Tíminn - 10.06.1967, Page 11

n
LAUGARDAGUR 10. jání 1967
MinningarsjóSur Dr. Vlcter Urban
cic: Minningarspjöldin fást í Bóka
verzlun Snæbjörns Jónssonar Hafn
arstræti og á aBalskrifstofu Lands-
banka tslands Austurstræti. Pást
einnig heillaóskaspjöld.
MinnihgarsjóSur Landsspftalans.
Minningarspjöid sjóðsins fást á
eftirtöldum stöðum: Verzluniu Oc-
ulus Austurstræti7, Verzlunln Vík,
Laugaveg 52 og njá Sigriði Bach
mann forstöðukonu, Landsspítalan
um. Samúðarskeyti sjóðsins af-
greiðir Landssiminn.
Söfn og sýningar
Borgarbókasafn Reykjavíkur: Aðal
safnið Þlngholtsstræti 29, A Sími
12306. Útlánadeild opin frá kL 14—22
alla virka daga, nema laugardaga kL
13—16. Lesstofan opin kl. 9—22 alla
virka daga, nema laugardaga, kl.
9—16.
Úttbúlð Hólmgarðl 34 opið aUa
virka daga, nema laugardaga, kl.
17—19, mánudaga er opið fyrir fuU-
orðna tU kL 21.
Útlbúið, Hofsvallagötu 16 opið
alla virka daga, nema laugardaga,
kl. 17—19.
Útibúlð Sólheimum, 27, sími 36814
fullorðinsdeUd opln mánudaga mið-
vikudaga og föstudaga Jd. 16—21,
þriðjudaga og fimmtudaga kl. 16—19
Barnadeild opin alla virka daga,
nema laugardg M. 16—19.
Bókiafn Dagsbrúnar, Lindargötu
9, 4. hæð tU hægrl. Safnið er opið á
tímabilinu 15. sept tU 15. mai sem
hér segir: Föstudaga kL 8—10 e. h.
Laugardaga kL 4—7 o. h. Sunnu-
daga M. 4—7 o. h.
Bókasafn Seltjarnamess er opið
mánudaga kl. 1745 — 19.00 og 20—
22. Mlðvikudaga kl. 17,15-19.00.
Föstudaga M. 17,15—19/10 og 20—
22.
SJÚNVARP
Sunnudagur 11. 6. 1967,
18.00 Helgistund.
Prestur er séra Jón Bjannan,
æskulýðsfulltrúi ÞjóðUdrikjunn-
ar.
18.20 Stundln okkar.
Þáttur fyrir böm í umsjá Hin-
riks Bjarnasonar.
Meðal efnis:
Sýnd verður sænsk kvikmynd,
nefnist Saga um hús, og leik-
brúðumyndin Fjaðrafossar.
19.00 íþróttir.
Hlé
20.00 Fréttlr.
20.15 Tré og runnar.
Jón H. Bjömsson, skrúðgarða
arkitekt, leiðbeinir um val
runna og trjátegunda fyrir
heimUlsgarða.
20.30 Grallaraspóarnlr.
Teiknlmynd gerð af Hanna og
Barbera.
fslenzkur texti: Ellert Sigiir-
bjömsson.
20.55 Skemmtiþáttur Lucy Ball.
Þessi mynd nefnist „Lucy kaup
ir kind“
íslenzkur texti: Óskar Ingimars
son
21.20 Riddarar án herklaeða
(Knights without armour).
Brezk kvikmynd gerð af Al-
exander Korda. Myndin gerist
í Rússlandi skömimu fyrir fyrra
stríð. Ungur Breti hefur skrif
að grein, sem álitin er fjand-
samleg keisaraveldinu. og er
nonum skipað að vfirgefa land
ið innan tveggja sólarhringa.
Aðalhlutverkin leika Marlene
tl'et.rich os Robert Donat.
I'slenzkur texti: Óskar Ingimars-
son.
23.00 Kosningasiónvarp.
Dagskrárlok um miðnætti.
TÍMiNN
52
— Þú þarft ekki að vera svona
otfsafe.ngin- Við héldum — við 'héld
um öll — að svolítið svefnlytf
myndi gera þér gott etftir átfallið
sem þú féklkst við byltuna.
Dymar lokuðust á eftir íhenni.
Ég Iheyrði léltt fótatak hennar
fjarlægjast niður gangina. Ég lá
á hliðinni og virti tfyrir mér litla
lytfjaglasdð.
Mundi doktor MoAngus fyrir-
skipa mér þetta Lyf, ef hann vissi
að ég Ihefði fengið snert af heila-
hristing? En ég ýtti þegar frá
mér grunsemdium mínum. Ef
þetta var rangt lyf, þá var það
gefið mér vegna fáviaku. Kládína
vildi mig Mtfandi en ekki dauða.
Áætlunin var fullkomin. Ég var
hluti af 'henni: ég var nauðsyn-
leg. Maður eyðileg-gur ekki beit-
una, sem ginnir stóra fiskinn . . .
Ég tók glasið og þefaði af
innihaldinu. Þar sem ég hafði
aldrei tekið svetfnlytf áður á œvinni
hafði ég ekki hugmynd um við
hverju ég átti að búast.
SIGHVATUR EINARSSON & CO
SÍMI24133 SKIPHOLT 15
Pótatak heyrðist þegar f jöl-
skyldan gekk til báða. Eg óskaði
að ég gæti læst hurðinni minni,
en lásinn var bilaður og Sóló
frændi hafði -aldrei haft sig í að
gera við hann. Og hvers vegna
ætti ég að læsa hurðinni?
Síðan í barnæsku minni hafði
móðir mín róað mig með því að
segja, að það væri ekkert að ótt-
ast. Ef maður tryði á englana,
sagði hún, myndu þedr vernda
mann, og ég trúði henni. Hérna
að Munkahettu var allt breytt. Ég
var hrædd — og ég gat ekki gert
mér ljésa grein fyrir ástæðunni.
Þar sem ég lá þarna andvaka,
byrjaði húsið smátt og emiátt sitt
eigið líf. Gömlu húsgögnin brök-
uðu hægt, glu-g-garnir skröltu í ýl-
andi vind-inum og mýsnar krötfs-’
uðu bak við veg-gina.
ELLEFTI KAPÍTULI.
í morgun-birtunni virtist hræðsla
mín fáránleg. Mig verkjaði ekki
eins mikið í höfuðið og meðan ég
var að ldæða mig, horfðist ég í
a-u-gu við þá staðreynd að ég yrði
að gera það upp við mig í eitt
skipti fyrir öll, hvort ég ætlaði að
fara frá Mun-kaíhettu eða ekki. En
þetta var stórt skref fyrir mann-
eskj-u eins og mig, auralausa og
foreldralausa.
Á fimmtudagsm-orgnum átti ég
að hreinsa anddyrið. Ég var að
dusta rykið af hinni hjúpuðu Ár-
óru og velti því fyrir mér hvers
vegna hún var metin svona mi-kils.
Mér virtist hún heimskuleg með
hendurnar haldandi um klæðin er
hjúp-uðu alltof breiðar mjaðmir
henn-ar.
Bakhlið styttunnar var þakin
ryki. Ég ákvað að skrúbba hana
rækilega og náði í bursta og sápu-
vatn og hófst handa á gömlum
marmaranum. Þegar ég tróðst á
bak við styttuna, rakst ég óvart
i vatnsfötuna. Eitthvað af vatni
skvettist á gólfið* en ég lét það
vera þar sem ég myndi eflaust
ei-ga eftir að skvetta meiru á gólf-
ið meðan ég var að skrúbba Áróru.
Það var heilmikil áreynsla tyrir
mig að ná upp í hár hennar, og
þegar ég gerði það, rann ég
bleytunni á gólfinu. Ég fálmaði
eftir handfesti og greip um vegg-
inn fyrir aftan mig. Fingur m-ínir
runn-u eftir honum: það brakaði
í viði.
I; Ég starði á stóra, svarta glufu •
; í veggnum. Vegna þess að ég hafði
spillt niður svolitlu vatni, var ég
búin að uppgötva leynigöngin.
Eitt óttaslegið, æsandi andartak
stóð é-g kyrr 0g hlustaði
eftir hljóði. Ekkert heyrðist. Klá-
dína var úti: Júlía frænka var enn j
henta þar sem erfið skilyrði
eru. — Byggð fyrir fjalllendi
Noregs.
Sérhæfðir menn frá verk-
smiðjunum í Noregi annast
þjónustuna af þekkingu.
Radionette-verzlunin
Aðalstræti 18 sími16995
Aðalumboð:
Einar Farestveit & Co. hf.
Vesturgötu 2.
ARS ABYRGÐ
PADI^NLTTL
þá i herbergi sínu, Sóló frændi
var í garðinum og frú Mellicent
var eldhúsinu að setja miða á
krukkumar með sólberja- og epl-a
sultunni sem hún hafði búið til.
Hjartað lamdist í brjósti mér,
fingur mínir titruðu þegar ég ýtti
viðarborðinu lengra aftur. Stuttur
stigi lá niður í myrkrið. Ég hik-
aði aftur, hlustaði aftur, setti föt-
una fyrir framan viðarborðið, svo
að það héldist opið og gekk gæti-
lega inn í göngin.
I>repin voru tíu. Ég taldi þau
eins og það væri lífsnauðsyn. Þeg-
ar ég kom niður lá langur gang-
ur fyrir framan mig. Ljósið frá and
dyrinu lýsti upp fyrsta hluta hans.
Ég byrjaði að ganga etftir ójafnri
jörðinni. Frú Mellicent hafði var
að mig við rottum, leðurblökum
og köngulóm. Ég litaðist vand-
lega um eftir þeim. En ég heyrði
ekkert, ekki einu sinni fótatak
sjálfrar mín. ALLt var hLjótt eins
og í gröf.
Ég var brátt komin úr glæt-
unni frá anddyrinu og var í niða-
myrkri. Göngin virtust mjög löng:
jörðin undir fótum mínum var rök
og hál.
Ég staðnæmdist andartak og
hlustaði ákaift. Eitthvað skauzt
fram hjá fótum mínum. Ég dró
pilsin skjótt að mér og vissi augna
bLik ekki í hvaða átt ég ætti að
ganga, svo að ég sigi ekki á mús
eða rottu. En ég gat ekki stað-
ið þarna og haldið niðri í mér
andanum að eilífu. Ég steig var-
lega áfram.
Ég var næstum komin að enda
gang-anna þegar ég heyrði raddir
þær komu að ofan. Ég hlaut
að standa undir herbergi, því að
ég heyrði fótatak bergmála á
steini og fannst ég heyra stól
dreginn tiL á gólfinu.
Hafði ég gengið hálfhring?
Stóð ég undir_ Munkahettu? Ég
leit um öxL. Ég sá glytta í grá-
Leita glætu í hinum endanum. Það
rann upp fyrir mér að ég hefði
gengið beint átfram og hlaut að
vera nokkuð Langt frá húslnu.
Það var aðeins eitt herbergi, sem
ég gat verið yfir höfði mér. Hring
herhergið í suinarskálanum.
Ég rétti fram höndina og íann
þrep. Hvað voru þau mörg? Ég
hafði talið tíu þrep hinum megin,
svo að þessi voru sennilega lika
tíu. Tí-u þrep sem risu upp í mirkr
inu og lágu að hurð. Og hver
var handan við þessa hurð?
Ég heyrði óm af röddum. Mold
argólfið og múrsteinarnir þak-
inu kæfðu þær. Það ein-a sem ég
gat greint var, að önnur röddin
var djúp karlmannsrödd og hin
skær eins og í kvenmanni. Og á
milli okkar var aðeins ein hurð.
Eg studdi mig við vegginn, hann
var rakur og mjög kaldur. Eitt-
hvað sem Iiktist könguló skreið
yfir fingur mína og ég kippti að
mér hendinni. Hjarta mitt ham-
aðist af æsingi og eftirvæntingu.
Ef dyrnar opnuðust nú! Ef ég
yrði nú gripin glóðvolg hérna í
göngunum. . . Ég yarð skyndilega
skelfingu lostin. Ég var alveg
viss um, að Kládín-a var konan
barna uppi. Og ef hún kæmist
að því að ég hafði uppgötvað
leiðina, sem hún fór til sumar-
skálans, hvað mundi hún gera
við mig?
Ég sneri við og flúði og hras-
aði nokkrum sinnum á flóttanum.
Göngin höfðu ekki virzt svona
óendanlega Löng þegar ég hafði
komið eftir þeim. En núna þegar
ég hljóp til baka eftir þeim, virt-
ust þau eins og jarðgöng í mar-
tröð.
Loksins kon) ég að þrepunum.
Ég skjögraði upp þau móð og más
andi og inn í öryggi anddyrisins.
Ég ýtti fötunni til hliðar og lok-
aði leynidyrunum. Andartak L.uLl
aði ég mér upp að þeim og reyndi
að ná andanum. Núna vissi ég
um leynileið IOádír-i til sumar-
skálans. Núna vissi ég, að hversu
vel sem Theódóra — eða einhver
á hennar vegum — fylgdist með
dyrunum hjá Panstyttunni mundi
hvorki hún né njósnari hennar
nokkurn tím-a sjá frænku mína
fara þar inn . . .
Hendur minar titruðu svo, þeg-
ar ég reyndi að ljúka við að
hreinsa styttuna, að ég gafst
upp, fór með fötuna og tuskurn
ar inn í eldhúsið og svaraði ekki,
þe-gar frú M-ellicent hróp-aði upp
yfir sig: — Drottinn minn! að
sjá útganginn á þér. Þú verður
að snurfusa þig svolítið undir
eins, annars færðu fyrir ferðin,-.
hjá lafðinni.
Mig dauðlangaði að segja £rú
Mellicent af fundi mínum, en hún
mundi aðeins verða reið við mig
ef ég gerði það. Hún mundi senni
lega segja, að núna þegar búið
væri að finna göngin, þýddi það
aðeins meiri vinnu fyrir han-a
við að gæta þess að ekki flæddi
þay í slæmu veðri, og koma fyrir
músagildrum. Nei, ég ætlaði ekki
að segja henni frá því. Satt að
segja varaði eitthvert sjötta skiln
ingarvit mig við að segja nokkr-
um það.
Þegar ég hafði gengið frá öllu
og lagtfœrt sjálfa mig, fór ég atft-
ur fram í anddyrið. Leynidyrnar
heilluðu mig. Hvers vegna höfðu
göngin verið grafin? Voru þau
frá tímum konungssinnanna?
Hafði prins — eða jafnvel kon-
ungur — flúið þessa leið? Hvaða
leyndarmál voru geymd þarna . . .
bœði ný og gömul?
Ég heyrði Benna koma skokk-
andi upp heimreiðina. Ég bjóst
alls ekki við b l-fi frá móður
minni, en fór samt til dyranna og
opnaði. Kládína var rétt á eftir
Benna. H-ún hélt á nokkrum viku-
blöðum, sem ég bjóst við að hún
hefði náð í á pósthúsinu. Heraðs-
búar biðu alltaf eftirvæntingar-
fúllir eftir hverri útgáfu af Mynd-
skreyttum Lundúnafregnum og
Latfðinni.
Kládina hlýtur aö hafa kallað a
Benna, því að hani. sneri við,
Laugardagur 10. júní
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp.
13.00 Óska-
Iög sjúk-
linga. Sigrfður Sigurðardóttir
kynnir. 14.30 Laugardagsstund.
16.30 Veðurfregnir Á nótum æsk
unnar Dóra Ingvadóttir og Pétur
Steingrímsson kynna nýjustu dæg
urlögin. 17.00 Fréttir. Þetta vii
ég heyra. Ólöf Pétursdóttir velur
sér hljómplötur 18.00 „Hittumst
heil*. Tígulkvartettlnn syngur
nokkur lög. 18,20 Tilkynningar.
19.45 Veðurfregnir DagsW-
kvöldsins. U on Fréttir. 19.20 Til
kynningar. 19.30 ,„ . . meðan
danslagið dunaði og svall“ Carl
Jularbo o. fl leika gömul dans
Iög. 20.00 Daglegt líf Árni Gunn
arsson fréttamaður stjórnar þætt
inum. 20.30 Balbo-heimsóknín
1933. Dagskrá i umsjá Margrétar
Jónsdóttur og Jónasar Jónasson
ar 21.10 ttalskir flúrsöngvar og
serenötur 21.30 Ósigur italska
(oftflotans t Revkjsvik 1933 Smi
saga eftír Haiidór Uaxness K31
undur tes 22.00 Tékknesk pjóð
lötr og dansar. 22.30 Fréttir og
veðurfegnir. Danslög. 24.00 Dag
skrárlok.