifutn Sjálfstæðis-
marn!.’ sem vilja nú. fáum dög-‘
um t’yrir fcosningar, eigna sór
trúna á landið, sem þeir hafa hætt
aðra íynr að hafa.
ísl&nzk þ.ióð getnr vissulega ver
ið stolt af sinni æsku. en hinu get-
ur hún ekki verið stolt af. hvern
ig hur. hefur búið að unga fólkinu
í þjðfttélaginu. Fyrir það að eiga
ráðamehn vissulega að bera kin-
roða, þar til myndarle.ga hefur
verið úr bætt. Ástæðan fyrir því,
að þau mál err í svo slæmu horfi
á ísiandi, er röng stjórnarstefna.
— andsnúin ungu fólki — og of
lítil ahrif ungs fólks a stjórn þjóð
félagsins. Til að sníða af þá agnúa,
sem eru ungu fólki til ó-hags í ís-
lenzku þjóðfélagi, jafnframt þvi að
staðinn er árvökull vörður um
þjóðerni og sjálfstæði, þarf ekki
aðeins ný viðhorf, heldur einnig
aukin áhrif ungs fólks í æðstu
stjórn þjóðfélagsins.
Vandamálin verða efcki leyst eft-
ir leiðum núverandi stjórnar-
flokka. sem eru að sigla í strand
sjálíum grundvelli efnahagssjálf-
i stæðis íslands íslenzkum atvinnu
i taka við af íslenzkum atvinnurek-
vegum og ætla útlendingum að
tafca við af íslenzkum atvinnurek
endum Vandinr. verður ekki held-
ur levstur eftir leiðum þeirra marg
1 klofnn og siindruðu bókstafstrúar
flokka og flokksbrota, sem nú
, hafa efs.t á hlaði í kosningnbarátt
nnni að berjast gegn Framsóknar
fiokknum Til innsnar vandsnum
þarf pinmitt sú þekking, sem unga
fólkið ræður nú yfir í vaxandi
mæli að fá að njóta sín til fulls.
Unga fólxið þarf að fá meiri áhrif
á móíun burra úrræða, sem beitt
verðu’- — og slík áhrif getur það
fengið með þvi að styðja Fram-
sóknarilokkinn og taka þátt í störf
um t.ans Forysta flokksins hefur
lagt nherzlu á og marg ítrekað, að
tjit.boð nnrT= fó'k= n’-*’’ fr m
við lamkvæmd þjóðfélagsstefnu,!
Guðríður Eiríksdóttir:
Það hlýtur að vena skyldia allra
kjósenda við sjálfa sig og lýð-
ræðið að íbuga vandlega hvaða af
staða skuli tekin til þeirra mál
efna sem efsit em á baugi með
þjóðinni hverju sinni. Þetta á
ekki sízt við þann f jölmenna hóp,
sem nú gengur að kjörborðinu i
fyrsta sinn. íhugun þessiara mála
er þó ekki allitaf sérlega auð-
veld, því að m-argir stjórnmála-
flokkair fela sína raumverulegu
markmið með orðskrúði, rósamáli
og hugtakaruglingi.
Þar er skemmst frá að segja, að
ég tel. að íslenzku þjóðinni hafi
ekki tekizt að halda áttum í för
sinni til fyrirheitma landsins, þar
sem enginn líður neyð og enginn
m-alar gull sjálfum sér og öðrum
til ófairnaðar unz skipið sekkur.
Þess í stað hefur verið dansað í
kringum guilkálfinn. Hugarfars-
breyting þarf nú að koma til.
Dreifbýlið hérlendis berst nú
víðast hvar fyrir lifi sínu. Sú bar
átta verður þc enn erfiðari, þeg
ar risið hafa Búrfellsvirkjun og
Guðríður Eiríksdóttlr
álbræðslan í Straumsvík, sem
hvort tvegsja drevu:4 li1 sín fólk
og fé hvaðanæva af landinu. Við
þetta hætist svo, að hiifuða'tvinnu
vegir þjóðarinnar eiga nú allir við
sívaxandi erfiðleika ð stríSa. því
að ríkisstjórnin fær engan veg-
inn ráðið við veriibóigudrauginn.
Stefna rikisstjórnarinnar í garð
dreifbýlisins, svo og stefna henn
ar í efnahagsmálum, er stórtega
varhugaverð. Siama er að segja
um stefnu henmar í mennta- og
heilbrigðismálum. Mín skoðun er,
að nú verði að breyta til, og eina
leiðin til þess er að styðja Fram-
sóknarflokkinn.
Tómas Karlsson
sem Framsóknarflokkurinn vill
beita sér fyrii. Ég vil biðja ungt
fólk <-ð nugleiða þjóðmáiln af
raunsæi „g síillingu og reyna að
greii.í hismið frá kjarnanum. Geri
unga 'ólkið það. mun Framsóknar-
flokkurinn vinna glæsilegan kosn
ingiasigur um 1-and allt á sunnu-
daginn.
wmmmmmmBmmmmm
Björn Teitsson:
Eitt af því s-em mestu máli skipt
ir fyrir menningarþjóðfélag á okk
ar tímum, er að tallir þegnar þjóð
fél-agsins hafi sem jafnasta að-
stöðu til að afla sér menntunar.
Hér er um mikið höfuðatriði að
ræða. Skólaskylda til 15 ána ald-
urs var eitt af því s-em koma
skyldi til framkvæmda með nýju
fræðslulögunum 1946. Þessu á-
kvæði hefur enn ekki verið frarn
fylgt víða um sveitir landsins.
Ofan á þetta bætist, að trassað
hefur verið að geria nauðsynlegar
breytingar á sjálfu fræðslukerf-
inu, enda má s-egja, að það hafi
staðið í stað í þessi tuttugu ár.
Það er nú orðið allúrelt og þarfn
ast víðtækra lagfæringa. Líklegt
er, að með be-tri skipula-gningu
námsins og lagfærðri námsskrá
megi t. d. lækka stúdentsaldurinn
um eitt ár, til móts við þ-að siem
tíðkast í nagran-nalöndunum. Un-d
ir stjórn núverandi menntamála-
ráðherra liefur ekki verið hugs
að um þessa hluti sem skyldi, það
virðist augljóst.
Framsókn-arflokkurinn hafði á
valdatímabili sínu forgöngu um
mestu um-bætur sem gerðar hafa
verið á íslenzka skólakerfinu. Nú
vill flokkurinn að framkvæmd
verði endurnýjun starfshátta og
skipulags á öllum námsstigum,
þannig að þjóðin geti fartð að
fylgj-ast betur með tímanum á
þessu sviði.
Gott og nýtízkulegt skólakerfi er
ein meginforsenda þess, að við get
um á hverjum tíma h-aldið uppi
m-eðal okkar sjálfstæðu mennir.g-
arþjóðféliagi- Stöðnun er í þessum
ef-num vísasti vegurinn til glöt-
un-ar. Undanlátssemi í m-ennin.gar
málum gagnvart erlendum stórveld
um, eins og núverandi stjórnar-
flokkar haf-a gert sig seka um, t.
d. að því e,r tekur til Keflavíkur
sjónvarpsins, er einnig sitórhættu
leg og hlýtur að komia menningu
okkar í koll að meina eða minna
leyti.
Mín skoðun er, að ef þjóðin
glati menningarlegu sjálfsforræði
sínu, mu-ni efn-ahagslegt sjálf-
stæði okkar og tilvist okkar sem
sjálfstæðs ríkis stjómarfarslega
séð einnig f-ana í súginn áður en
-nokfcur veit.
í þessum efnum er Framsóknar
flokknum bezt treystandi meðal
íslenzkra stjórnmálaflokka. Stefna
hans í menningarmálum er þjóð
leg og einörð, en þó tekið tillit
til þess, að þróun verður að eig-a
sér st-að, og að m-argt megi auðvit
að læra af öðrum þjóðum en
siamt ekki allt. Kemur í þessu
glögglega frarn, að Framsóknar-
flokkurinn hefur ekki áhuga á að
þjóðin beygi kné sín fyrir stór-
veldum, hvorki í austri né vestri,
en vill þó h-afa vmsamleg sam-
skipti við sem flestar þjóðir.
Þetta er ein af meginástæðunum
fyrir þeirri skoðun minni, að
un.ga fólkið á íslandi eigi nú að
fylkja sér um Framsóknarflokk-
i-nn öðrum flokkum fremur.
Björn Teitsson