Tíminn - 27.06.1967, Blaðsíða 14

3*
ÞRIBJTTDAGtTR 27. Jfiní 1367
WffitT BRANDT
FTamhalda aí l>]s. 1.
hefSi teMð við embætti ufcarníkis-
n&ðheira, hefði hann ákveðið að
ihJrmsækja höfuðlborgir Norður-
landa* Bæði væri það af persónu-
legum ástæðum, þar sem hann
hefði dvalið svo lengi í Noregi,
og ennfremur margvíslegum öðr-
<um ástæðum. Norðurlönd og
Vestur-Þýzikaland eiga mörg sam-
eiginleg hagsmunamál. Mdlvæg-
ast væri þó að draga úr sipenn-
unni milli austurs og vesturs, sem
væri algert skilyrði þess að unnt
yrði að skapa tryggingu fyrir var-
anlegum og traustur friði í Ev-
rójlu. Brandt lýsti ánægju sinni
yfir þessari fyrstu dvöl sinni á
íslandi og kvaðst hafa átt nytsam-
legar viðræður við ráðamenn hér.
Brandt sagði að ekM mætti
sMlja umæli sín um efnahags-
bandalagsmálin sem ráðleggingar
til rikisstjórnarinnar, því hver rík
isstj órn yrði að taka sínar ákvarð
SKIPAUIGCKO RÍKISINS
, M. s. Esja
fer vestur um land í hring-
ferð 3.7. Vörumóttaka þriðju-
,dag og miðvikudag til Patreks-
fjarðar, Tálknafjarðar, Bdldu-
dals, Þingeyrar, Flateyrar, Suð
ureyrar, ísafjarðar, Siglufjarð-
ar, Akureyrar og Húsavíkur. —
Farseðlar seldir á miðvikudag.
M.s. BLIKUR
fer austur um land í hring-
ferð 5.7. Vörumóttaka þriðju-
dag, miðvikudag og fimmtudag
til Hornafjarðar, Djúpavogs,
Breiðdalsvikur, Stöðvarfjarðar,
Fáskniðsfjarðar, Reyðarfjarðar,
Éskifjarðar, Norðfjarðar, Mjóa-
fjarðar, Seyðisfjarðar, Borgar-
fjarðar, Vopnafjarðar, Bakka-
fjarðar, Þórshafnar, Raufarhafn
ar, Kópaskers, Norðurf jarðar og
Bolungarvíkur. — Farseðlar
seldir á mánudag.
<■ .......
fer til Vestmannaeyja og ,
Hornafjarðar á miðvikudag.
Vörumóttaka í dag. !
antr eftir efcgin afltugantor, m harm
sagðist skilja vel þó erfiðleika sem
að íslandi steðjuðu í samlbandi
við efnafhagsbandalagsmálin, og
þær skoðanir að íslendingar gætu
ekki gengizt undir ákvæði um
frjálsan flutning fjármagns og
vinnuafls til íslands, þar sem það
mytndi hafa í för með sér eyðiieggj
andi áhrif á hið íslenzka þjóð-
félag. Spurningin væri þá, hvað
er unnt fyrir fslendinga að gera
í þessu samlbandi. Efnahagsbanda
lagsmálin eru enn í þrónn og það
væri aðeins spuming um tíma,
hvenær Bretar og fletri þjóðir
EFTA yrðu aðilar að EBE, og ís-
lendingar þyrfbu þá að fá einhver
þau tengsl eða samninga um toíla
og viðsikiptamál sem fullnœgðu
viðsMptalhagsmunUim þeirra og
öðrom þeim fyrirvörum, sem þeir
telja sig verða að setja. Ííáend-
ingar yrðu að bíða átekta og sjá
hverjtt fram yndi og fcvaðst ráð-
herrann vilja fnilvissa menn um
það, að vestur-fþýzka stjómin
myndi beita ólhrifum sánwm ðflttg-
lega til að styðja að því, að ís-
lendingar fengju viðunandi lausn
sinna mtála í sambandi við eftta-
hagshandalagsmálin. Hitt yrðu
menn að athuga, að Vestur-Þýzka
land hefði aðeins takmörkuð áhrif
innan EBE, þáttur af völdum V-
Þýzkalands er í höndum Efnahags
bandalagsins.
Brandt sagðist álíta að NATO
ætti langa framtíð fyrir hönudm.
Hlutverk NATO hefur verið og
er enn að tryggja hernaðarlegt
jafnvægi í Evrópu. Röskun á því
jafnvægi býður úlfúð og stríðs-
hættu heim. Hi-ns vegar hafa að-
stæður í Evrópu breytzt og NATO
þarf að aðlaga sig þeim og er nú
verið að endurskoða hlutverk
bandalagsdns.
Það var ein meginástæðan
fyrir því að ég féllst á að mynda
samsteypustjórn með Kristilega
demókrataflokknum og gerðist ut-
anríkisráðherra, að tekin yrðu upp
ný utanríkisstefna í Vestur-Þýzka
landi, er hefði m.a. að markmiði
að bæta sambúðina við Sovétríkin
og ríki Austur-Evrópu. Við skipt-
umst á sendiherrum við Rússa
1955 og fyrir skömmu var tekið
upp stjórnmálasamband við Rúmen
íu. Við höfum viðskipti og menn
ingar samskipti við aðrar Austur-
Evrópuþjóðir, en þær hafa verið
hikandi að taka upp stjórnmála-
Þökkum sýnda samúö við andlát on útför móður okkar, tengdamóð-
ur og ömmu,
Halldóru Sigríðar Guðmundsdóttur.
Börn, tengdabörn og
barnabörn.
Innilegar þakkir fyrlr auðsýnda samúð vegna fráfalls og jarðarfar-
ar eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og langafa
Halldórs Pálssonar
frá Nesi.
Sérstakar þakkir sendum við laeknum og hjúkrunarliði á sjúkra-
húsi Hvítabandsins, er önnuðust hann af frábærri alúð.
Guð blessi ykkur öll.
Hólmfríður Björnsdóttir
og aðrir aðstandendur.
JHjartkær eiglnmaður minn, sonur, bróðir, faðir, tengdafaðir og
afi,#
Guðbjartur S. B. Kristjánsson
Asgarði 127,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju í dag þriðjudaginn 27.
júní kl. 13,30. Blóm vinsamlega afbeðin en þeir sem, vildu minnast
hins látna vinsamlega látið Krabbameinsfélagið njóta þess
Andrea Helgadóttir og börn,
Jóhanna Guðbrandsdóttir,
Jón Kristjánsson,
Ingiberg Guðbjartsson,
Kristján Guðbjartsson,
• tengdabörn og barnabörn.
samtoand rið okkttr. VW gerwm
ekM ráð fyrir því að skapa fullt
og einlægt trúnaðartraust milli
okkar og Ausfcux-Evrópurífcjanna
verði náð nema á löngum táma og
smátt og smáfct og stig af stigi,
þar sem gera má ráð fyrir að
skiptist á tímalbil árangurs og
tímaibil vonibrigða. Við viitum þetta,
en við vitum jafnframt að stefnan
er góð og við munurn halda henni.
Við getum í þessu samibandi
ekki litið á Austur-Þýzkaland sem
hvert annað erlerct ríki, því að
það er hluti af Þýzkalandi. Við
stingum upp á þvtf, að við látum
þou vandamál, sem séð er að við
getum efcM náð samkomulagi nm,
liggja í láginmi en eimtoeitum okk-
ur að þvtf að leysa mál, memning-
arieg, viðsSdptateg og varöandi
mannleg samskipti, sem eru tví-
mælalaust þegnum bæði austur
og vesterhteta Þýzbalands til
hags. Við hðftim siðar en svo á
móti því að Amster-Þjóðverjar taki
þátt í alþjóðasamvinou á sviði
viðsMpta, menningar- og íþrótta-
mála, þótt við getum ekki veitt
Austur-Þýzfcaiandi stjómmálavið-
urbemmingu.
Við höfum etfst í huga að stuðla
að minnkandi spemnu í Evrópu og
þannig skapa andrúmsloft er gæti
lei-tt til þróunar að lausn hinr.a
svokölluðu Þýzkalandsvandamála.
Það er ekki lengur stefna vest-
'Ur-þýzku stjórnarinnar, að sam-
eininp Þýzkalands komi á undar.
lausn annarra vandamála Evrópu.
Það er ekki stefna þeirrar itfkis-
stjórnar sem ég á sæti í.
Aðspurður að því, hvort þessi
nýja „þýðustefna“ Vestur-Þýzka-
lands í utanríkismálum gæti haft
áhrif á samhand Bamdarífcjanna
og Vestur-Þýzkalands, einkum með
í huga áframihald Vietnam-stríðs-
ins og átökin og deilur stórveld-
anna um ástandið í Austurlöndum
nær, sagði Brandt, að hann teldi
að bætt sambúð Vestur-Þýzkalands
við Austur-Evrópuþjóðir gæti ekki
verið andstæð meginhagsmunamál
um stórveldanna.
SKAGFIRÐINGAR UNNU
Framhalda at bls 1
fr.-unan dalhotna eins langt og
vötn dra“a. T_Tniroi<o>rarfpV<>''-
ið moimælir kröfum hneppsnefnd-
ar Akrahrepps og eigenda Nýj.
•■•jarafréttar.
í ágúst 1964 áttu svo forsvars
menn málsaðila með sér fund að
Silfrastöðum í Skagafirði þar sem
reynt var að ná samkomulagi um
afnot þrætulandsins, en það tókst
ekki. Hins vegar náðist samkomu
lag um að rita sýslumönnum
beggja sýslnanna bréf þar sem
farið er fram á að gerð verði upp
sýslumörk á þessum slóðum, og
jafnframt tilgreint sem nákvæm-
legast takmörk á afréttarlöndum.
Sýslumennirnir skrifuðu síðan
bréf til ráðuneytisins þar sem þeir
fóru fram á að skipaður yrði sér-
stakur dómari í máli þessu.
Dómurinn gerði áreið á þræfcu-
landi dagana 16. og 17. ágúst 1966
og var farið upp úr Eyjafirði og
komið niður í Austurdal, í Skaga
firði en síðan haldið austur yfir
fjallgarðinn og komið aftur niður
í Eyjafjarðardali. Er áreiðinni-
lýst og dómnum, svo og landsih"1
um á svæðinu, en töluverðan hluta
leiðarinnar fór dómurinn á hest-
um. Þá fór dómurinn í könnunar-
ferð í fiugvél yfir svæðið 6. okt.
1966.
í dómnum eru þessu næst rakt-
ar landamerkjalýsingar á nokkr-
um jörðum í Austurdal í Sfcaga-
firði og hvernig varnaraðiiar eru
komnir að eignarheimildum sín-
um á Abæ og 'íýjabæ í Austur-
dal. Fjailað er um gerð landa-
bréfa yfir þrætusvæðið og jarða
lýsingar á Hólum og Möðruvöli-
um í Eyjafirði.
Þá koma margar blaðsíður í
dómnum, þar sem greint er
ft€ fnaimlburðí vitna í máli þessu,
en þau eru um tuttugu talsins.
Greina vitnin frá því, hvernig fjiár
rekstruim og leitum hefur verið
hagað á þrætusvæðinu.
Þessu nœst er í dómnum vikið
að rökstuðningi málsaðila fyrlr
kröfum sínum, en ógerningur er
að rekja röksfcuðninginn hér.
Þess má gefca, að elzta skjal sem
lagt hefur verið fram í máli þessu
er frá 29. janúar 1464, og er
það afsalið fyrir hálfri jörðinni
Nýjalhæ í Skagafirði.
Hér er að lokum dómsorðið orð
rétt:
Dómsorð:
Khölfugerð varnaraðilað eigenda
Aíbæjar og Nýjabæjar með Tinöár
seli í Austurdal í Akralhreppi
Sfcagöfjarðarsýslu, eins og hún er
mörkuð inn á uppdrættinum á
dskj. nr. 31 (Aílas — bllað nr. 64
og 65 mælikvarði 1:100.000) er
tefcin ti/1 greina með þeim breyt-
inguim, sem dómurinn hefúr
metifct inn á uppdiráttinn með
ratiðri bnatinni Mnu.
Miálskostnaður fellur niður.
MálskosÆnaður sóknaraðila Upp
rekstrarfólags Saurlbæj arhrepps
Eyjafjarðarsýslu ákveðst kr. 140.
381.40 og greiðist úr ríkissjóði.
Af þeirri fjárhæð ber skipuðum
taLsmanni þeirra, Friðriki Magn
ússyni, hrl. kr. 110.000.00 í máls-
sóknarlaun.
Málskostnaður varnaraðila, eig-
enda Áhæjar og Nýjabæjar með
Tinnárseli í Austurdal í Akra-
hreppi í Skagafjarðarsýs'lu og rétt
argiæzluaðilans, Skagafjarðar-
sýslu, ákveðst kr. 155.787.00 Af
þeirri fjárhæð ber skipuðum tals-
manni þessara aðila Gísla G. fs-
leifssyni hrl. kr. 110.000.00 í mó'ls
varnarlaun.
SENDINEFND
Framhaid af bls. 2.
'í'llar áttir þegar hún springur og
særir eða deyðir alia þá sem
nærri eru- Formaður nefndarinn
ar rakiti i stórum dráttum aðdrag
anda styrjaldarinnar, og sagði að
Þjóðfrelsishreyfingin hlafi verið
stofnuð til að verjia landið gegn
ásælni Bandaríkjamanna sem sett
hafi upp herstöðvar í Landinu og
að þeir og leppar þeirra í Saigon'
hafi laldrei farið að lögum eða
hlýtt alþjóðasamþykbtum í ofsókn
nm sínum á hendur landsfólkinu
en beitt skefjalausu ofbeldi til að
hindra að fólkið fengi sjálft að
ráða framitíð lamdsins. Vietnamiska
þjóðin vjll fá að lifa í friði, en
kröfum okkar, sagði formaðurinn
hefur aldrei verið svarað með öðru
en vopnbeitingu og fangelsunum.
En við berjumst fyrir frelsi okk
ar og lýðræði og þessvegna tekur
öll þjóðin þátt í baráttunni með
okkur. Og við munum aldrei hætta
baráttunni fyrr en Ameríkumenn
hætta að ofsækjia þjóðina með
fiemaðarofbeldi og flyitja allt lið
sitt burtu úr landinu. Og gildir
sama u.m hersveitir annarra þjóða
sem Bandaríkjamenn hafa dregið
inn í ófriðinn og berjast við hlið
þeirra-
Aðspurður sagði Le-Phuong að
engiir hermenn frá Norður-Viet
nam berðust með Þjóðfrelsishreyf
ingunni í Suðurhluta landsins. Það
væri eingöngu tilbúningur Banda
ríkjamamna, eins og miairgt annað
sem þeir segðu um þetta stríð. Þá
sagði hann að Þjóðfrelsishreyf-
ingnnni hafi tekizt að freisa 4/5
hluta landsins og hefðu þá lands
hluta á sínu valdi.
Ngu Yen-Noc-Dung sagði bö
hún hefði eius og svo margar kon-
ur gengið í lið með Þjóðfrelsis-
hreyfingunni til að verja börn sín
og geta alið þau upp i friði.
Nefndi hún mörg dæmi um hryðju
verk bandarískra hermanna sem
eingöngu voru framin gegn kon
um og börnum. Sagðist hún m. a.
hafa orðið sjónarvottur að því er
bandarískar flugvólar hafi gert
árás á hóp bama nfcan viS skóla
ú Mekongóshóknnnum. Hafi mapalm
sprengjum veríð varpað á bömin
og hafi mörg þeiira láitist si.'m-
stumdis og önnur hlaupið logandi
um igötur þorps síns. Strax á eftir
hófu flugvélarnar vélbyssuskothríð
á börnin- Hafi 60 þeirra fiarist eða
særst í ársinni. Hún sagði að þrátt
fyrir sífelldar staðhæfingar Bknda
ríkjamianna um að þeir réðust ein
gömgu á hemiaðairlega mikilvæga
staði, væri sannað að uppáhalds
skotmörk þeirria væru sjúkrahús
og skólar. Gilti þetta bæði um
Norður- og Suður-Vietnam. Hún
enduntók orð formannsins að bar
áttunni yrði ekfci hætt fyrr en all
dr erlendir hermenn væru farnir
út fyir landamæri landsins, og
stæði öll þjóðin einhuga að frelsis
tL'ráttunni.
JOHNSON OG KOSYGIN
Framihalda af bls. 1.
heldur minna hætt.ulega, eins og
bann orðaði það, jafnframt því
sem sovézki forsætisráðherrann
hefði öðLazt betri skilning á hugs
uuarhætti B'andiaríkjamlimna.
Ef forsetinn hefur rótt fyrir
sér, vonar ríMsstjórn Bandaríkj-
anma, að á næstu mánuðum muni
takast árangursríkt samtarfs á
ýmsu msviðum milli Washington
og Moskvu. Einkum standu vonir
til, að fra.m komi raunhæfar til-
lögur um bann við framleiðslu
kjarnorkuvopna, svo að afvopnun
arráðstefnan í Genf geti skilað
raunveirule'gum áramgrí.
Að því er varðar Víet-Nam og
Austurlönd nær hefur hvorugur
aðilinn breytt skoðunum sínum.
Kosygin hélt fast við kröfur sín-
ar um, að herlið ísraels hörvaði
til fyrri stöðva, og að sprengju-
árásum Bandaríkjamanna á Norð
ur Víet-Nam verði hætt, jafn-
framt því sem herlið Bandaríkja
manna héldi brott frá Suður-Viet-
Nam. Af há'lfu Bandaríkjamanna
var því haldið fram, að slík þróun
yrði að haldast í hendur við víð-
tækari lausn mála.
Joihnson forseti hyggur eigi að
síður, að hann hafi nú kynnzt sov
ézka forsætisráðherranum betur
og fengið á honum meira traust,
jafnframt því sem hann vonar, að
Kosygin hafi nú fyllri hugmyndir
en fyrr um það, hvers konar mað
ur það sé, sem beri áhyrgðina á
stefnu Bandarikjanna í heimsmál-
unum.
Bandariiska blaðið Wasfaington
Post skrifar í dag, að fundur Leið
toganna hafi verið gagnlegur að
því leyti, að þeir hafi getað kynnzt
skoðunum hvers annars og komið
sínum eigin sfcoðunum á fram-
færi. Að því leyti hafi þessi fund
ur jafnazt á við fyrri sovézk-amer
íska leiðtogafundi, og hann virð
ist hafa hætt andrúmslotftið öllu
meir en fundur þeirra Krúsjeflfs
og Kennedyis í Vín fyrir sex ár-
um.
Af raunhæfum árangri sé fyrst
og fremst að nefna, að hann hafi
lagt grundvöll að sameiginlegum
tillögum Sovétmanan og Banda-
ríkjamanna á afvopnunarráðstefn
unni í Genf. Eftir sé aðeins það
verkefni utanríkisráðherranna
Rusk og Gromýko að ná samkomu
lagi um alþjóðlegt eftirlit með
framleiðslu kjarnorkuvopna, en
þar séu það bandamennirnir í
Bvrópu, en ekki Sovétríkin, sem
valdi Bandaríkjamönnum erfið
leikum.
I Washington gera monn ráð
fyrir, að Kosygin sé meðlimu:
samábyrgrar stjórnar og hafi ekfc
vald til að hörfa frá yfirlýstrj
stefnu hennar. Það vakti þvi
enga furðu þar, uð hann skuli esk
hafa vikið í neinu frá fyrri stefnu
S'ovétríkjanna að því er varðar
styrjöldina í Víet-Nam eða ástaml
ið í Austurlöndum nær.